Ακριβά ναι Άγιε μου Γιώργη τα σφουγγάτα σου
Σχόλια / Περίσταση εκφοράς
Αρχή της παροιμίας η εξής:Ποιμήν τις εισελθών να προσευχηθώ εις ερημοκκλήσιον τι τιμώμενον επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, εύρεν γνώστον της εικόνος του...Ο ποιμήν δεν αντέστη εις τον πειρασμόν και το κατεβρόχθισε, καλά την συνήθειαν των ποιμένων, την ράβδος του οριζοντίως επί των ώμων του και περιπαίξας επ' αυτής της χείρας, εβάδισε δια να εξέλθη.Ώς ήτο επόμενον δεν ηδύνατο να εξέλθει δια της στενής θύρας του εκκλησιδίου, αυτός όμως νομίζων ότι επίτηδες ο άγιος Γεώργιος τον εκράτει επειδή έφαγε το σφουγγάτο του, ήρχισε να παρακαλεί τον άγιο και να υπόσχεται διάφορα ποσά εις μάτην όμως. Τέλος έταξε υπέρογγον ποσόν και θέλων να βεβαιωθεί αν είχε μεθ΄εαυτού τούτο, έθεσε την χείραν του εις το στομάχι.Κατεβιβάσθη η ράβδος του και ηδυνήθει να εξέλθει.Κατέθεσε λοιπόν το τάμα του, λέγων συνάμα και τα ανωτέρω:”