Θρύλοι σχετικοί με την περιφέρεια του χωρίου Καλλονής Πεδιάδος

Το πώς μετωνομάστηκε το χωργιό της από Σκυλλούς σε «Καλλονή», η εκ πατρός μάμμη μου δεν αξιώθηκε να το μάθη, γιατί πέθανε. Ήξερε όμως πως αρχές αρχές στα παληά χρόνια το λέγανε ΚΟΙΛΟΙ (ίντα όνομα τονε δα κιονά μωρή παιδί μου) κούφιοι σαν να λέμε σήμερα, ίσως γιατί δεν ήταν χτισμένο σε στερεό έδαφος (1). Ήξερε πως υστερώτερα το βγάλανε ΤΣΙΛΟΥΣ, γιατί ετσίλασε το χωργιό, εγκρεμίστηκε, ύστερα από μια μεγάλη σύγκληση. Και τέλος πως με την Τούρκικη κατοχή το βγάλανε ΣΚΥΛΛΟΥΣ γιατί πήγανε και κατοικήσανε πολλοί Τούρκοι, εξ αιτίας που ήτανε όμορφο και πλούσιο χωργιό. (2,3,4). [στέρεο έδαφος= Υπήρξεν εις αρχαίους χρόνους, πλησιέστατα στους Σκυλούς, αρχαίο χωργιό. Ενθυμούμαι περί τα 1920, ότι τα παιδιά της οικογενείας Γεωργίου Ανδρουλάκι, έπαιζαν με αρχαϊκά βαζάκια. Ερωτηθένται τα παιδιά είπαν ότι τα βρήκαν στο αμπέλι τους, αλλά οι γονείς κατ’ ουδένα λόγον ήθελαν να μαρτυρήσουν που ευρέθησαν. 2. Γνωστή η μαντινάδα «Άη Βασίλη και Σκυλούς, Πεζά, Καταλαγάρι, όλα να μου τα δίδανε δε σ’ ήθελα μαγάρι». Είναι συγκρότημα όμορφων χωργιών, εξ ων οι Σκυλοί το ωραιότερο 3. Σκύλους έλεγε τότε ο λαός τους Τούρκους. 4. Κατά τον πόλεμο του 1918, Σκυλιανοί χωροφύλακες είχαν υπηρετήσει στο χωργιό της Μυτιλήνης «Καλλονή». Επιστρέψαντες με αγαθάς αναμνήσεις εφρόντισαν και μετωνόμασας το χωργιό σε «Καλλονή».