Μια φορά εφιλονικήσανε η θάλασσα, ο αέρας κι ο ήλιος. Λέει λοιπό η θάλασσα : εγώ είμ' ανώτερη από όλοι γιατί άμα θέλω σας ε πνίγω όλοι. Λέει ο αέρας : Άμα δε φυσήσω 'ω (=εγώ) μπορείς μοναχή σου να φουρτουνιάσης; ήπαψενε λοιπό ο αέρας κ' ηγίνενε γαλήνη. Κατόπι ο ήλιος λέει : εγώ θα σας εκάμω μια ζέστη να σας ε ζεματίσω όλοι. Για κάμε τηνε του λέει ο αέρας. Ήκαμε τη ζέστη και πετά μια συννεφούρα ο αέρας εκεί και τον εσκέπασενε , λέει, κάψε τώρα. Κ' έτσι νίκησενε ο αέρας και τα δυό θεριά.