Για την ενοριακή εκκλησία της Αρτότινας

“Η παλιά εκκλησία που κλησιάζονταν ο 'Ανικόλας στον πάτω στο χωριό. Ύστερα έγινε ο Αϊ Γιώργης πού 'ναι σήμερα. Ο τόπος αυτίνος που χτίστηκε ήτανε του Κοκκόσια. (Τ' Κοκκόσια ή λάκκα έλεγαν). Στη λάκκα αυτή μι ασβεστόγουργα γιομάτη ασβέστη κατασβησμένον. Ένα βράδυ ο Κοκόσιας καθώς πήγαινε σπίτι του φεύγοντας απ' τα μαγαζιά. - (Τι μαγαζιά δα τότε! Είχαν ζυγαριά με φλούδα από νεροκολόκυθο!) - δεν έβλεπε απ' το σκοτάδι κ' έπεσε μέσ' στον ασβέστη. Το πήρε για θάμα αυτό. Τότε κι αυτός χάρισε τον τοπό να χτίσουν νέα εκκλησία να μην περνάη ο κόσμος τη λάκκα να πηγαίνη στον πάτο στο χωριό να κλησιάζεται. Το χωριό έχτισε τότε τον παλιόν τον Άϊ Γιώργη, που χαλάσαν κι έφκεια σαν την καινούργια εκκλησία που βλέπεις τώρα. Και θα σ' πω μαθέ, χωρίς θάμα εκκλησιά δεν γένιτι.