Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ιωαννίδης, Εμμανουήλ"
-
Ο άδης ο αχόρταος
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο Άϊς Γιώργης βρακώνει και ξεβρακώνει
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)23 Απριλίου όταν βρέξη, προκόπτουν ή ου τα παμβάκιαδιώντα ενδύματα -
Ο Άις Σάββας κάθεται κι΄άις Νικόλας στέκει
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άκακος όλα τα πιστεύγει
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άνθρωπος δεν είναι για μια φορά
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άνθρωπος μονάχος του αγαπίζεται και μονάχος του μισέται
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)Ο άνθρωπος μονάχος του αγαπιέται και μονάχος του μισέται -
Ο άνθρωπος πρέπει ντυμένος κ' η γη πρέπει γδυμένη
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άνθρωπος στην ξενιτειά, μήδε φωνή, μήδ' ανεπνοιά
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)Ώσπερ όρνεον, όταν καταπεταστή εκ της ιδίας νοσσίας, ούτε άνθρωπος δουλούται, όταν αποξενωθή εκ των ιδίων τόπων -
Ο άνθρωπος χωρίς παρά, μοιάζει πουλί χωρίς φτερά, καράβι με δίχως πανιά
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άντρας κάνει τη γυναίκά του, σαν θέλ' εικόνα και σαν θέλη χώμα
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άντρας φωτιά, η γυναίκα στουπί κι ο διάβολος φυσά
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο Άοστος επλάκωσε άκρια του χειμώνα, βάλλ' ο ουρανός και τα δικά μας πούν' τα
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άπιστος Θωμάς
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άπιστος Θωμάς
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άρχοντας είναι κουφός στην παρακάλιαν του φτωχού
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο άσωτος υιός!
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876) -
Ο αγέλαστος Λάζαρος
Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)Ανέκδοτο: Ότι τοσαύτα είδεν εν Άδη, ώστε ουδέποτ' εγέλασεν, μόνο ιδών τινα κλέπτοντα χώμα εξ αγρού (εγέλασε) και είπε: “Το χώμα κλέπτει το χώμα”