Κάηκα, μάννα μ, κάηκα! Μ' κάηκες για, παιδί μ, άντρας σ πέθανε και δε θα καής; Όχ' και συ, 'π' τουν άνδρα μ', π' του πιττί πό 'χουν στουν γκόρφου μ

Abstract

Λέγουν ότι μιά φορά μιας γυναίκας πέθανε ο άντρας και θαμάζονταν πως να κάνη, να κλάψη τον άντρα της. Έλεγε δεν μπορώ να κλάψω; Και τι θα κάνω για να τον κλάψω; Ντρέπομαι και απ' τον κόσμο που έρχεται και βλέπει. Σηκώνεται και η μάνα της και ψήνει ένα πιττί στο σατσί=λαμαρίνα, και ως το έβαλε στον κόρφο της για να φωνάζη από ατα βάθη της ψυχή της και να φαίνεται στον κόσμο που κλαίει, αλλά αυτή ήτο λίγο λαφριά στο μυαλό φαίνεται και το φανέρωσε