Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1001-1100 από 5927
Πάει (ή ήλθε) να ξανανειώση το παξιμάδι
(1876)
Δια πτωχού επιστρέφοντα εις την πατρ
Σε πόρτα ασφαλιστή όλα τα σκυλιά σεβαίνουν
(1916)
Του αμελούντος τα εαυτώ ο τυχών αρπάζει
Εσύ παιδίν κ' έσουν παίδεμα έσουν
(1874)
Ερμηνεία: Επί δύστροπων τέκνων
Όποιος επρόλαβε τον Κύριον είδε
(1920)
Δηλαδή όποιος επρόφθασε πρώτος επήρε, οι δε άλλοι έμειναν έτσι
Το γύρευα στον ουρανό και το 'βρα στη γη
Επί ανελπίστου επιτυχίας
Ώσπου στέκει το πλάσμαν στέκει τζαι το κκισμέττιν του
(1931)
Δηλαδή όσο βαστάει ο άνθρωπος πρέπει να ελπίζη στην τύχη του
Αν βρέξ' ο Μάρτης δυό νερά κι' Απρίλης άλλο ένα να ιδής σταφύλια σαν παιδιά και πήττες σαν αλώνια
(1912)
Εύχρηστος εν Μεσσηνία
Είναι σαν το πουλί ς το βρόχι
Ερμηνεία: Επί ευρισκομένων εις δεινή θέσιν και ανάγκην
Κάμνει ο κλέφτης ταρασήν να φοηθή που χάση
(1931)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Βάλ' το λύκο να σου φυλάξη τα πρόβατα
Donner la bebes a qurdev au boup
Έτοιμον γορόσ' ο Μ(;)όζον πέντε ρούπια τ' αελάδ αν πουλή κι η νύφε τα κόπτσα 'ς ατς
(1895)
Επεβγαλμένος ο κοκκάς
Πρίτς Μάρτης κ' ήρτ' Απρίλης
(1888)
Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες μακαρίζουσι εαυτούς επί μελλούση και επομένως αορίστου μακαριότητι
Καλομελέτα κ' έρχεται
(1916)
Αίμα ύδωρ σύ τελείται
Βλ. αυτ. ομοίας: Βοημικήν, Γερμανικήν, Αραβικήν
Άντρα θέλω τώρα τον θέλω
(1908)
Ερμηνεία: Λέγεται κατά των αξιούντων και επιμενόντων να εκξελευθή παρευθύς όπερ αιτούνται. Πρόδηλον θ' είναι ότι η παροιμία προήλθεν εκ της αξιώσεως παρθένου τινός όπως εκδώσωσιν αυτών οι γονείς
Ότ' έσπειρες θα θερίσης
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τζιείνον πούσσιεν η 'ρκά στον νούν της, εθώρεν το όρομαν
(1954)
Κείνο πούχε η γρηά στο μυαλό της τόβλεπε στ΄όνειρό της. Ερμηνία : Δια τους αδημονούντας να εκτελέσουν κάτι
Άμον καμελί' ουράδ'
(1931)
Σαν γκαμήλας ουρά
Κέρνα παπαδιά κι ας είν' και ξείδι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των παρά φίλων δεχομένων τα δυσάρεστα και επί των ευαρέστως δεχομένων και τα δυσάρεστα εκ χειρός φιλικής
Α δεν την κάψης την πέτρα δεν τη λειώνεις
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κακών οίτινες δεν διορθούνται άνευ τιμωρίας
Πουλεί τον ήλιον κι' αγοράζει το λάδι
(1876)
Ο κοιμώμενος την ημέραν κι αγρυπνών την νύκτα
Διάλιξι κι πάρι σι χίλις ναμιταξύ κι όχι σι πέντι δέκα
Η παροιμία λέγεται και εις τους νέους και εις τας νέας. Όταν λέγεται εις τας νέας είναι: “Διάλιξι κι πάρι σε χίλιους αναμιταξύ”
Όποιος έχει τα γένεια απ έχη και τα χτένια
Εκμ. Αποδελτ. Ο συλλογεύς δεν αναφέρει τόπον
Δυό νουμάτοι τρείς κουβέντες
(1902)
Ερμηνεία: Επί ασυμφωνίας και θορύβου εν τας συζητέσι
Όντας περάση Σάββατο πίτταν μην αλιμένης
(1895)
Ερμηνεία: Όταν περιέλθη ο χρόνος καθ' ον έδει να γίνη τι μικράς πρέπει να τρέφωμεν ελπίδας περί ενδεχομένης τελέσεώς του
Έφτασε το μαχαίρι ως στο κόκκαλο
(1922)
Ερμηνεία: Επί κακού υπερβαίνοντος παντός ορίου αντοχής
Όποιους θέλ' να μην αηκούσ' τα βαρδάρια στου μύλου δεν πααίν'
(1902)
Βαρδάρι = το από το πανωμύλο συγκρατούμενον ξύλον και ας την μυλόπετραν ακομβήι, ίνα ες της κινήσεως εκείνης εις τρομώδη κίνησιν ηθέμενον κινή το πανωμύλι και αναγκάζη το άλεσμα μικρόν και κάτ' ολίγον να πίθει εις την οπή ...
Όποιους δε θέλ' να ηκούσ' τα βαρδάρια στου μύλου δεν πάει
(1902)
Βαρδάρι = το από το πανωμύλο συγκρατούμενον ξύλον και ας την μυλόπετραν ακομβήι, ίνα ες της κινήσεως εκείνης εις τρομώδη κίνησιν ηθέμενον κινή το πανωμύλι και αναγκάζη το άλεσμα μικρόν και κάτ' ολίγον να πίθει εις την οπή ...
