Του Σαακ' νουπήδημα
Ντου παλιό κϊό τς’ Σαμαθαάκ’ς τα βνά καθόνταν Αφστάϊδις(2), γ-ήντου αψ’λοί κι γείχαν γι-ένα μάτ’ καταμισιού στου πουώσουπου. Συμπαίναν ντ’ νύχτα μέσ’ τς’ μάντιις κι τα πνίγαν ούλα τα πα κι πίναν του αίμα τς. Τίτου του κακό βάσταξι ίσια μι ντου κϊό π’ βγήκι του μπαούτ’. Μι του μπαούτ οι κιαχαγιάδις τσοι ξεπατώσαν γούλ’ κι δεν απόμνι ρίπουδου(3). Γι-ένας απ’ αυτοίν τς’ Αφστάϊδις σέμπκι μνια νύχτα ζ’ μάνταατ Σαακ’νού κι έπνιξι γούλα τα ζα τα’. Σαν εξίβινι κι γείδι ντου Σαακ’νός κι καταπόδ’τα η-γ. Αφσταής. Ντου κυνήγ’σι, ντου κ’ νήγ’σι ούστου που πουσώθκι σι μνια λαγκαδιά μι τα βάαχια π’ δεν ημπόλι καγκανένας να διαβή. Εκ’ ντουν αποσούσι(4) η-γ Αφσταής κι ντουν άϊπαξι απ’ του βαακί άμ’ η Σαακ’νος έρ’ξι μπουοστά ντη μνιαν άκιιγια τση γκζαϊκας(5) τ’ πούχι δυο μπόγια μάκουους, ακούμπσι απάν’ κι πήδ’ξι απ’ ντουν γιέναν ντουν βάαχου ζ’ντουν άλλου. Του βαακί τ’ κόπ’κι κι απόμνι στ’ Αφσταη του χέϊ. Η-γ Αφσταης δεν ημπόλει να πϊάσ’ πία απ’ του πουτάμ’ κι φώναξι ντου Σαακ’νο: Νάχη του τρισανάθεμα η μάννα που σι γέννα π’ δεν έχ’ς Παασκιυης κλουστή κι Κουγιακής βιλονι(6) – Γκι-γκίτ, ντουν γείπι τότι πειαχτικά η Σαακ’νός, δε μι πγιάσις, Αφσταή, δε μι πγιάσις,κι ντουν έκανι κι’ έσκασι απ’ του κακό τα’. Απού τότι έκειο το πίασμα ακούγιτι «του Σαακ’νου πήδ’μα».[ (1)Το πήδημα του Σαρακήνου (3) ίχνος (4) κατέφθασε (5) της γκλίτσας του (6) εννοεί ενταύθα ότι ο Σαρ. Εσώθη επειδή το βρακί του δεν ήταν ραμμένο με εργασίαν γενομένην κατά τας ημέρας καθ’ άς η εργασία σύμφωνα με τας σχετικάς προλήψεις φέρει κακόν τι επακολούθημα].
Place recorded
ΣαμοθράκηRecording year
1928Source
Αρ. 1463, σελ. 70, Ν. Ανδριώτης, Σαμοθράκη, 1928Collector
Source index and type
1463, Αρχείο χειρογράφωνItem type
ΠαραδόσειςTEXT
Language
Ελληνική - Ιδιώμα - ΒόρειοDrawer
Παραδόσεις Α΄- Θ΄Legend classification (acc. Politis)
Παράδοση ΓLegend title
Του Σαακ' νουπήδημαCollections
Except where otherwise noted, this item's license is described as Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Related items
Showing items related by Text, collector, creator and subjects.
-
Θα σ' κουθώ να πάρου τα μάτια μ' να πάου πίσου ντούν ήλιου κι να μη ματαγυρίσου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Σ τουν ίδιουν ήλιου απλώνν' τα ρούχα ντουν
Σταύρου, Θρ.Ερμηνεία: Επί ανθρώπων ουδεμίαν εχόντων συγγένειαν