Αναζήτηση
Αποτελέσματα 61-70 από 93
Τ' Αγίου Λουκά λουκάν΄κο κι ας είν΄και χαλαζιάρ΄κο
(1971)
Του Αγίου Λουκά πρέπει οπωσφήποτε να ΄χουν φτειάξει λουκάνικα
Τ' Αγίου Αντρέα, αντριών ο χειμώναν
(1971)
Απ' του Αγίου Αντρέα μπαίνει για τα καλά ο χειμώνας. Το κρύο αρχίζει να γίνεται αισθητό
Για τ' Άη – Γιαννιού τη χάρ' ούτε λάδ', ούτε ψάρ'
(1971)
Ερμηνεία: Τη μέρα του Άη – Γιαννιού του “Τιναχτή” είναι νηστεία
Τ' Αγί – Αντριά και τα τ' άχυρα κρυά
(1971)
Απ' του Αγίου Αντρέα και πέρα κάνει τόσο κρύο ώστε παγώνουν ακόμαι και τ' άχυρα
Παροιμία
(1971)
Και καλό είν' το ξαφνικό και δε φελάει
(1971)
Ερμηνεία: Λέγεται για τον ξαφνικό θάνατο. Και καλός είναι, γιατί απαλάσσει τους οικείους απ' τα βάσανα της αρρώστιας και δε φελάει, γιατί χάνουν αναπάντεχα τον άνθρωπό τους, χωρίς να συνηθίσουν στην ιδέα
Όποια πέτρα σ' κώ'ς θα τ'ν (τον) εύρεις αποκάτω
(1971)
Λέγεται για τις κουτσομπόλες που χώνονται παντού, ή για όποιον ξέρει πολλά πράματα, για όποιον είναι “μέσα σ' όλα”
Όπου δεις πολλήν αγάπ', βλέπε και μεγάλη αμάχ'
(1971)
Οι πολλές αγάπες και επαφές φέρνουν στο τέλος καυγάδες
Απ' τ' Αγάπ' αγάπα με
(1971)
Λέγεται όταν κανένας αγαπά κοπέλα απ' τ' Αγάπι και αντιστρόφως. Οφείλεται στη συνήχηση της λέξης αγάπη με την ονομασία του χωριού