Ήτανε μια βασίλισσα στο κάστρο τ’ Απαλίρου και το βασιλιόπουλο ‘ρχότανε από το κάστρο της Ποταμιάς (χωρίον) και συναντιώντανε κάθε νύχτα σ’ ένα μέρος που από κεί βγήκε Καθανύχτα. Οι άντρες εφύγανε από ‘δω από το κάστρο τ’ Απαλίρου να πάνε ‘ς το πανηγύρι πάνω, στ’ απάνω κάστρο (κάστρο Ποταμιάς) κι αφήσανε τη βασίλισσα εδώ. Αφ’ ότι ‘φήσανε τη βασίλισσα βγήκανε κ’ ήρθανε κ’ επιάσανε να πάρουνε τη βασίλισσα. Όταν ‘φθάσανε στο κάστρο κ’ εμάχουdανε ‘φύγανε από το κάστρο να ειδοποιήσουνε το βασιλιόπουλο ότι ΄πήρανε βασίλισσα και την κατεβάσανε στο Λαθρήνο (τπνμ) κ’ ύστερα που ‘νοιώσανε που ‘ρχουdανε οι άλλοι ‘γυρίσαν να φύγουνε, πιαστήκανε εκεί κ’ έγινε θρήνος. Τους κυνηγούσανε από πίσω ίσαμε του φονιά τον κάμπο. Εκεί πάλι γενήκανε πολλά φονικά και μάχες κι από ‘φτό ωνομάστηκε του Φονιά ο κάμπος. Από ‘κει εβαδίσανε για το Παρασφαϊό (τπνμ). Εκεί επιαστήκανε πια χέρια με χέρια κ’ εκεί εσφάγη-ν- η βασιλιοπούλα. Τση κόψανε το κεφάλι. Εκεί πια εσκορπίσανε.