Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 64
Άdρα μ', γ'ρούνι μ, γάϊδαρε, ποτό να κλάψω πρώτα
(1936)
Χωρική ευθυμολογία. Έλεγαν δηλαδή, ότι μιά γυναίκα πήγε το βράδυ από τ' αμπέλι στο σπίτι της και βρήκε τον άνδρα της πεθαμένο και το γαϊδούρι της και το γουρούνι της ψόφια. Και έλεγε έτσι, γιατί δεν ήξερε ποιό από τα τρία ...
Άλλ' δ'λεύνα κι άλλ' απουσταιν' να
(1936)
Άλλοι δουλεύουν κι ά απισταίνουν
Αξιώθ' κε η γι' Οβιργιός να κάμ' ταξίδ' κι' έλαχε (ή έτυχε) μέρα Σαββάτο
(1936)
Την έλεγαν πάνω σε απρόοπτα όταν π.χ. μια γυναίκα εδεσμεύετο για πολύ χρονικό διάστημα να βγη έξω, και όταν της ετύχαινε μια ευκαιρία να βγη, εκωλύετο από εμπόδιο
Εδώ είν' η Παράδ'σο εδώ είναι κι' η Κόλασ'
(1936)
Ερμηνεία: Το έλεγαν όταν έβλεπαν να τιμωρήται η κακία ή να αμείβεται η αρετή
Άδειαζέ μ' d' γουνιά
(1936)
Την έλεγαν συνήθως στα παιδιά, όταν ήθελαν να τα διώξουν. Όταν επρόκειτο για μεγάλους, δεν το έλεγαν κατά πρόσωπο, αλλά σε τρίτους
Αγάπα η Μάρω το χορό, ηύρε κι άνdρα ζουρνατζή
(1936)
Για ανθρώπους που συμφωνούσαν όχι όμως για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, αλλά μάλλον γελοία και επιπόλαια
Αγάπα η Μάρω το χορό, ηύρε κι άνdρα καιdατζή
(1936)
Για ανθρώπους που συμφωνούσαν όχι όμως για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, αλλά μάλλον γελοία και επιπόλαια
Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εκράξαμε
(1936)
Αφορούσε εκείνους που βιάζουνταν να εκφέρουν γνώμη
- Από πού 'σαι, καρδαμάκ'(ι); Απ' αυτό τό bοστανάκ'(ι)
(1936)
Λέγουνταν γιά τούς ανθρώπους εκείνους, πού δέ μπορούσαν ν' αποφύγουν τις συνέπειες τής καταγωγής τους. Αντιστοιχεί η παροιμία αυτή μέ τή γνωστότερη “κατά τόν μπαρμπα-Γιάννη...”. Ήταν όμως ονειδιστική γιά τά ελαττώματα τών ...
Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα, και πέφτω μεσ' στη θάλασσα και πλέω σα bαλτάς
(1936)
Λέγουνταν για όσους έλεγαν ασυναρτησίες και ακατάληπτα πράγματα, ιδιαίτερα για όσους δεκίμαζαν να γράψουν στίχους