Recent entries

Now showing items 2261-2280 of 6798

Ο ύπνος μέσ' στ' αλώνι

Στα αλώνια που αλωνίζουν με τα ζώα το σιτάρι και κριθάρι οι χωρικοί δεν κοιμούνται διότι πιστεύουν ότι θα φανερωθούν νεράϊδες ή διάφορα φαντάσματα.

Γιαννούχος, Γεώργιος Λ. (1961)
Νεράϊδα= γυναικόμορφον φάσμα, διώκον τους ανθρώπους. Πιστεύεται ότι κατοικεί πλησίον των πηγών. Μτφ. Επί γυναικών νεαρών και ωραίων.

Άγνωστος συλλογέας (1908)
Οι τρεις καλές τσουράδες

Ήτανε δυο ‘ειτόνισσες κ’ επήαινε η μια αμπρουστότερα ‘ιά να (=δια να) πάη στο μύλο ν’ άλεση στο Δανακό (χωρίον). Εκεί πο ‘ πάαινε τς εφώναξεν η άλλη ‘ειτόνισσα να ‘ρθης απάνω ‘κει που πάω κ’ εώ (=κ’ εγώ) ν’ αλέσωμενε, Και την ήβαλενε μεσ’ στ’ αλώνι. Κ’ ήτανε τρεις καλές τσουράδες κ’ εκείνη ‘νόμιζενε πως ήταν ‘υναίτσες που ‘πηγαίνανε ν’ αλέσουνε. Κ’ εκείνες ήτανε καλές τσουράδες, και την εγδύσανε,...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Οι καλές κυράδες χορεύγανε τα μεσάνυχτα.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1920)
«Ποτέ σας να μη πα να μιλήτε αποπάνω απ’ το πηάδι.» «ήτανε το καλό του πηαδιού τσι ποκρίνονταν κείνο πομέσα» «εκούσαμε μιας φωνή από το πηάδι μέσα» = το στοιχειωμένο πηάδι, ου δης το στοιχειό ωμίλει. «Είδαμε κάτι σημεία, τα οποία ήταν τρομερά εκούσαμε μιας φωνή από το πηάδι μέσα, εφούσκωνε το νερό κι ήχυνε όξω. Είδαμε μιας σας σκρόφα κ’ ερχότανε καταπάνω μας αφού ήρχε από δω ίσαμ’ εκεί, μέσα στο πισοκέφαλό...

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1920)
Νεράϊδες Ζ

Μνιά φορά ένας άθρωπος ήθελε να γενή λυράρης, και του ‘παν οι jαθρώποι – Ανέθε’ς να γενής καλός λυράρης, θα ‘πά’ να παίξης τη λύρα τω Νεράjδω. Κ’ επήγε ‘ς τη Βίγλα, κ’ ήκαμε με το μαχαιράκι ντου ‘ς τη μέση ταλωνιού για να περμαζωχτούν οι Νεράjδες μέσα. Και ήκατσε ‘ς το γύρο ταλωνιού και ήπαιζεν τη λύρα. Μνια γκοπανιά θωρεί δυό – τρία κουράδια Νεράjδες κ’ επηγαίναν – ε μέσα ‘ς ταλώνι αυτός δεν εμίλειενε,...

Ζωγράφος, Χρηστάκης (1896)
Νεράϊδα γυνή ωράια ξωτικόν. Είναι πνεύματα, κι ωραιότεραι γυναίκες του κόσμου περιφερόμεναι επί της γης και κατά προτίμησιν εις τινα μέρη (Διάβα) βλάπτονται ποικιλοτρόπως τους ανθρώπους, ους ήθελον συναντήσει. Καλότυχες. Ξωτικά: τα φαντάσματα ή πονηρά πνεύματα ως αι Νεράϊδες.

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)
Αναράδες

Στον άϊ Νικόλα το Μεραλούδι υπάρχουνε Αναράδες. Είναι τώρα δεκαπέντε χρόνια που εθερίζαμε εκεί, ήτανε μεσημέρι κι ακούαμε απέναντι από τη λαγκαδιά θόρυβο, άκουες τενεκέδες, βαρέλια μεγάλο κακό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Διάβα (σταυροδρόμιον)= μέρος, οπόθεν διαβαίνουσι διάφορα πνεύματα (Νεράϊδες, Καλότυχες, Ήσκιωμα, Ντέσμα, κτλ.) Ο λαός παραδοξάζει ότι τα διαβαίνοντα ταύτα πνεύματα συνομιλούσι, γελώσι, χορεύουσι τη συνοδεία μουσικών οργάνων, προσκαλούσιν ονομαστί ανθρώπους, τρώγουσι στήνοντα τράπεζαν εις τι μέρος κ.τ.λ., επίσης ότι κακοποιούσι και βλάπτουσι τους ανθρώπους, ους ήθελον συναντήσει κατά την διάβασιν των...

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)
Νεράϊδες Γ

Μνιά βολά ‘τονε ένας Νέραjδος κ’ είχε και μνια Νεράjδα γυναίκα ντου. Και το Νέραjδο τον – ε λέγαν – ε Ώφου. Και μνιάν ημέρα πήγε, λέει, μνια γυναίκα ‘ς τα ξύλα, και ‘ς το χαράκι που στάθηκε για να τα σηκώση, είπεν Ώφου! Κ’ επρόβαλεν ο Ώφου (ένας Νέραjδος) κ’ εσκιστήκεν – ε το χαράκι κ’ εβγήκεν – ε και τση ‘πεν – ε -. Είντα ‘σαι σύ; Λέει – Εγώ είμαι μαμμή. Και τση ‘πεν – ε. Η γυναίκα μου κοιλοπονά,...

Ζωγράφος, Χρηστάκης (1896)
Οι καλοτύχες χορεύν’ στ’ αλώνια κάθι μισημέρ’ και μισονύχτ’. Φόντας θα κράξ’ μαύρος πέτος θα χαθούνι.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1961)
Νεραϊδάλωνα

Εις ένα τέτοιο νεραϊδάλωνο μια βοσκοπούλα, υπό το γλυκύ φως του φεγγαριού, είδε νεράϊδες να χορεύουν και εις σχετικήν πρόσκλησίν των, η άφοβη κόρη κατέφθασεν επί τόπου. Χωρίς να χάση καιρό, με αδαμιαία περιβολή τώρα, έσερνε πρώτη το χορό. Οι νεράϊδες για να την κάμουν να γελάση και της πάρουν τη φωνή, της τραγούδησαν ένα παράξενο και πολύ κωμικό τραγούδι: «Δαίμων ήμουν, δαίμονα είδα, τέτοιον δαίμονα...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Παράωρα μιας γυναίκας στο χωριό της φώναξαν οι Καλότυχες (τις λεν και ξωτ’κές) κάνοντας τη φωνή γνωστής της γειτόνισσας, να πάνε στο μύλο. Αυτή χωρίς να τς πάη στη γνώμ’ για κακό ζαλίκωσε τη μιριά (= το ένα μέρος απ’ το φόρτωμα, ένα σακκί) και ξεκίνησε μαζί με την Καλότυχη. Έφτασαν στο μύλο μια ώρα μακριά. Εκεί ξεφόρτωσι το σακκί κι αντί γυναίκα βλέπει έναν γεροδεμένο άντρα. Αυτός τς λέει: Στα Κόκκινα...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Νεράϊδες: Την νύκτα πηγαίνωσιν εις τας βρύσεις και πλύνουσι ρούχα. Όστις δε ίδη αυτάς μεταβάλλεται εις νεράϊδαν.

Γεωργιάδης, Νικόλαος (1890)
Ότι εν ώρα νυκτός ανοίγει κιβώτιον, εν ω ετρέχονται διαφόρων ειδών γυναικία ενδύματα, ρυπαίνονται ταύτα υπό των Νηρηϊδων, οι ρύποι ούτος προέρχονται εκ των επί των κιβωτίον χρωμάτων, άτινα εν καιρώ θερμότητος αναλύονται.

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1890)
Η Νεράιδα= φάντασμα των ορέων και του αέρος.

Παπανδρέου, Γεώργιος (1918)
Μια γυναίκα με τ’ θυγατέρα της εθέριζαν γεννήματα και έγινεν άνεμοστρόβλος και η μάννα της άσκυψε, αυτή δεν ήθελησε να σκύψει, και την επήραν οι ξωτικές και την επήγαν εις ένα βουνό και την εκράτσαν εκεί. Εκεί ήταν κ ένας γέρος και ηθέλησε να φύγη, τον κατάλαβαν και τον πήραν πάλιν.

Γόνιος, Α.
Πάσα οπή, χαράδρα, πας δάσος, σπήλαιον, και απόκεντρον μέρος θεωρείται κατοικούμενον υπό Νυμφών. Όταν δε τις συμβαίνει να διέλθη δια τοιούτων μερών ποιεί το σημείον του σταυρού και απαγγέλλει εκκλησιαστικάς τινάς ευχάς.

Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)
Μετά πεποιθήσεως λέγεται, ότι εν Κουρίω σώζονται απόγονοι μιας Ανεραΐδος, ήτις νυμφευθείσα τινά εγκατέλιψεν αυτόν, διότι ενάγκασεν αυτών να ομιλήση ούχ ήτον όμως αοράτος πως ανεμελείτο του οίκου ς των τέκνων αυτής.

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1888)
Ασωροφόρα, η (ως συστατικόν)= η νεράιδα

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1920)

Παραδόσεις: Recent submissions

Νεράϊδα= γυναικόμορφον φάσμα, διώκον τους ανθρώπους. Πιστεύεται ότι κατοικεί πλησίον των πηγών. Μτφ. Επί γυναικών νεαρών και ωραίων. ﻿

Οι καλές κυράδες χορεύγανε τα μεσάνυχτα. ﻿

Οι καλοτύχες χορεύν’ στ’ αλώνια κάθι μισημέρ’ και μισονύχτ’. Φόντας θα κράξ’ μαύρος πέτος θα χαθούνι. ﻿

Νεράϊδες: Την νύκτα πηγαίνωσιν εις τας βρύσεις και πλύνουσι ρούχα. Όστις δε ίδη αυτάς μεταβάλλεται εις νεράϊδαν. ﻿

Η Νεράιδα= φάντασμα των ορέων και του αέρος. ﻿

Ασωροφόρα, η (ως συστατικόν)= η νεράιδα ﻿

Νεράϊδα= γυναικόμορφον φάσμα, διώκον τους ανθρώπους. Πιστεύεται ότι κατοικεί πλησίον των πηγών. Μτφ. Επί γυναικών νεαρών και ωραίων.

Οι καλές κυράδες χορεύγανε τα μεσάνυχτα.

Οι καλοτύχες χορεύν’ στ’ αλώνια κάθι μισημέρ’ και μισονύχτ’. Φόντας θα κράξ’ μαύρος πέτος θα χαθούνι.

Νεράϊδες: Την νύκτα πηγαίνωσιν εις τας βρύσεις και πλύνουσι ρούχα. Όστις δε ίδη αυτάς μεταβάλλεται εις νεράϊδαν.

Η Νεράιδα= φάντασμα των ορέων και του αέρος.

Ασωροφόρα, η (ως συστατικόν)= η νεράιδα