Στο σκύλο άχηρα και στον γάϊδαρο κόκκαλα
(1922)
Επί αντιστρόφων
Το 'οργό και χάρην έχει
(1963)
Δηλαδή η ταχεία ενέργεια είναι ασφαλής.
Α μάθ' ο γέρος γάδαρος πορπατηξιά, θα μάθω κι εγώ γράμματα
(1920)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Στον ίδιον ήλιον επλώθαμεν τα ρούχα μας
(1876)
Αυτή την συγγέν. Έχομεν
Δεν τρώει άχυουρα!
(1957)
Ερμηνεία: δεν είναι αμβλύνους
Στη βράση κολλά το σίδερο
(1920)
Κολλώ = συγκολλώ
Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται
(1962)
Κάθε πέρυσι και καλύτερα
(1920)
Δηλαδή και ως προς τας βροχάς και ευτυχίας και ως προς την εν γένει κατάστασιν των ανθρωπίνων πραγμάτων, πολιτείας κτλ. Δηλαδή όσο πηγαίνωμεν, τόσο και χειρότερα θα έχωμεν
Να πάρω τον ίδρω μου
(1940)
Να ανασάνω, να ξεκουραστώ
Θα σφίξη την πέτρα να βγάλη ζουμί
Για άνθρωπο γερό και ανιπρόκοπο, που δεν κάμνει δουλειά αναλογη με την δύναμή του, και είτε γυρεύει βοήθεια είτε καταγίνεται με παραμικρά
Κάλλιο να σε φάη του φιδιού γλώσσα, παρ' ανθρωπινή
(1876)
Καταστρωή
Κάλλιο να σε φάη του θεριού γλώσσα, παρ' ανθρωπινή
(1876)
Καταστρωή
Σα δεν έχ'ς γέρο, πέψε τσ' αγόρασε
(1943)
Τόσο πολύτιμες είναι η πείρα κι' οι συμβουλές του
Όσα δίν'ς τόσα παίρ'ς
(1915)
Περί του ισοζυγίου της τιμής και της ποιότητος πράγματος τινος
Το ολίγο μαραζώνει, το πολύ φουσκώνει, το δίκιο θεραπεύει
(1879)
Ερμηνεία: Παν μέτρον άριστον
Απού 'σει πούζαν τζαί παι(δ)ίν στογ γάμον τί γυρεύκει;
(1920)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων αείποτε ασχολίας
Το 'ουδί το 'ουδοχέρι και το gόπανο στο χέρι
(1963)
Λέγεται, όταν συνεχώς κάνη ή λέγη κανείς το ίδιο πράγμα.
Του μάτ' τ' νοικουκύρ' είνι κουπρεά ις ταμπέλ'
Δεν πρέπει τιςνα εμπιστεύηται εις άλλους, αλλά μόνον τον να εκτελή τας εργασίας τον
Ότ' έσπειρες θα φυτρωςη
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Να ιδή η στραβή τ' αρνί τς
(1922)
Ερμηνεία: Να γνωρίση ευγνωμοσύνη
Εύκου του ξένου κήπου ν΄ανθή ο δικός σου
(1938)
Ερμηνεία: Ότι θέλεις στον άλλον, θα βρης
Όπου κι' αν πα η κουρούνα, τον κώλον της παίρνει μαζί
(1876)
Όπου κι' αν πα ο κλανιάς παίρνει τον κώλον του μαζί
Κιρός πιδί, κιρός παννί
(1889)
Ρίχνω την κάππα μου
(1882)
Ερμηνεία: Υπάγω εις το μέρος και δεν θέλω να φύγω
Ατσάλι το αλαλιάς κι' ανθός τση κουταμάρας
(1876)
Μωρία = Αλαλιά, κουταμάρα
Κάλλια πουλί 'ς το χλα(δ)ί παρά πουλί 'ς το κλου(β)ί
(1891)
Ερμηνεία: Προτιμωτέρα η ελευθερία
Ο γέρος κι' αν αντρεύγεται στο ρίζωμα κοντεύγεται
(1919)
Δηλαδή αποκάνει, υστερεί
Η κοιλιά φτια δεν έχει
(1922)
Ερμηνεία: Επί πεινώντων, οίτινες δεν υπακούοσιν αλλά προβαίνουσιν επί τα έσχατα
Ο καραβοκύρης με τον ήλιο κι΄ο ρεσπέρξς με τον λύχνον
(1895)
Ευνοείται δέον να τρώγη
Του καπετάνιου το παιδί θ' αποκαπετανέψη
(1928)
Αυτό το λέει ο ένας σ' έναν άλλα να δη αν είναι ικανός κι ο δεύτερος να το πή. Είναι όμως δύσκολο πέστε το τρείς τέσσερες φορές κια αντί να πή αποκαπετανέψη καταντά με την επανάληψη να γίνει πουτανέψη
Σαν το 'σφαξες, γδάρε το κι όλα!
(1876)
Τελείωσον, σαφίνισον, ξεπιμπίκισέ το
Εγώ του καβούκι μ' καίιτι, κείνους του τσιγάρου τ' θελ' ν'ανάψ'
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Μου είπενε, τα σέρν' η παρασύρα
(1925)
Μου είπε τα εξ αμάξης
Λάδ' βρέχ', κάστανα χιουνίζ'
Λέγεται επί εκείνων, οίτινες δι' ουδέν φροντίζουσιν, ούτε προς εξοικονόμησιν της τροφής, ωσάν ο Θεός να εφρόντιζε να τρέφη αυτούς