Άγιος Φανούριος
Σ'χαρίκια... Βρετίκια. Για να βρεθή το χαμένο πράγμα καταφεύγει ο απωλέσας ή στον παπά, ο οποίος κατά την απόλυσιν της λειτουργίας λέγει “Ο κος... έχασε αυτό το ... αντικέιμενο, και όποιος το βρήκε ας το δώση... ή το φωνάζει ο ντελάλης κήρυκας, ή τάσσουν εις τον Άγ. Φανούριον μια ψυχόπητα όταν θα ζυμώσουν και παρακαλούν τον Άγιο να το φανερώση. Την ψυχόπητα αυτή όταν την κάμουν βγαίνουν στη γειτονιά και τη μοιράζουν λέγοντες πάρτε και συγχερέσετε την μάννα του Αγ. Φανουρίου. Η παλουκώνουν το “Διάβολον”, λέγοντας “Ευρέ μούτο Διάβολε, να σε ξεπαλουκώσω”. Δεν είναι υποχρεωτικόν το δώρον εις τον ευρόντα. Συνήθως όμως κάτι δίδεται.
Place recorded
Χίος, ΚάμποςRecording year
1952Source
Λ. Α. αρ. 2076, σελ. 24 – 25, Λουκά Ι. Καλησπέρη, Κάμπος Χίου, 1952Collector
Source index and type
2076, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT
Language
Ελληνική - Κοινή ελληνικήDrawer
Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄Legend classification (acc. Politis)
Παράδοση Ιιθ 65Legend title
Άγιος ΦανούριοςClassification (acc. Megas)
Δίκαιον, Ε,ηΛατρεία, ΙΙΙ, 2, Γ,5, 2