Recent entries

Now showing items 2281-2300 of 6798

Περί εξωτικών

Μια γυναίκα είχε δυο θυγατέρες και την μία την έστειλε εις το μύλο να αλέση. Επάη εις το μύλο και δεν ήτον ο μυλωνάς εκεί. Ήυρε τες ξωτικές, την έπιασαν την κοπελιά και την εστόλεσαν, την έκαμαν νύφη, οι ξωτικες έφυγαν και επάησαν να φέρουν και άλλες, και άφησαν την κοπέλλα με μίαν γριγιά ξωτική, και η κοπέλλα είπε της γριγιάς να φύγη και εφόρτωσαν το μουλάρι το αλεύρι και έφυγεν η κοπέλλα. Οι ξωτικές...

Γόνιος, Α.
Πλυμένα υποκάμισα αν μένουν έξω, ευρίσκουν εν αυτά σταλαγματίας αίματος, το οποίον αι μηνομοίρας ή αι καλότυχοι ραντίζουν.

Καλλίας, Λάμπρος Γ. (1873)
Μια φορά επήγαν εις μια βασίλισσα και επήραν το παιδί και το επήγαν εις μία ράχην και του ‘λεγαν του παιδιού: «Μωρέ καλό παιδί, δεν ήξευρεν η μάννα σου να σ’ αλείψη με ένα χορτάρι; Και το παιδί κατά που ‘λέγαν, ήκουσεν τι έλεγαν. Επάε μια σκλάδα να πινιγή και της λέει το παιδί: «Μη πνίγεσαι και σύρε εις το σπίτι μου, όταν ήμουν εγώ, το είχαν με κόκκινη μπογιά και τώρα όπου έφυγα, το έχουν με μαύρη...

Γόνιος, Α.
Ένας άντρας αποκ’μήθηκε στο χωράφι, επήγαν κ οι καλότυχες να τον πινίξουν. Εκεί εδιάβαιναν δυο γυναίκες, τον εσπάραξαν από τον τόπο του, εσηκώθη και επήγεν εις το σπίτι του και έρρηξαν πέτρες. Αυτός αρχίρηκε να διαβάση, ύστερος εμπαΐλ’σε, ως οπού έφυγαν, εσηκώθη και του είπαν να μεταλάβη τρία σαββάτα. Εκοινώνησε κ εγέρεψε.

Γόνιος, Α.
Νύμφαι ή κακοποιά πνεύματα λέγεται ότι ακούσιν εις το μέρος ένθα ενσκήπτει κεραυνός.

Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)
Κύων ορυώμενος θεωρείται κακός οιωνός. Προαγγέλλει θάνατον. Ομοίως και αλέκτωρ άδων παρακαίρως την νύκτα. Παρά τισίν όμως εκλαμβάνεται ως καλός διότι αποσοβεί τας Νύμφας αίτινες λέγονται ότι περιφέρονται καθ’ όλην της νύκτα εισερχόμεναι παντού και εις οικίας και ότι τότε απέρχονται εις τα ίδια όταν ακούσωσι την ωδήν του αλέκτορος. Τούτο δε διότι φοβούνται μήπως ημέρας επελθούσης συλλαμβάνονται υπό...

Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)
Αι Ανεράδες (νεράϊδες έτεραι η αι γιαλλού δηλ) βγαίνουσιν μόνον εις τα τρίστρατα.

Καμμάς, Γεώργιος Α. (1895)
Όταν τις κλίνη να πίνη ύδωρ εκ πηγής ή ποταμού ή σκεύους τινός ποκεί εν πρώτους το σημείον του σταυρού ίνα μη βλαφθή δήθεν υπό των ενοικουσών Νηρηΐδων.

Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)
‘Σ τ’ δρόμου που πααίνουμι ‘ς τν άη Κυριακή κει ‘ς τ’ ψλή άμμου βγαίν’νι τα μισάνχτα οι Ανιράδες κι χουρεύνι κι αλιά ‘ς τουν π’ πέσ’ ‘ς τα χέρια τς.

Μυρογιάννης, Εμμανουήλ
Ξωπαρμένος= νυμφόληπτος, δοξάζουσιν ότι προστάζονται υπό των εξωτικών (νυμφών) και τοιούτοι οι εμίπληκτοι, φρενόπληκτοι.

Γόνιος, Α. (1884)
Ένας άνθρωπος επάη να πιάση ψάρια, επήρε και το παιδί του μαζί. Εις το δρόμο, όπου πήγαιναν, το ανήβασε σ΄ένα δέντρο, κι αυτός επάη να πιάση ψάρια. «Κάτσε αυτού, παιδί μου, και τώρα οπ’ να γυρίσω, έρχομαι και σε παίρω. – Καλό. «Διαβαίνουν δυό κοράκοι και είχαν ένα κομμάτι κρέας κ επάησαν να τους το μοιράση το παιδί, και τσις το μοίρασε. Έπειτα διαβαίννουν οι Καλότυχες και το πήραν και το ‘βαλαν εις...

Γόνιος, Α. (1884)
Αγερικό= λέγονται τα φαντάσματα, Ανεμικές= όταν εκ της καταστάσεως του καιρού, αι μακράν κείμεναι ξηράν φαίνωνταν πλησίον υπό διάφορα αλλόκοτα σχήματα.

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1894)
Ανεράϊδα= αλλού Νεράδα.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Αναράδα η= νηρηΐς

Χαβιαράς, Δημοσθένης
Μουτεχίδες

Οι Μουτεχίδες είναι ως αι παρ’ άλλοις Νεράίδες ή φαντάσματα. Ιδιό δε τι περί αυτών μοι διηγήθησαν. «Αν θέλης να βγάλης Μουτεχίδεςε να βρης ένα αυγό να έχη δύο κρόκους και να το βάλης ‘ς τη μασκάλη σου να τα βαστάξης σαράντα ημέρες. Και έπειτα θα βγούνε και θα τα ταγίζης να μεγαλώσουνε. Όταν μεγαλώσουνε να τοις κάμης ένα σακκούλα να την δέσης εις τον λαιμόν τους και θα τα στείλης σε ένα που να ‘χη...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1890)
Νεράϊδες

Ιδε αι Νεραΐδες (ανεραΐδες) υπάγονται εις τα Στοιχειά, ή μάλλον συγχέονται προς αυτά: δια τούτο πει η φράση νεραϊδοπαρμένος ήτοι τον νοώ τρελλός ον επήραν αι Νεράΐδες. Ως αλλαχού ούτω, ή εν Μάνη αι Νεράΐδες θεωρούνται ως όντα φανταστά το κάλλος αυτών υπερβαίνει το των ανθρώπων: είναι πεντάμορφες. Όθεν όταν πρόκειται περί πράων νεανίδων κ γυναικών λέγεται: «στην ανεραΐδα φαίνεται», έχει μάτια νεράϊδος....

Νεστορίδης, Κ.
Περί παιδίου και Καλοτύχων

Ήταν ένα παιδί και ανέβ΄κε εις μια μηλιά για να φάη μήλα, επάν μια καλότυχη και του λέει: «Τι μου τρως τα μήλα; Είναι δικά μου.» Και ύστερα το πήρε το παιδί και επάη εις μια σκαλοφρίδα και ύστερα μια καλότυχη έπτακε να λουστήν και ο Θεός έρριξε μια αστραπή και την εχτύπησε εις το κεφάλι. Κατόπι της λέει μια άλλη καλότυχη: ή θα μας σκοτώσουν όλες, μόννε να τ’ αφήκωμε.» Και τ’ άφικαν κ’ επάη στο σπίτι...

Γόνιος, Α. (1884)
Πλείσται όσαι δαιμονίαν απαντώσεν εις τα χωρία ταύτα, εξ ων ευτών θα τα κυριωτέρας σημεία, καθότι πανταχού τας αυτάς κοινάς ευρίσκω με παραλλαγάς μόνον τινάς εισί δ’ αυταί αι εξής: Τα ρέματα ‘ς τα πολυπληθή ρυάκια, τα οποία χάνονταν εκ των δασώδων κοίτην των, είναι κατοικίαν των νηρηΐδων (νεράϊδες). Οσάκις ευρίσκεσαν πλησίον πηγής ή ποταμού ς ακούεις να κράζωσι τ’ όνομά σου, δεν πρέπει ν’ αεσηρεθής,...

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1892)
Προς τούτοις οι ενταύθας αμαθείς κ μη εις συγκοινωνίαν ελθόντες μετά ξένων, πιστεύουσιν ότι ευτύς των κριάκων, πηγών, ποταμιών κ εν γένει ενύδραν μερών κατοικούσιν, εναέρια όντα Ανεραΐδες καλούμενα, λαβούσαι την κλήσιν εκ του νερού βεβαίως νυκτός αυταί εξερχόμεναι περιέρχονται τας οικίας των κατοίκων, ουδείς δε τολμά να συγχίση ταύτας δια των φωνών αυτού, διότι αμέσως άφωνος καθίσταται, τα ύδατα αυτών...

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1888)
Η Νεράϊδα του Παλιοκάστρου

Άμα θ’ αρρουστήσ’ καένας άνθρουπους, τότι θα πάη ςν Νιράϊδα κι γαιτρεύιτι. Αυτή η Νιράϊδα εινί την απάν απ’ του Παλιόκαστρου σι μνια τρύπα τρανή κι αυτή η τρύπα θα είνι καμνιά σαρανταρά κι πινήντα πήχιες μάκρου. Για να πάη καένας μέσα, θα πιρπατάη όλου μι τα χέρια κι μι τα πουδάρια. Όχ’ ουλάρθους. Άμα βγης απού τα σαράντα μέτρα, ύστιρας θα πάρουρνος κ΄είνι ένα μέρους σαν συντάκι τρέχ’ απού πάν νιρό...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)

Παραδόσεις: Recent submissions

Πλυμένα υποκάμισα αν μένουν έξω, ευρίσκουν εν αυτά σταλαγματίας αίματος, το οποίον αι μηνομοίρας ή αι καλότυχοι ραντίζουν. ﻿

Νύμφαι ή κακοποιά πνεύματα λέγεται ότι ακούσιν εις το μέρος ένθα ενσκήπτει κεραυνός. ﻿

Αι Ανεράδες (νεράϊδες έτεραι η αι γιαλλού δηλ) βγαίνουσιν μόνον εις τα τρίστρατα. ﻿

Όταν τις κλίνη να πίνη ύδωρ εκ πηγής ή ποταμού ή σκεύους τινός ποκεί εν πρώτους το σημείον του σταυρού ίνα μη βλαφθή δήθεν υπό των ενοικουσών Νηρηΐδων. ﻿

‘Σ τ’ δρόμου που πααίνουμι ‘ς τν άη Κυριακή κει ‘ς τ’ ψλή άμμου βγαίν’νι τα μισάνχτα οι Ανιράδες κι χουρεύνι κι αλιά ‘ς τουν π’ πέσ’ ‘ς τα χέρια τς. ﻿

Ξωπαρμένος= νυμφόληπτος, δοξάζουσιν ότι προστάζονται υπό των εξωτικών (νυμφών) και τοιούτοι οι εμίπληκτοι, φρενόπληκτοι. ﻿

Αγερικό= λέγονται τα φαντάσματα, Ανεμικές= όταν εκ της καταστάσεως του καιρού, αι μακράν κείμεναι ξηράν φαίνωνταν πλησίον υπό διάφορα αλλόκοτα σχήματα. ﻿

Ανεράϊδα= αλλού Νεράδα. ﻿

Αναράδα η= νηρηΐς ﻿

Πλυμένα υποκάμισα αν μένουν έξω, ευρίσκουν εν αυτά σταλαγματίας αίματος, το οποίον αι μηνομοίρας ή αι καλότυχοι ραντίζουν.

Νύμφαι ή κακοποιά πνεύματα λέγεται ότι ακούσιν εις το μέρος ένθα ενσκήπτει κεραυνός.

Αι Ανεράδες (νεράϊδες έτεραι η αι γιαλλού δηλ) βγαίνουσιν μόνον εις τα τρίστρατα.

Όταν τις κλίνη να πίνη ύδωρ εκ πηγής ή ποταμού ή σκεύους τινός ποκεί εν πρώτους το σημείον του σταυρού ίνα μη βλαφθή δήθεν υπό των ενοικουσών Νηρηΐδων.

‘Σ τ’ δρόμου που πααίνουμι ‘ς τν άη Κυριακή κει ‘ς τ’ ψλή άμμου βγαίν’νι τα μισάνχτα οι Ανιράδες κι χουρεύνι κι αλιά ‘ς τουν π’ πέσ’ ‘ς τα χέρια τς.

Ξωπαρμένος= νυμφόληπτος, δοξάζουσιν ότι προστάζονται υπό των εξωτικών (νυμφών) και τοιούτοι οι εμίπληκτοι, φρενόπληκτοι.

Αγερικό= λέγονται τα φαντάσματα, Ανεμικές= όταν εκ της καταστάσεως του καιρού, αι μακράν κείμεναι ξηράν φαίνωνταν πλησίον υπό διάφορα αλλόκοτα σχήματα.

Ανεράϊδα= αλλού Νεράδα.

Αναράδα η= νηρηΐς