Κουρσάρος (ο) και κουρσάρος: πειρατής «Τοj jαιρόj jείνον έρκουντον οι κουρσάροι j εγερημώνναν τον τόπον, έγτυνναν τοj κόσμον». «Το χωρκόμ μας τομ παλλιόj jαιρόν ήτουγ κάτω στογ κάμπογ καρdήν της θάλασσας j άμα εξησκαλώνναν οι κουρσάροι, εθεωρούδαντο j έρκουντοj j εγερημώνναν το για τούτον εσηκώσαντο ‘πο jεικάτω j επήδαντο δαπάνω πουφ φαίνεται που τηθ θάλασσαj j εγλύτωννεμ που τους κουρσάρους.