Οι χαλέπες

Τον παληό καιρό στον Άγιο Μύρωνα ήταν μεγάλη ευτυχία. Οι άνθρωποι δεν είχαν ανάγκη να καλλιεργούνε τα χωράφια, γιατί τα χώματα των χωραφιών ήταν φέτες ψωμί, έτοιμες να τις τρώνε οι άνθρωποι. Ήταν οι λεγόμενες χαλέπες. Οι άνθρωποι, μη έχοντας έγνοια για τον επιούσιο, άρχισαν σιγά σιγά να μη τον λογαριάζουν. Οι γυναίκες μάλιστα έπερναν το ψωμί και σκουπίζανε τους κώλους των μωρών παιδιών. Τότε ο Θεός εμάνισε κι’ έκαμε τα χωράφια με χώμα αληθινό, κι’ έτσι αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να δουλεύουν, να σπέρνουν και να θερίζουν, για να βγάλουν το ψωμί των και να λένε: «δόξα νάχης Θε μου». Από τότες όμως έμεινε στα χωράφια αυτά η ονομασία «χαλέπες» και είναι τα ευφορώτερα χωράφια της περιφερείας Αγίου Μύρωνος.