Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-110 από 138
Καλός καλός ο χοίρος μας αμμ' ήβγε χαλαζιάρης
(1935)
Χαλαζιάρης = ο παθών την νόσον χάλαζαν (νόσος των χοίρων εκδηλουμένη δια μικρών οιδημάτων, ιόνθων, ομοιών προς χάλαζαν εξ' ου και το όνομα). Λέγεται επί της διαγωγής ανθρώπου όστις φαινόμενος κατ' αρχάς ενάρετος, εν τέλει ...
Ο λόγος εις τη χρειά του χίλια τσιτσίνια κάνει
(1935)
Τσιτσίνια, τα (άλλως τσεκίνια) = χρυσά νομίσματα της Βενετίας
Λούνεις με χτενίζεις με, ξέρω μπτσά 'ν' η μάννα μου
(1935)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Σύρνει τ' απόπλωμα για λόου του
(1935)
Φροντίζει μόνον δια τα κατ' αυτόν
Ξένοι πόνοι, ξένα (γ)έλια
(1935)
Δια τας συμφοράς τρίτων κανεις δεν πονεί
Πολλούς εία στο μπόϊμ μου αμμέ στη γνώμημ μου όχι
(1935)
Δηλαδή εις το ανάστημα και τα εξωτερικά οι άνθρωποι ομοιάζουν ευκολώτερον, δυσκολώτερον όμως εις τον χαρακτήρα.
Τσ' απού σε πάρη για χαρά, η πίκρα ετ του λείπει
(1935)
Λέγεται επί ανθρώπων οίτινες, αντί της ελπιζομένης παρ' αυτών ευδαιμονίας, προσπορίζουσι λύπας
Η κατάρα 'ναι γαάρα τσ' κλουθά το νοικοτσύρη
(1935)
Ωε ο όνος ακολουθεί τον γεωργόν εις τον στάβλον ούτω και η κατάρα τον καταρώμενον
Ο Θεός εν ακούει τω κοράκω μήε τσαί τω κακόθελω αθρώπω
(1935)
Πρβλ. Το γραφικόν “Θεός αμαρτωλών ουκ ακούει”
Να σύρ' ο κλέφτες τηφ φωνή να κόψ' ο νοικοτσύρης
(1935)
Ήτοι ο ένοχος πολλάκις νικά τον αθώον