Οι τέσσαρες αιώνες του κόσμου και εν τη πατρίδι μου. Δια τούτο λέγουν οτι ήτο καιρός κατά τον οποίον οι άνθρωποι δεν ασθενούν, έχων χίλια έτη και οτι ο ουρανός ήτο τόσον χαμηλός ώστε οι βόες έλειχον αυτόν δια της γλώσσης των. Κατόπιν ενέκα των αμαρτιών των ανθρώπων ο ουρανός υψώθη, εγενήθησαν οι όψεις και αι νόσοι. Θα έλθη δε καιρός, καθ' ον οι άνθρωποι θα ζώσι μόνον δέκα έτη και η γλη θα παύση δίδουσα καρπούς και χόρτα.