Ο Άγιος Νικόλαος της Ορούντας

Προς την δυτικήν πλευρά τιου χωριού Ορούντα και εις απόστασιν χιλίων μέτρων εντός ειδυλλιακής κοιλάδος ευρίσκεται η μονή του Αγίου Νικόλαου. Οι χωριανοί ηγάπησαν τον Αγιόν των και η αγαθή των φαντασία προέβη εις τας οποίας εμφανίζεται ο άγιος με θαυματουργόν ιδιότητα. Μια εκ των πολλών τούτων παραδόσεων είναι και η ακόλοθος, η οποίθα δεικνύει τον τρόπον , με τον οποίον τιμωρείται ο ιερόσυλος : Μίαν ημέραν, επί τουρκοκρατίας, πέντε έως έξι Τούρκοι ονομαζόμενοι “Αχεράληδες” από το όνομα του χωριού των, έφθασαν κύνηγώντας εις την μονήν του Αγίου Νικολάου. Παρουσιάζονται τότε εις τον ηγούμενο και ζητούν από αυτόν να τους δώση τα χρήματα του. Ο ηγούμενος όμως αρνείται επιμόνως και έτσι οι Αχεραλήδες φεύγουν. Ο ηγούμενος τότε χωρίς να χάση καιρόν πηγαίνει και κρύβει τα χρήματα του εις μιάν “δομήν”. Την επόμενην μέραν ήλθον πάλιν οι Αχεραλήδες και εζήτησαν τα χρήματα του ηγουμένου, ο οποίος δια δευτέραν φοράν τους ηρνήθη. Την φοράν όμως αυτήν οι Αχεραλήδες δεν φεύγουν, αλλά ζητούν από τον ηγούμενο να τους κάμη ένα έγγραφον, οτί τους χρωστάει 500 λίρες. Ο ηγούμενος, επειδή δεν ηδύνατο να πράξη διαφορετικά, έκαμε οτί τον διέταξαν. Οι Αχαραλήδες μόλις επήραν το έγγραφον συνέλαβον τον ηγούμενον και τον έρριξαν μέσα σε μια δεξαμενή και τον έπνιξαν. Οι άλλοι καλόγεροι της μονής μόλις αντελήφθησαν τα συμβαντα έφυγαν από την μονή αυτή. Οι Αχαραλήδες μετά από αυτά εήγαν εις τον μουκτάρην των Τούρκων του χωριού Ορούντα και του είπαν, ότι βρήκανε τον ηγούμενο πνιγμένον. Ο μουκτάρης όμως αντελήφθη ότι έγινε και τους είπε οτι θα τους καταγγείλη εις την αστυνομία. Τότε οι Αχαραλήδες του υπεσχέθησαν ότι, όταν πάρουν την μονή θα του δώσουν πέντε στρέμματα γής, για να καλλιεργή. Έτσι και έγινε. Η μονή αυτή υπήγετο εις την Μητρόπολιν Κυρηνείας. Πήγαν λοιπόν οι Αχαραλήδες στο δικαστήριον και εζήτησαν από την Μητροπολίτην Κυρηνείας τα κτήματα της μονής, για να πληρωθούν τις 500 λίρες, τις οποίες εχρεωστούσε εις αυτούς ο ηγούμενος. Ο Μητροπολίτης τότε υπεχρεώθη να δώση την μονήν και όλήν την καλλιεργήσιμον γήν εις τον μουκτάρην, τα οποία και τώρα, που η μονή έγινε Χριστιανική πάλιν παραμένουν εις χείρας Τούρκων. Ένας από τους Αχαραλήδες κατοικούσε με την οικογενειά του εις την μονήν αυτήν. Μια ημέραν ενώ η σύζυγος του Τούρκο αυτού κατείχετο από τους πόνους της γέννας, οι οποίοι την εβασάνιζαν επί τρείς ολόκληρους ημέρας χωρίς αποτέλεσμα, ήκουσε τον Άγιον Νικόλαον, ο οποίος ενεφανίσθη εις αυτήν ως οπτασία, να της λέγη οτι αν δεν φύγουν από την μονήν αυτήν, δεν θα γεννήση ποτέ. Η Τούρκισσα είπεν όσα ήκουσεν και είδεν τον σύζυγον της. Αυτός τότε επήγεν εις το χωρίον 'Ακάκι και βρήκε ένα Χριστιανόν, εις τον οποίον επώλησεν την μονην αντί πέντε πουγγιών δηλ. 2500 γρ. Και επήρε την σύζυγον του και όλα τα πράγματα του και έφυγεν. Ο Χριστιανός ο οποίος ηγόρασε την μονήν, επήγεν εις τον Μητροπολίτην Κυρήνειας και εδώρισεν την μονήν εις την Μητρόπολιν. Έτσι η μονή αυτή έγινε πάλιν Χριστιανική και με την εργασία των κατοίκων του Χωριού Ορούντας έλαβεν την όψιν, την οποίαν έχει τώρα.