Οι Έλληνες οι παλαιϊκοί ήντουσαν θεωρατικοί. Ψηλοί ίσιαμι να λεύκα. Τότες λένε ήντουσαν κι άνθρωποι σαν κι εμάς και μπήκαν καμπόσοι στην τζιέπη ενού Έλληνα. Κάνει νια βολά έτσι και βάνει το χέρι του στην τζιέπη και το βγάζει με τους ανθρώπους απάνου στην απαλάμη του. Ρε τι ναι δω, λέει ο Έλληνας; Τι ανθρωπάκια είναι τούτα! Τι ανθρωπάκια! Νια Έλληνη σήκωσε νια κολώνα στον ώμο και είχε και τη ρόκα της. Στο δρόμο της είπαν, πως πέθαν’ ο αδερφός της. Από τη λύπη της πέταξε την κολώνα και μεινε κει στο δρόμο, στη Σπάρτη μάθε.
Place recorded
Αρκαδία, Κυνουρία, ΒούρβουραRecording year
1920Source
Αρ. 784, σελ. 230, Βούρβουρα Κυνουρίας, Κ. ΡωμαίοςCollector
Source index and type
784, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT