Αναζήτηση
Αποτελέσματα 61-70 από 133
Μιλάει μονοσύλλαβα
(1950)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπου αποφεύγοντος την πολυλογίαν και μόλις προφέροντος λέξεις μεμονομένας, αι οποίαι προσπίπτουν εις τον ακούοντα ως συλλαβαί, ακούεται η ανωτέρω φράσις. Λέγεται και μιλάει με μισές λέξεις. Η φράσις ...
Κύριε των δυνάμεων!
(1950)
Η εκκλησιαστική αυτή φράσις λέγεται ως επίκλησις εις τον ύμνον της Τεσσαρακοστής “Κύριε των δυνάμεων, μεθ' ημών γενού... Κύριε των δυνάμεων ελέησον ημάς!” Παρανοηθείσα όμως και παρασυσχετισθείσα προς το μέγας ει Κύριε! ...
Όλα κι όλα
(1950)
Η φράσις έχει έννοιαν απολύτου αρνήσεως και προήλθεν από εφράσεις πληρεστέρας, όλα μπορούν να γίνουν, μόνο αυτό δε μπορεί να γίνη, όλα υποφέρονται, άλλ΄ αυτό δεν υποφέρεται κ.τ.τ. Η επανάληψις του όλα επιτείνει την άρνησιν
Δε λέω, όσο να πης
(1950)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Με τα όλα του
(1950)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Του βάζω γυαλιά
(1950)
Η φράσις σημαίνει είμαι αξιώτερος, ικανώτερος από αυτόν ή τον παίζω ΄ς τα δάχτυλα ή τον απατώ. Προς ερμηνείαν αυτής είναι ανάγκη να ορμηθώμεν από τας ιδιωτικάς χρήσεις. Εις τη Ζάκυνθον βάρ τα γυαλιά σου σημαίνει πρόσεχε. ...
Βαστώ, κρατώ τη θέσι μου, τον βάζω ΄ς τη θέσι του
(1950)
Κυριολεκτικώς το βαστώ ή κρατώ τη θέσι μου δηλοί δεν εγκαταλείπω την θέσιν μου, ώτε να την καταλάβη άλλος, κατέχω αυτήν στερεά. Αλλά προς την θέσιν από τοπικής απόψεως παρωμοιώδη η κοινωνική θέσις από ηθικής απόψεως και ...
Ποιός εἰδε το Θεό και δεν τον εφοβήθη!
(1950)
Η φράσις επί εκδήλου θυελλώδους οργής ανθρώπου η επί μανίας των στοιχείων της φύσεως με αποτελέσματα ολέθρια. Ο λέγων θέλει να δηλώση ότι η έκρηξις αυτή επροξένησε τόσον τρόμον, όσον θα ήσθάνετο τις αν έβλεπεν αυτόν τον ...
Βράζει το καζάνι
(1950)
Ανωμαλία πραγμάτων φανερά ή υποβόσκουσα και λανθάνουσα δυσαρέσκεια δυναμένη να έχη εκδηλώσεις επικινδύνους παρωμοιάσθη προσφυώς προς λέβητα ζέοντα, ο οποίος, αν αυξηθή η δύναμις του πυρός, δύναται να υπερεκχειλίση και να ...
Του μιλώ με τα δόντια
(1950)
Κατ' αναλογίαν των φράσεων του τρίζω τα δόντια = τον απειλώ και του μιλάω έξω από τα δόντια = του ομιλώ ευθαρσώς και αυστηρώς περί των οποίων έγραψεν ο Νικόλαος Πολίτης, παροιμ. 4, 514, ελέχθη και του μιλάω με τα δόντια ...