Αναζήτηση
Αποτελέσματα 51-60 από 124
Κάλλιο κόκκινος α σο θυμό, παρά κίτερνος α ση ζελία
(1940)
Κάλλιο κόκκινος απ' το θυμό, παρά κίτρινος από τη ζήλια – Ότι η ζήλεια είναι φοβερό πάθος και βλαβερώτατο
Εδίβε να κάλεινεν κι έπεσεν κι εκοιμήθε
(1940)
Πήγε να προσκαλέσει και πλάγιασε και κοιμήθηκε
Έμι το κόκκινον τ' ωβίου, έμι τ' άσπρον κι δίουνε σε
(1940)
Δέ σού δίνουνε και το κόκκινο του αυγού και τ' άσπρο. Γιά τον άπληστο πού τα θέλει όλα
Κάτιναν 'κι εθέλινε κι εκείνος ελέϊνανε: τ' άρματα μου που να βάλω
(1940)
Κάποιον δεν (τον) ηθέλανε (κάπου) κι εκείνος έλεγε: που να βάλω τ' άρματα μου;
Άθρωπος με τα έργατα του αγαπιέται κα μισίεται
(1940)
Ερμηνεία: Ο άνθρωπος με τα έργα του γίνεται αγαπητός και μισητός. Προτροπή για τους νέους, πολύ σωστή
Άντρας ας είναι κι ας έχει αξία (μονάχα) κόκορα
(1940)
Ότι ένας άντρας, πάντα είναι αναγκαίος για ένα σπίτι
Αλεύρια δεν έχουμε και τρώμε φυλλωτά
(1940)
Φυλλωτά = έδεσμα, ζυμαρικό. Δεν κυτάζουμε τα απαραίτητα, αλλά τα περιττά
Θάγμαν κι ανελέτι, γιούδουλον κι ιπρέτι!
(1940)
Θαύμα κι ανελέτι (πολύ παράξενο, αξιοθαύμαστο) είδωλο και ιπρέτι (πολύ άσκημο πράμα!). Εκφραστικό του θαυμασμού, για όμορφο ή και για άσκημο πράμα
Θάγμαν πράμα!
(1940)
Θαύμα πράμα! Εκφραστικό του θαυμασμού
Εξηύραν ατ' οι ζωντανοί κι επόμειναν αποθαμένοι
(1940)
Το βρήκε ο Καλεμής κι απόμεινε ο Βάρναλης. Για όσους γυρεύουνε κάτι που σαυτούς δεν είν' αναγκαίο, ενώ άλλοι έχουν την ανάγκη του