Βίγκα

Πάνω στα Περτουλιώτικα λειβάδια, ένας Βούργαρος είχε φιάσει την καλύβα του, στην οποία καθόταν κάθε καλοκαίρι με την κόρη του. Πιο πέρα, πάνω σε ράχη, είταν οι καλύβες ενός τσέλιγκα. Τα πρόβατά του, κάθε μεσημέρι σταλίζανε στην ήσκιο οχτάδερφου ελατιού. Μια μέρα, ο γιος του τσέλιγκα, όμμορφο παλλικάρι, συνάντησε στο ελάτινο δάσος τη Βουργαροπούλα. Σαν παιδιά γνωριστήκανε και μιλήσανε. Την κουβέντα ξακολουθήσανε και τις κατοπινές μέρες και χωρίς να το καταλάβουν αγαπηθήκανε. Μα η κακή μοίρα, τα παράστεκε. Το τσελιγκόπουλο βαρέθηκε από αστροπελέκι. Το κορίτσι τρελλό απ’ το χαμό του, ρίχτηκε κάτω από ελάτι και σκοτώθηκε. Από τότε το βουνό πήρε το όνομα της Βουργαροπούλας «Βίγκα».