Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 2861-2880 από 6798

Τα Δωδεκαήμερα = το χρονικόν διάστημα 12 ημερών, τα Δρίματα (βλ. λ), απο 25 Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου.

Άγνωστος συλλογέας (1908)
Τα καλικατζόνια ερχούνται του Χριστού το βράδυ. Κατουράνε τη φωτιά και δε πιάνουν τα ξύλα, γι αυτό βάνουνε στη φωτιά χαμολιό που τους βρωμάει. Ούτε πρέπει ν’αφήκης τίποτε ξεσκέπαστο ή ξεβούλωτο γιατί μπαίνουν μέσα και το μαγαρίζουν. Ο πατέρας μου μια φορά είχε ξεχασμένη μια μποτίλια αβούλωτη και τον είδε τον καλλικάντζαρο που ήτονε όσο το μεσανό μου το δάχτυλο, και ανέβηκε στο τραπέζι και μπλόπ! Έπεσε...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Τινές δοξάζουν ότι τα κατά την ημέραν της του Χριστού γεννήσεως γεννώμενα παιδιά μεταμορφούνται και εις τρίχας και τα ζωύφια ή έντομα ητο και όντως εισδύουσι στα των θυρίδων την νύκτα εις τους κοιτώνας.

Κυριακού, Ιωάννης Ν. (1924)
Γκατζόνια, τα :καλλικάντζαρα

Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)
Οι σκαλλικαντζαραίοι πάαιναν σε κάνα σπίτι οι δυό γερόντισσες που τους άκουσαν είπαν: αν δεν γνέσω εγώ το τ'ζαμπαρλί κι αν δε φαω τη στρομπούκα δεν πλαγιάζω! Αυτό το λέγανε τα Δωδεκάμερα. Οι σκαλλικαντζαραίοι ήταν διαβόλοι. Φωνές ακούγονταν, δεν τα κύτταζαν κάναν γκαιρόν ήταν Πάησαν και τους χτυπούσαν μεσάνυχτα την πόρτα είδεν ο θείος μας ένα φόβιο. Μουγκρίζει σαν γουρούνα. (Κάναν γκαιρό = συνήθης...

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Οι Καλλικάτζαροι έρχονται έξω από τα σπίτια τη νύχτα και μας λένε : Άκαιρα, παράκαιρα, παρακαιρότης, είμαστε παράκαιρα μην κάθεστε, κουκιά μην γκριτσανίζετε, Πτιάρια μη στραβουπλάθετε, σ’γοννιά να χέζηστε στα πιπιλιά ναν τα τλίγετε, Γράτσα, γράτσα τα λανάρια. Τα παιδία που γεννιούνται τη νύχτα της λειτουργίας τα Χριστούγεννα, γίνονται Καλλικατζαράκια, φαίνεται άνθρωπος, μα κάθε χρόνο το δωδεκαήμερο...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1938)
Οι Κολληκαντζάροι

Τη γή τη βαστάει απουκάτω μια κολλώνα η γή οποία έχει τέσσερους άλλους στύλους (ως παραφυάδας), εκεί λοιπόν δουλεύουνε οι Κολληκακαντζάροι και πασκίζουνε να κόψουνε την καλλώνα για να πέση η γή, και ως πηριόνια(πρίονας)μεταχειρίζονται τέλια(ψιλοίλι σίρμα δια ταμπουρά) και τρίχαις από αλογονουρά και ούλη τη χρονιά εργάζουνται ήτοι από του Φωτώνε έως τα Χριστούγεννα και λίγο λέιπει να την κόψουνε αλλ’άμα...

Λάσκαρης, Νικόλαος
Στίχοι καλκατζαραίων

Για τους καλκατζαραίους λένε στην Αρβανιτοκερασιά: Κάλχας είσαι, Κάλχας είμαι, φέρε, Γιάννο, τη λανάρα, να τη χώσουμε εις του (τάδε) την κωλάρα. Ακόμα λένε για τους καλκατζαραίους, που ‘ρχόντανε από το μύλο. Γύρο, γύρο, και στου Χουχουλή το μύλο. Ακόμη λένε Φεύγατε να φεύγωμε, τα’έρχετ’ ο τουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του και μας άγιασε και μας εκατούρησε. Οι γυναίκες παίρνουν...

