Recent entries

Now showing items 2781-2800 of 6798

Καλλικάζαρος. Το όνομα τούτο δύο τινά σημαίνει :α) τον βρικόλακα και β) τον λίαν υψηλόν αναστήματος αλλ'ισχύον άνθρωπον.

Κουκουλές, Αναστάσιος (1923)
Μια αμυδρά ιδέα περί Καλλικαντζάρων υπάρχει εις την Νέβεσκαν της Μακεδονίας. Εκεί τους λένε <Καραχλάτζηδες>. Τους συγχέουν όμως με τους <βρυκολάκους>, αν και οι <Καραχλάντζηδες> επισκέπτονται εκεί τον κόσμον κατά τας εορτάς αυτάς. Η δοξασία των <βρυκολάκων όπως και η λέξις, έχω την ιδέα ότι είναι Σλαυικής προελεύσεως. Πολλά έθιμα και παραδόσεις έσβυσαν εις την Μακεδο ίαν, ακολουθήσαντα τις γρηές,...

Άγνωστος συλλογέας (1929)
Τα Χ'στόημερα ρχόντι κι τα Καλλ'καντζούρια. Τα Χ'στόημερα είνι δώδεκα μέρις. Ι' Φοντών, π'πέφτ'ν οι σταυροί στα νιρά, πάνι, φεύγ'νι κι τα Καλλ'καντζούρια

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)
Ένας άλλος στην προσπέρα βλέπει τη νύχτα μιαν άσπρη κατσίκα κ'επέρνα και τρέχει και πιάνει τη βάνει τη κάτω να τη σφάξη και χάνει απο μπρός του και την κατσίκα και το μαχαίρι το. Σε πολύν καιρόν έτυχε να πάη στη Μύκονο αυτός ο άνθρωπος κ'επήε σ'ενός παπά του σπίτι. Η παπαδιά τον εφιλοξένησε, του έδωσε να φάγη και έβαλε πάνω στο τραπέζι για μαχαίρι το μαχαίρι του πού 'χε χάσει. Αυτός δεν μπορούσε να...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Καρκάτζελας = καλικάντζαρος περί παιδίου γυμνού λέγουν : σαν κ.

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1924)
Οι κάτοικοι της Ικάρου πιστεύουν ότι τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων οι Καλλικάντζαροι μπαίνουν σε καρυδότσουφλα και αποβιβάζονται στο νησί τους, όπου μένουν ως την παραμονή των Φώτων. Την ώρα που βγαίνουν οι Καλλικάντζαροι στη στερηά, όταν έχη κανείς ανεπτυγμένη ακοή, μπορεί ν’ακούση τις φωνές των και το θόρυβο που κάνουν. Κατά το μικρό διάστημα της παραμονής των στο νησί κάνουν πολλές ζημιές. Εν...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Η παγανήσια στάχτη

Κατά την παραμονή των Θεοφανίων εν Σέλιανη , λαμβάνουν τέφραν εκ της εστίας και αποκρύπτουν πρίν πέσουν οι σταυροί εις τα νερά, εις μέρος όπου να μη είνι δυνατόν να ραντισθή από τας σταγόνας του υπό του ιερέως περιφερομένου αγιασμού. –Την ημέρα των Θεοφανίων μετά την τελετή του μεγάλου αγιασμού πάντες οι χωρικοί δι’αγγείων κρατούσι μέρος αγιασθέντος ύδατος. Εν τω μελιά της οικογενείας προ μεσημβρίας...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Καλατσάγκαρος-ια=νυκτοβάτης, φάντασμα

Πετρίδης, Μιχαήλ Γ. (1927)
Κατσιώνια ή γκατ = οι καλικάντζαροι

Παπαγεωργίου, Βασίλειος (1907)
Κολλητσαρδοί = καλικάντζαροι, λυκοκάντζαροι, τσιλικροτά

Πουλάκης, Δ. (1923)
Απ'τα Χριστούγεννα ως τ' Αι-Βασιλείου είναι τα Πάγανα. Τότε κι οι μύλοι δεν εργάζονται. Τα Πάγανα τα λένε κι Ανταιστικά.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Κάποτε πέρασαν τα Πάγανα απ'όξω απ' το σπίτι μας καβάλλα σε μια γαιδάρα που είχε κρεμασμένα κουδούνια. Κι άκουσε η βάβα μου :ντέ, κουτσαύτα, ντε!

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Κατσιντρένης-ο (-ηδες) = καλικάντζαρος, ενοχλούντες την εν του οικου απο 25 Δεκμβ. Μέχρι κ 5 Ιανουαρ. Οπότε επί τη τελίσει του Αγιασμού 'ς τη εμφανίσει του αγιάζοντος ιερέας φείγαν λέγοντας : Φεύγατε να φύγουμε, τ'έρχεται ο τουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και με τημ πλαστήρα του

Παπανδρέου, Γ. (1924)
Καλλικάντζαροι: Άπασας αι γεννώμεναι την 25 Δεκεμβρίου γίνονται Καλλικάντζαροι, δια να εμποδίσωσι τούτα, το πουδίομ άμα γεννηθή το περιβάλλουσι δια ψάθης. Οι καλλικάντζαροι γίνονται αέρες και εισχωρούσι δια των σχομάδων της της οικίας εντός αυτής και ποιούσι διάφορα κακά εις τους εν αυτή έχουσι μακρούς όνυχας.

Γεωργιάδης, Νικόλαος (1920)
Eν Μάνη οι Καλλικάντσαροι λέγονται Αρουρίται ς΄ Λυκοτσαρδοί κ’ λυκοτσάντσαρος Καλλκάντσαροι παραλείποντες τους διαφόρους τύπας της λέξεως, των παραγωγών κ αρχών αυτή, ης άλλων περί αυτή γραμάντων περτοριζόμεθα μόνόν ς΄ την σημασίαν τη Εν Μάνη λέξεις Λυκοτσαρδή. Αι λέξεις Λυκοτσαρδή κ’ Λυκοτσάντσαρη είναι σύνθετη εκ του λύκου τσαρδή-κάντσαρος. Αλλά τι σημαίνουν οι τσαρδοί κατά Τσάνταρος. Εν τη Μάνη...

Νεστορίδης, Κ. (1921)
Όντα σκολνούν τα δωδεκαήμερα (ς τις 7 Γενναρίου) βάνουν 'ς τη φωτιά να κάψη κούτσουρο από αγριοκερασιά ή και κομμάτι απο παλαιοτσάρχο γιατί αυτήν την μέρα (το βράδυ 'ς τις 7 Γενναρίου φεύγουν τα ησκιώματα κι οι καρκάντζελοι

Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1919)
Πάμετε, πάμετε, κ'έρχετ'ο παπάς με την αγιαστήρα του και με τη κουμπιστήρα του. Λαικόν δίστιχον, κατά την νύκτα του αγιασμού λεγόμενον υπό την πανικοβλήτων φευγόντων παγανών (καλλικαντζάρων ). (το δέμα συμβολικών ανθέων, δι ών ο ιερεύς αγιάζει κατα την ημέραν του αγιασμού, κουμπιστήρα=βακτηρία)

Μαρινάτος, Σπ. (1918)
Παραδέχονται ότι απο ''τον τζάκη'' (καπνοδόχον) καταβαίνουν οι καλλικαντζαραίοι που τους λένε ότι είναι δαιμόνια. Τους φαντάζονται κουτσούς, μικρούς, μαύρους και άσκημους πολύ. Βγαίνουν το βράδυ και την ημέρα κρύβονται στου τζιάκη.

