Παράδοσις για την Αγίαν Μαρκέλλα
Ήτο μια ωραία και φρόνιμη κόρη. Ο πατέρας την ηράσθη και την κυνηγούσε να την απολάυση. Επειδή ευρέθησε δύσκολη θέση, εδεήθη. - “Σχίσε γή και κατάπιεμαι για να αποφύγω απ' αυτον τον άνομον εξευτελισμόν.” Η γή έσχισε και την κατέπιε, και από την σισμήν αυτήν αναβλύζει το αγίασμα. Συνηθίζουν να αφήνουν κάτι από πάνω τους, “κουρέλι ή άλλο τι” όταν παίρνουν το άγιασμα. Την 22αν Ιουλίου κάτ' έτος γίνεται μεγάλη πανήγυρις.
Place recorded
Χίος, ΚάμποςRecording year
1952Source
Λ. Α. αρ. 2076, σελ. 163, Λουκά Ι. Καλησπέρη, Κάμπος Χίου, 1952Collector
Source index and type
2076, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT