Το Ουράνιον τόξον
Άμμα βρέξει ο Θιός και βροντήσει, λέμε : “όντας βροντήσει η Αστροπαλλιά (είναι μεσημβρινό – δυτικά, προβέζα ή γαρμπής, της Καλύμνου), κόφτε βοσ' σε μου στηφ φωλιά. Κι ύστερις, άμμα βζή η κυρά Σελένη (ουράνιο τόξο) μες το μπουρούνι, πραάλλομεν (προβάλλομε) και λαάζομεν (κοιτάζομε – ίσως λογιάζομε) την κυρά Σελένη τρείς ντράνες, τρείς ποταμούς : τον κότσινον τον λέμε κρασί, τον πράσινον το λά(δ)ι, τον κίτρινον το στάρι και λέμεν πλιό : βρε, ήβ'ζεν η κυρά Σελένη, εν θα βρέξει. Όντας τάχει φτά (τα χρώματα λέμεν : καλοχρονιά θάχωμε, και σε κείνο το βουνό οπού θα βζή (βγή) η κυρά Σελένη, λέμε οτι φήννει μαλλιά μεταξωτά, όσως λογίων είναι η κυρά Σελένη.
Place recorded
ΚάλυμνοςRecording year
1958Source
Γιάννης Ζερβός, Ιστορικά παραμυθολογήματα, προλήψεις, στοιχεία, κακά πνεύματα, παραδόσεις, Δωδεκανησιακό αρχείο 3, Κάλυμνος, 1958, σελ. 254 – 255Collector
Source index and type
Δωδεκανησιακό Αρχείο, 3, ΠεριοδικόItem type
ΠαραδόσειςTEXT