Τρανός, Μιχαήλ (1937)
Οι Καλικαντζαριές που αράσουν με τες βάρκες τους τα Δωδεκαήμερα στο Μονδράκι και η Γιλλού (Αελώ) που ωδήγησε τον ψαρά απο το λιμενάρι στην Κύπρο ως αφορμήν έχουν τη θάλασσας τους κινδύνους και τα βάσανα. (Λαική παράδοσις Καστελλορίζου)

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Δωδεκάημερα και Καλλικάντζαροι

Δωδεκάημερα καλούνται αι ημέρας αι από της ημέρας κατά την οποίαν εορτάζεται η γέννησις του Χριστού, μέχρι της ημέρας κατά την οποίαν εορτάζεται η βάπτισις αυτού. Κατά τας ημέρας ταύτας, δώδεκα ούσας τον αριθμόν πιστεύεται ότι επισκέπτονται τους ανθρώπους οι δαιμόνιοι Καλλικάντζαροι. Χαρακτηριστικά τούτων : είναι ανθρωπόμορφοι, πωγωνοφόροι, εμφανίζονται πάντοτε ως στήθια, στερούνται δηλαδή κάτω άκρων...

Τσίριμπας, Δημήτριος Α. (1918)
Τα καλικαντζόνια είναι ίδια σφαρδάκλια, ούλο κοιλιές και κάτι χεράκια και ποδαράκια τοσουλάκια, ίδια σπίρτα.

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Εις ολίγων χριστιανικών εορτών την δημώδη φιλολογίαν βλέπει κανείς τόσον βαθειά χαραγμένα τα ίχνη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, όσον είς την εορτή των Χριστουγέννων. Όπως κάθε θρησκευτική δοξασία έχει τας προλήψεις της και τας δεισιδαιμονίας της, έτσι και αι Χριστουγεννιάτικαι δοξασίαι έχουν τους καλλικαντζάρους των, οι οποίοι δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι σάτυροι των αρχαίων Ελλήνων, με ελάχιστες...

Άγνωστος συλλογέας
Καντζόνια, τα

Οι καλλικαντζάροι θα σε φάν τα καντζόνια. Τα καντζόνια με την πρωτάγιασι

Κακριδής, Ιωάννης Θ. (1924)
Στη Σιτίστα λένε πως τα Καλλικαντζούρια κρύβονται μέσα στις κουφάλες απ'τα δέντρα όλη τη Χρονιά και την Παραμονή τα Χριστούγεννα έρχονται φεύγουν τις μέρες και ξαναφεύγουν. Τα λένε και Παγανά. Οι γυναίκες δε λούζονται με τα Παγανά. Επίσης παιδιά δε βαφτίζουν.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Καλλικαντζάρους δεν ξεύρουν στη Χρούπιστα. Έχουν διαφόρους δοξασίας και έθιμα τα οποία βλ.εις Λατρείας ΙΒ,α

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Τα πάγανα ήταν τραγιά που χάβδαναν (=δρασκέλιζαν) τη φωτιά και φαίνονταν'' τα σάνταλα και τα μάνταλα''(=ίχνη χεριών και ποδιών). Πριν τα γλεπαν (τώρα όχι πιά) τώρα φοβίζουν τα μικρά με τα παγανά. Κρεμούν στην πόρτα σπαράγγια(=αγκάθι)για να μην περνούν μέσα αυτό γίνεται 8 μέρες έως του Αγ. Βασιλείου τότε πάλιν έρχεται ένας κουτσός, ο πατέρας του και λέγουν : Φεύγεστε να φύγουμε, έρχεται ο κουτσός

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Τα δωδεκάημερα βγαίναν οι Καλλικατζαραίοι. Ελέγανε μη κάνετι το μαλλί (μη δουλέψετε)γιατί οι καλλικατζαραίοι έρχονται. Την παραμονήν τα Φώτα ρίχναν στάχτην γύρω-γύρω στα σπίτια να φύγουν οι καλλικατζαραίοι.

