Στο βουνό Λούτσα (πάνω από τον Αυλότοπο) ήταν μια βρύσ’. Εκεί μια φορά ήτανι δυο αδέρφια τσελεγκάδες. Πήγανι να ποτίσουνι τα πρόβατα στη βρύσ’ και λέει ο ένας, δεν τα κουρεύουμι τα πρόβατα εδώ σήμιρα; Και λέει ο άλλος, να τα κουρέψουμι. Κούρεψαν τα πρόβατα, μοίρασαν τα ‘ποκάρια (=μαλλί) μάλωσαν στη μοιραδά. Χτυπήθ’καν κι ο μεγαλύτερος σκότωσι το μικρότερο. Ο μεγαλύτερος τότες εβούλλωσι τη βρύς΄μ’ εξήντα ποκάρια μαλλί κ’ έφ’γε. Από τότες το νερό εχώνεψε (=έφυγε) από εκεί και βγαίνει τώρα σε μια εκκλησία κάτ’ στη Στρούνη. Έτσι έχου να το πούνι. Και βγαίνει το χειμώνα μόνο ικεί