Βρύση Κοκότου (Περτουλίου)

Σε λειβάδι, μπροστά απ’ το παλιό Χατζηγακέϊκο Πύργο, βοσκούσαν οι κόττες των γειτονικών σπιτιών. Μια απ’ τις κόττες αυτές η πιο μεγάλη απ’ τις άλλες, μαύρη σαν ελιά, με λιρί μεγάλο σαν κοκόρου είχε το ιδίωμα να λαλεί σαν κόκορας, ή κόκκοτας όπως λέγανε οι κάτοικοι τον κόκορα. Έτσι η μαύρη κόττα έγεινε Κοκότου. Όταν οι κάτοικοι κτίσανε τη βρύση αντί για αρνί, προσφέρανε την Κοκότου στους μαστόρους, για να σφαχθεί στα θέμελα. Έκτοτες η βρύση πήρε τ’ όνομά της.