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Μια φρουρά, μια γ’ναίκα κάδαν κι λανάρ’ζι τα δουδικαήμερα. Κεί που λανάρ’ζι,άφ’κε τα λανάρια τα’ς κι πάει να κ’τουρήσ’ μι συμπάθιου Έρ’ντ’ οι Καλλ’κατζάρ’ κι παίρν’ν τα’απουπάν’τσυ λανάρ’ κι τα’ν αφίν’ μι τα’απουκάτ’. Αυτή ν’έρχιτι, χ’ταζ, λανάρ’ δεν έχ’-Ά, λέει, οι καλ’κατζάρ’ μι του πήρανη –μα στέκα κι ιγώ να διής, του πέρνου ή δεν; Ήταν πουλύ πουνηριά-Του βράδ’άμα πήρ’ να βραδυάζ’ τσακών’ κι ξ’πλέκ...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1938)
Τα καλκάτζαρα

Αυτά όλο το χρόνο κοπανάνε, κοπανάνε, κοπανάνε ένα δέντρο κι όταν ξαναγυρίζουν απ’το δωδεκάμερο, πούναι εδώ, πάν και το βρίσκουνε το ίδιο γερό όπως ήτανε. Ο θεός το κάνει αυτό. Πριν έρθη ο Χριστός βασίλευαν αυτά. Μόλις ήρθε αμέσως κάνανε ένα γαιδουρινό πόδι- τα’άλλο είναι ανθρώπινο. Παρουσιάζονται κάθε χρόνο το δωδεκάμερο, να ειπούμε τη νύχτα γεννιέται ο Χριστός, την άλλη μέρα. Όταν ο παπάς βγαίνει...

Ιωαννίδου, Μ. (1927)
Τα Παγανά

Οι Καλλικαντζαραίοι λέγουνται και Παγανά. Αυτά λένε πως είναι τα παιδιά π'αποκεφάλισε ο Ηρώδης. Έρχονται το Δωδεκαημερο και τρώνε ό,τι βρίσκουνε στο σπίτι. Κακό δεν κάνουν. Για να μη φάνε το γουρνοκρίατο, μπήγουν ένα μαυρομάνικο μαχαίρι στην κοιλιά του γουρουνιού.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)

Παραδόσεις: Πρόσφατες εγγραφές

Τα Δωδεκαήμερα = το χρονικόν διάστημα 12 ημερών, τα Δρίματα (βλ. λ), απο 25 Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου. ﻿

Γκατζόνια, τα :καλλικάντζαρα ﻿

Τα καλικαντζόνια είναι ίδια σφαρδάκλια, ούλο κοιλιές και κάτι χεράκια και ποδαράκια τοσουλάκια, ίδια σπίρτα. ﻿

Καντζόνια, τα Οι καλλικαντζάροι θα σε φάν τα καντζόνια. Τα καντζόνια με την πρωτάγιασι ﻿

Καλλικαντζάρους δεν ξεύρουν στη Χρούπιστα. Έχουν διαφόρους δοξασίας και έθιμα τα οποία βλ.εις Λατρείας ΙΒ,α ﻿

Τα Δωδεκαήμερα = το χρονικόν διάστημα 12 ημερών, τα Δρίματα (βλ. λ), απο 25 Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου.

Γκατζόνια, τα :καλλικάντζαρα

Τα καλικαντζόνια είναι ίδια σφαρδάκλια, ούλο κοιλιές και κάτι χεράκια και ποδαράκια τοσουλάκια, ίδια σπίρτα.

Καντζόνια, τα

Οι καλλικαντζάροι θα σε φάν τα καντζόνια. Τα καντζόνια με την πρωτάγιασι

Καλλικαντζάρους δεν ξεύρουν στη Χρούπιστα. Έχουν διαφόρους δοξασίας και έθιμα τα οποία βλ.εις Λατρείας ΙΒ,α