Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του

Abstract

Η φράσις λέγεται δια πράγματα και πρόσωπα, τα οποία είναι χωρισμένα και μακράν αλλήλων, ενώ φυσικόν είναι να ευρίσκωνται μαζί. Εις την γένεσίν της μας οδηγεί η φράσις της Καρπάθου όπου ο παπάς, παν και τα ράσα, η οποία κατά τον πληροφοριοδότην του Αρχείου του Λεξικού λέγεται “επί των υστερουμένων βοηθείας”. Η ερμηνεία δεν φαίνεται σαφής. Νομίζω οτι θα λέγεται δια ιερέα, όστις μεταβαίνων που δια να ιερουργήση μακράν τη παροικίας του, λ.χ. Εις εξωκλήσιον, πρέπει να έχη και βοηθούς, ως ψάλτην ή νεωκόρον, ακολουθούντας αυτόν αναποσπάστως, ως αχώριστα από αυτόν είναι και τα ράσα του. Όταν όμως δεν έχη τοιούτους, σαν να είναι αλλού ο ίδιος και αλλού τα ράσα του. Σημ. Αι ιδιωματικαί πληροφορίαι προέρχονται από το Αρχείον του Ιστ. Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών