Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Πετρόπουλος, Δημήτριος"
-
Έξω από τα Φάρασα, σε απόσταση ώρας σχεδόν, προς το βορρά, μέσα στη χαράδρα που διασχίζει ο Ζαμάντης ποταμός και προς τη δεξιά του όχθη, είναι δυο σπηλιές. Η μία, η πιο μεγάλη, είναι κοντά στην όχθη του ποταμού, ή άλλη, πολύ μικρότερη, είναι λίγο ψηλότερα, στη βραχωτή πλαγιά, που υψώνεται ορθόκοφτη από πάνω. Μόλις δυό τρείς άνθρωποι μπορούν να σταθούν μέσα. Ήταν το σπήλοτου Εζ Βασίλη. Στα τοιχώματα...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Θρύλος είχε γίνει στα Φάρασα ο Χατζή Εφεντής. Η παρακάτω αφήγηση της Ελισάβετ Κοσκερίδη έχει πάρει τη μορφή λαϊκής παράδοσης : είχαμε στο χωριό μας ένα παλληκάρι που έγινε δάσκαλος κι ύστερα παπάς. Κάθε γιορτή έκανε παράκληση. Έκανε πάντα αγρυπνίες και προσευχές. Πήγαινε ταχτικά στην εκκλησία και διάβαζε τη λειτουργία. Νήστευε πάντα. Τον ένα χρόνο δεν έτρωγε αυγά, τον άλλο δεν έτρωγε κρέας. Άγιος...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Λαϊκή παράδοση λέει οτι μια φορά ο Μουλά Χασάν, ο τελευταίος χότζας που κατοικούσε στα Φάρασα και ιερουργούσε στα γύρω τούρκικα χωριά, πήγε με τη γυναίκα του και τα παιδιά του στον Ε Χρυστιέσταμα, να πλυθούνε στον αγιασμό, για να γιατρευτούν από ψώρα. Όταν πήγαιναν, είδαν το νερό άφθονο. Μπήκαν στην εκκλησία, άναψαν κεριά κι ο χότζας άρχισε να διαβάζη το βιβλίο του. Η γυναίκα του πήγε στο 'φτάλμι...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Άγιος Αντώνιος
Λέγανε πως ο Άι Αντώνης έμπασε το διάβολο μέσα στο μπρίκι και τον έσκασε. Ο διάβολος ήταν υπηρέτης τ’ Άι Αντώνη κι εκτελούσε τις διαταγές του. Στη λειτουργία ήταν πάντα μαζί του. Όταν ο Άι Αντώνης έβγανε τ’ Άγια, ο διάβολος πήγαινε κοντά. Κάποτε όμως εκεί που γύριζαν τ’ Άγια, με πονηριά έφευγε κι έβγαινε έξω από την εκκλησία. Έφυγε έτσι κρυφά μια δυο… πέντε φορές. Ο Άι Αντώνης τον έπιασε κάποτε από... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Μερικοί Φαρασιώτες είχαν τάμα να επισκεφθούν το Σταυρό, ερειπωμένο ξωκλήσι. Είχε μπροστά αγίασμα του Σταυρού το πεγάιδι, κι ένα μεγάλο0 πλατάνι. Εκεί έσφαζαν γουρπάνια και διασκέδαζαν όλη τη μέρα. Πολλοί έλεγαν πως έβλεπαν μέσα στο αγίασμα μια κλώσσα με τα πουλιά της το φτέρωμα τους ήταν χρυσό. ‘’Όταν έτρεχαν να τα πιάσουν, χάνονταν, από μπροστά τους. Άλλοι πάλι έλεγαν πως έβλεπαν ασημένιο σταυρό...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Νεραδιά (η)= η νεράϊδα – Γοι νεράδοσσες χόρευανα λοΰρα στη νεραδιά.
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939) -
Ο δεύτερος Εζ Γρεγόρης ήταν στο Ασμαδόκκο, ως δύο ώρες μακριά από το χωριό, ερείπιο με μόνο όρθιο το θολό, που στέγαζε μια πέτρα όπου θυσίαζαν. Εκεί πήγαιναν το βράδυ της παραμονής του Αγίου Γρηγορίου και κοιμούνταν. Ήταν δυό μάτια νερού και πίστευαν πως έβλεπαν από το ένα μάτι να ρέη αίμα και από το άλλο έμπυο, που το ειχαν φάρμακο για τους βυζόπονους. Όταν μια γυναίκα πάθαινε από μολυνση του μαστού,...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Ο Έ Στέφανος γιορταζόταν με επισημόιτητα, τρίτη μέρα των Χριστουγέννων, στις 27 του Δεκέμβρη. Ξωκλήσι του Ε Στέφανου ήταν στην κορφή του βράχου, σωζόταν μόνον ο θόλος του, που στέγαζε την Αγία Τράπεζα κι έτσι μπορούσε να λειτουργή παπάς. Παρακάτω από την κορφή σε βάθος μέσα στο βράχο, ήταν μια σπηλιά. Μόνο θαρραλέος άνθρωπος τολμούσε να κατέβη σ΄αυτή. Τον έδεσαν με σκοινί, κρατούσαν την άκρη του σκοινιού...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Ο Εζ Βαράτσης, Άι Βαράσης, που γιορτάζεται στις 29 του Μάρτη, σε παλιότερα χρόνια λατρευόταν σε μικρή σπηλιά, μέσα σε απόκρημνο βράχο, κάτω από το Γαλά, το κάστρο.Στα τοιχώματα της σπηλιάς σώζονταν ως τα τελευταία χρόνια παλιές ζωγραφιές. Υπήρχε παράδοση, οτι εκεί είχε καταφύγει ο Άγιος Βαραχήσιος κι έμεινε για πολύν καιρό. Οι Φαρασιώτες στη μνήμη του Άγιου και άλλες μέρες πήγαιναν στη σπηλιά άναβαν...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Άγιος Μηνάς
Ο Εζ Μηνάς ήταν ο φύλακας των ζώων. Στη βοήθεια του Αγίου κατάφευγαν, για να βρούν ζώο ή αντικείμενο που τυχόν έχαναν. ίΧιτα να νάψης στον Άϊ Μηνά ένα κερί, να μην φάη ο λύκος το ζώ. Τρέχα ν' ανάψης στον Άϊ Μηνά ένα κερί, να μην φάη ο λύκος το ζώο.Ή 'α ανάψω σον Εζ Μηνά αν τσερί. 'α νdα βινέψη μbρό μου. Θ' ανάψω στον Άϊ Μηνά ένα κερί. Θα το φέρη να το ρίξη μπροστά μου, έλεγαν όταν έχαναν κάτι. Μαζί... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Ονομαστοί ήταν οι αεσμοί του ... της Παναγίας του βράχου. Η παράδοση λέει πως όταν κυνηγούσαν την Παναγία ήρθ' εκεί στα στενά, άνοιξε ο βράχος μπήκε μέσα και σώθηκε. Βγήκε από τότε και το άγιασμα.
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Σημειώνω εδώ την πιο διαδεδομένη παράδοση για το Ευαγγέλιο, το γραμμένο με χρυσά γράμματα σε περγαμηνή. Την αναφέρουν συχνά οι Φαρασιώτες, χωρίς να την εντοπίζουν σ' ορισμένο ξωκλήσι. Βρέθηκε, λένε, το Ευαγγέλιο στα ερείπια της εκκλησίας από κάποιο Τούρκο βοσκό που έβοσκε τα γίδια του. Ήταν καλοκάιρι και το κοπάδι του μαζευόταν πάντα και στάλιζε στον ίδιο τόπο. Μια απ' όλες τις γίδες δεν άλλαζε ποτέ...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Στις γιορτές της Παναγίας πήγαιναν κάπου κάπου και στου Τσαχμούρη τη Θεοτόκο, κοντά στον Άϊο, Άϊ Στράτηγο, μια ώρα και σαράντα λεπτά μακριά από το χωριό. Το ξωκλήσι ήταν πολύ ερειπωμένο και δε λειτουργούσε παπάς. Άναβαν όμως κεριά και προσεύχονταν. Σε στίχους παλιού τραγουδιού αναφέρεται του Τσαχμούρη η Θετόκο : Θετόκο, Θετόκο σου Τσαχμούρη Θεοτόκο Ακτασι τσακμάκτασι, gέλ γαλά γουζούμ, gέλ ... Θεοτόκο,...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Στον Άϊ Γιώργη του νεκροταφείου φοβόταν να πλησιάσουν τη νύχτα. Οι νέοι έβαζαν στοίχημα για να ιδούν ποιος θάχη το θάρρος να πάη νύχτα στο βόροτο και να φέρη κλαδί του, πολύ λίγοι είχαν τέτοια τόλμη. Κοντά στον Έζ Γιώργη του μνημορού υπάρχει μια μεγάλη πέτρα, που έχει απάνω αποτυπωμένο αλόγινο αχνάρι, έλεγε η παράδοση, πως το αποτύπωμα αυτό είναι από το πόδι του αλόγου του Άϊ Γιώργη. Ο πληροφορητής...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Άγιος Γεώργιος
Τη γνωστή παράδοση για τη δρακοντοκτονία του Άι Γιώργη την ήξεραν και στα Φάρασα, χωρίς αξιόλογες διαφορές από τον τύπο που μας είναι γνωστός από πολλούς άλλους τόπους [Βλ. και J. Aufhauser, Das Drachenwunder des heiligen Georg in der griechischen und lateinischen Uberlieferung, Leipzig 1911, H. Delehave, Les legendes grecques des Saints militaires, Paris, 1909, Ν. Γ. Πολίτη, Λαογραφικά σύμμεικτα... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Το Δωδεκάημερο που ακολουθούσε μετά τα Χριστούγεννα, πίστευαν πως έρχονται στα σπίτια τη νύχτα οι μνημοράτοι, πεθαμένοι τους ονόμαζαν και τσιφούτοι ή μαλλιέρ. Έλεγαν πως γύριζαν στους δρόμους κι έμπαιναν απο τις καπνοδόχες μέσα στα σπίτια γι'αυτό κι έκαιγαν λιβάνι στη φωτιά να φεύγουν τους φαντάζονταν ότι έμοιαζαν σαν Αράπηδες και φορούσαν κουρέλια. Στις 8 Γενάρη, τοτ Έζ Γιάννη, φεύγουν ξανά οι μνημοράτοι,...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Απόστολος Παύλος
Το ξωκλήσι του Ε Παυλίτζη ήταν κοντά στην Τσαχιρού στο στόμιο σπηλιάς, μέσα από τη σπηλιά έβγαινε νερό. Παλιά παράδοση λεεί πως στη σπηλιά τούτη έμενε μια βραδιά ο Απόστολος Παύλος, όταν έκανε τα ταξίδια του. Στο ξωκλήσι πήγαιναν οι Τούρκοι, άναβαν κεριά κι έπαιρναν αγιασμό. Πίστευαν κι αυτοί στα θάματα του Αποστόλου και φοβόταν την τιμωρίαν του. Σε παλιότερα χρόνια, λέει η τοπική παράδοση, κάποιος... Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)