Μπακάλης, Ιωάννης (1937)
Τα δωδεκάημερα τη νύχτα δε βγαίνουν όξω, αλλά πάντα μέσα κάθονται και άν ημπόρουν να βουλλώνουν και την κλειδονότρυπα της οξωθύρας του ξωστιού (εξώστον), γιατί τα ησκιωτικά μπαίνουν πι κι απο την κλειδονότρυπα.

Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1919)
Καλλικάτζαροι 'Φάσματα νυκτερινά τα οποία πιστεύουν εν τη Στερεά Ελλάδι, ότι, κατέρχονται εκ τη καπνοδόχου και μολύνουσι την στάκτην της εστίας κοπρίζοντες εν αυτή τοιαύτην σημασίαν έχει παρά Κρησι και η Πεφταργιά (=πέμπτη εσπέρα)προσωποπεποιημένης ήτις εκ τας γυναίκας τας εργαζομένας το εσπέρας της Πέμπτης πέρανται δέοντος παρουσιάζεται υψηλή μέρρι της, στέγης και εκ της καπνοδόχου κρέμα κατ'αρχάς...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1920)

Παραδόσεις: Recent submissions

Καλλικάζαρος. Το όνομα τούτο δύο τινά σημαίνει :α) τον βρικόλακα και β) τον λίαν υψηλόν αναστήματος αλλ'ισχύον άνθρωπον. ﻿

Τα Χ'στόημερα ρχόντι κι τα Καλλ'καντζούρια. Τα Χ'στόημερα είνι δώδεκα μέρις. Ι' Φοντών, π'πέφτ'ν οι σταυροί στα νιρά, πάνι, φεύγ'νι κι τα Καλλ'καντζούρια ﻿

Καρκάτζελας = καλικάντζαρος περί παιδίου γυμνού λέγουν : σαν κ. ﻿

Καλατσάγκαρος-ια=νυκτοβάτης, φάντασμα ﻿

Κατσιώνια ή γκατ = οι καλικάντζαροι ﻿

Κολλητσαρδοί = καλικάντζαροι, λυκοκάντζαροι, τσιλικροτά ﻿

Απ'τα Χριστούγεννα ως τ' Αι-Βασιλείου είναι τα Πάγανα. Τότε κι οι μύλοι δεν εργάζονται. Τα Πάγανα τα λένε κι Ανταιστικά. ﻿

Κάποτε πέρασαν τα Πάγανα απ'όξω απ' το σπίτι μας καβάλλα σε μια γαιδάρα που είχε κρεμασμένα κουδούνια. Κι άκουσε η βάβα μου :ντέ, κουτσαύτα, ντε! ﻿

Καλλικάζαρος. Το όνομα τούτο δύο τινά σημαίνει :α) τον βρικόλακα και β) τον λίαν υψηλόν αναστήματος αλλ'ισχύον άνθρωπον.

Τα Χ'στόημερα ρχόντι κι τα Καλλ'καντζούρια. Τα Χ'στόημερα είνι δώδεκα μέρις. Ι' Φοντών, π'πέφτ'ν οι σταυροί στα νιρά, πάνι, φεύγ'νι κι τα Καλλ'καντζούρια

Καρκάτζελας = καλικάντζαρος περί παιδίου γυμνού λέγουν : σαν κ.

Καλατσάγκαρος-ια=νυκτοβάτης, φάντασμα

Κατσιώνια ή γκατ = οι καλικάντζαροι

Κολλητσαρδοί = καλικάντζαροι, λυκοκάντζαροι, τσιλικροτά

Απ'τα Χριστούγεννα ως τ' Αι-Βασιλείου είναι τα Πάγανα. Τότε κι οι μύλοι δεν εργάζονται. Τα Πάγανα τα λένε κι Ανταιστικά.

Κάποτε πέρασαν τα Πάγανα απ'όξω απ' το σπίτι μας καβάλλα σε μια γαιδάρα που είχε κρεμασμένα κουδούνια. Κι άκουσε η βάβα μου :ντέ, κουτσαύτα, ντε!