Γιατί ωνομάστηκε το χωριό μας Μαργαρίτα

Εδώ στο χωριό μας Μαργαρίτα παλαιά ήσαν όλοι Χριστιανοί. Πιο κάτω στο χωριό Άψαλος (πρώην Δραγουμάνιτσα) ήσαν Τούρκοι. Εδώ στη Μαργαρίτα πρώην (Πόκεπ) ήταν μια πολύ όμορφη κωπέλλα που την έλεγαν Μαργαρίτα. Οι Τούρκοι από την Άψαλο είχαν ακουστά πως ήταν στη Μαργαρίτα το ωραίο αυτό κορίτσι. Ένας Τούρκος απ’ αυτούς αποφάσισε να ‘ρθη να την ζητήση. Ήτανε Μεγάλο Σάββατο. Την ώρα που ήλθε ο Τούρκος μαζί με άλλους Τούρκους η κωπέλλα έτυχε να πηγαίνη στη βρύσι. Αυτός ερώτησε που είναι αυτή η όμορφη. Οι χωριανοί χωρίς να ξέρουν γιατί την ζητά του είπαν «Να τώρα μόλις πάει στο νερό». Αυτός έτρεξε να την βρή στη βρύσι. Επήγε και την είπε «Έμαθα πως είσαι η πιο όμορφη και θέλω να σε κάμω γυναίκα μου, μια μπέϊσα». Αυτή η Μαργαρίτα δεν το δέχθηκε επειδή ήταν Τούρκος. Επέταξε τα γκιούμια (δοχεία) και έτρεξε να φύγη. Αυτός μαζί με τους συντρόφους του την κυνηγούσε. Αυτή έφυγε έξω από το χωριό. Βλέποντας πως θα την πιάσουν, ευρήκε ένα βράχο (που είναι ακόμα λίγο έξω από το χωριό προς βορράν, ως 800 μέτρα) και ήταν να ριχθή απ’ εκεί. Προτού ριχθή κάτω είπε «Δεν πρόλαβα να φάω το κόκκινο αβγό. Εκείνοι που θα μείνουν να ΄ρχονται τη δεύτερη μέρα του Πάσχα να ρίχνουν από ένα αβγό εδώ και να χορεύουν μερικούς χωρούς.» Αμέσως ύστερα ερρίχθηκε από το γκρεμό κ’ εσκοτώθηκε. Απ’ αυτή την Μαργαρίτα που σκοτώθηκε επήρε το χωριό μας το όνομα. Από τότε έχομε έθιμο στο χωριό μας κάθε χρόνο τη Δευτέρα του Πάσχα να πηγαίνουμε όλο το χωριό και άλλα χωριά στην Μαργαρίτα με όργανα χορούς και τραγούδια. Εκεί ρίχτομε κάτω από το βράχο όλοι από ένα αβγό, χορεύουμε πάνω στο βράχο και επιστρέφομε. Πάμε διότι η Μαργαρίτα προτού πεθάνη έδωσε την κατάρα, αν δεν γίνη το έθιμο να μας κάψη από χαλάζι.