Μια μέρα όλοι οι Άγιοι μαζεύθηκαν θυμωμένοι γιατί στον Άγιο Νικόλαο ανάφτουνε κεριά και τον πηγαίνε τάματα και λειτουργίες περισσότερο από κείνους. Φώναξαν κ’ είπανε να πάνε στο Θεό να κάνε τα παράπονα. Κανείς σε τόλμησε, μόνε σκώνεται ο άγιος Κασσιανός και λέγει γώ θα πάγω. Ο Θεός σαν τον είδε τον ρωτάει τι θέλει κι’ ο άγιος είπε ότι ήλθε από μέρος απ’ όλοι τις αγίοι να παραπονεθή πως οι Χριστιανοί όλο στον άγιο Νικόλαο ανάφτουνε κεριά και τον γιορτάζνε περισσότερο απ΄τους άλλους αγίους. Τότε ο Θεός διατάζει τους αγγέλους να πάνε να φέρνε τον Άγιο Νικόλαο. Άργησαν να τον βρούνε, μετά πολλά τον είδανε μέσα στην αγριεμένη θάλασσα του Μαρμαρά να σώζη τους θαλασσοδαρμένους που θα να πνιγούνε. Έτσι καθώς ήτανε βρεμμένος τον πήγανε στο Θεό, «Που ήσουνα, Άγιε Νικόλαε, κ’ είσαι βρεμμένος από την κορφή στα νύχια;» - Θεέ μου, ήμουνα στη θάλασσα, φυσούσε αέρας δυνατός κ’ ήτανε μεγάλη τρικυμία, ένα καράβι πάλευε με τα κύματα, οι άνθρωποι θέ να πνιγούνε και γώ βοηθούσα να τοςυ σώσω, γι’ αυτό είμαι βρεμμένος. – Ακούς, άγιε Κασσιανέ; Να γιατί τον γιορτάζνε περισσότερο από τους άλλους άγιους και τον πάνε τάματα. Για τιμωρία σου, που μόνε συ τόλμησες νάλθης εμπρός μου να κάνης παράπονα, θα γιορτάζης κάθε τέσσερα χρόνια, που θάχει ο Φεβρουάριος 29 μέρες. Από τότε ο άγιος Κασσιανός γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια

Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη

Μια μέρα όλοι οι Άγιοι μαζεύθηκαν θυμωμένοι γιατί στον Άγιο Νικόλαο ανάφτουνε κεριά και τον πηγαίνε τάματα και λειτουργίες περισσότερο από κείνους. Φώναξαν κ’ είπανε να πάνε στο Θεό να κάνε τα παράπονα. Κανείς σε τόλμησε, μόνε σκώνεται ο άγιος Κασσιανός και λέγει γώ θα πάγω. Ο Θεός σαν τον είδε τον ρωτάει τι θέλει κι’ ο άγιος είπε ότι ήλθε από μέρος απ’ όλοι τις αγίοι να παραπονεθή πως οι Χριστιανοί όλο στον άγιο Νικόλαο ανάφτουνε κεριά και τον γιορτάζνε περισσότερο απ΄τους άλλους αγίους. Τότε ο Θεός διατάζει τους αγγέλους να πάνε να φέρνε τον Άγιο Νικόλαο. Άργησαν να τον βρούνε, μετά πολλά τον είδανε μέσα στην αγριεμένη θάλασσα του Μαρμαρά να σώζη τους θαλασσοδαρμένους που θα να πνιγούνε. Έτσι καθώς ήτανε βρεμμένος τον πήγανε στο Θεό, «Που ήσουνα, Άγιε Νικόλαε, κ’ είσαι βρεμμένος από την κορφή στα νύχια;» - Θεέ μου, ήμουνα στη θάλασσα, φυσούσε αέρας δυνατός κ’ ήτανε μεγάλη τρικυμία, ένα καράβι πάλευε με τα κύματα, οι άνθρωποι θέ να πνιγούνε και γώ βοηθούσα να τοςυ σώσω, γι’ αυτό είμαι βρεμμένος. – Ακούς, άγιε Κασσιανέ; Να γιατί τον γιορτάζνε περισσότερο από τους άλλους άγιους και τον πάνε τάματα. Για τιμωρία σου, που μόνε συ τόλμησες νάλθης εμπρός μου να κάνης παράπονα, θα γιορτάζης κάθε τέσσερα χρόνια, που θάχει ο Φεβρουάριος 29 μέρες. Από τότε ο άγιος Κασσιανός γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια

dc.contributor.author	Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη
dc.coverage.spatial	Θράκη, Σηλυβρία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:51Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:51Z
dc.date.issued	1936
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292704
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια μέρα όλοι οι Άγιοι μαζεύθηκαν θυμωμένοι γιατί στον Άγιο Νικόλαο ανάφτουνε κεριά και τον πηγαίνε τάματα και λειτουργίες περισσότερο από κείνους. Φώναξαν κ’ είπανε να πάνε στο Θεό να κάνε τα παράπονα. Κανείς σε τόλμησε, μόνε σκώνεται ο άγιος Κασσιανός και λέγει γώ θα πάγω. Ο Θεός σαν τον είδε τον ρωτάει τι θέλει κι’ ο άγιος είπε ότι ήλθε από μέρος απ’ όλοι τις αγίοι να παραπονεθή πως οι Χριστιανοί όλο στον άγιο Νικόλαο ανάφτουνε κεριά και τον γιορτάζνε περισσότερο απ΄τους άλλους αγίους. Τότε ο Θεός διατάζει τους αγγέλους να πάνε να φέρνε τον Άγιο Νικόλαο. Άργησαν να τον βρούνε, μετά πολλά τον είδανε μέσα στην αγριεμένη θάλασσα του Μαρμαρά να σώζη τους θαλασσοδαρμένους που θα να πνιγούνε. Έτσι καθώς ήτανε βρεμμένος τον πήγανε στο Θεό, «Που ήσουνα, Άγιε Νικόλαε, κ’ είσαι βρεμμένος από την κορφή στα νύχια;» - Θεέ μου, ήμουνα στη θάλασσα, φυσούσε αέρας δυνατός κ’ ήτανε μεγάλη τρικυμία, ένα καράβι πάλευε με τα κύματα, οι άνθρωποι θέ να πνιγούνε και γώ βοηθούσα να τοςυ σώσω, γι’ αυτό είμαι βρεμμένος. – Ακούς, άγιε Κασσιανέ; Να γιατί τον γιορτάζνε περισσότερο από τους άλλους άγιους και τον πάνε τάματα. Για τιμωρία σου, που μόνε συ τόλμησες νάλθης εμπρός μου να κάνης παράπονα, θα γιορτάζης κάθε τέσσερα χρόνια, που θάχει ο Φεβρουάριος 29 μέρες. Από τότε ο άγιος Κασσιανός γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.source	Ελπινίκης Σταμούλη Σαράντη, Σηλυβρία, Παραδόσεις της Θράκης, Θρακικά 7, 1936, αρ. 61, σελ. 253 – 254
dc.relation.sourceindex	Θρακικά, Ζ
dc.relation.sourcetype	Περιοδικό
dc.description.bitstream	D_PAA_01372w
dc.subject.legendtitle	Ο Άγιος Κασσιανός
dc.subject.legend	Παράδοση Ιθ 28
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	734064/Θράκη, Σηλυβρία

Files in this item

Files	Size	Format	View
There are no files associated with this item.

This item appears in the following Collection(s)

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Show simple item record

Except where otherwise noted, this item's license is described as Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ο Άγιος Κασσιανός

Files in this item

This item appears in the following Collection(s)