Παρά την αγραμματωσύνην που επικρατούσε και την μακροχρόνιον τουρκικήν δουλείαν, ουδέποτε έδειξον υποταγήν εις τον «σκωλεκέαν» Τούρκον (έκφρασις Ματσούκας). Ποτέ δεν απεμακρύνθη εις τα ονειροπολήματά του, από τον Βασιλέα με την δωδεκάρα και την Πόλ’, (ήτοι το Βυζάντιον). Συχνά ηκούετο η φράσις «γαμώ την σκωλεκέαν» ήτοι τον Τούρκον, την Κυριαρχίαν της τουρκίας. «Η Πόλ’ τ’ εμέτερον έτον και ξαν’ τ’ εμέτερον θα γίνεται Ελλενικόν. Κωνσταντίνον εδώκενατο, Κωνσταντίνον ξάν’ θα πάρατο».