Αναζήτηση
Αποτελέσματα 9501-9600 από 10037
Βαφτίζω και μυρώνω θέλ' ζήση θέλ' περθάνη
(1903)
Ερμηνεία: Η μεταφορά εκ των ημιθανών παιδιών λέγεται επί των τυπικώς εκτελούντων τι και αδιαφορούντων περί της εκβάσεις του
Από τον Άϊ – Πολύκαρπο και στη Φανερωμένη
Από την Γυφτόπορτα και δια της αποθήκης των Σαπωνοποείων των Αθηνών, διήρχετο ο προς Σαλαμίνα δρόμος, όπισθεν του Βοτανικού κήπου και στα της εκκλησίας του Αγίου Πολυκάρπου, εξ' ου και η παροιμιώδης φράσις: Από τον Άϊ – ...
Γυρεύ΄ς ψύλλ΄ς στ΄ άχυρα
(1939)
Επί των αιτούντων το αδύνατον
Αυτός τα λέει, αυτός πάλι θα τα γλείψ'
(1939)
Μετανοήσας θέλει ανακαλέσει τας ύβρεις, ραδιουργίας του
Όσου φτάνει του πάπλωμα, απλώσ' τα ποδάρια σου
(1918)
Συμβουλή προς τους δαπανώντας υπέρ τας οικονομικάς των δυνάμεις. (Νάουσα)
Μωρέ, μπίτ απλάνιγοι να είσαι!
(1924)
Μετφ. Χοντρος τους τρόπους, αγροίκος
Άπιαστα περδίκια πέντε στον παρά
(1909)
Ο μη έχων υπόσχεται
Ας είν' μικρό τ' αλώνι σου κι ας είν' μοναχικό σου
(1908)
Ερμηνεία: Απόφευγε τον συναιτερισμόν
Αντώνη καρκαντώνη πόφαγες πολύ ποπόνι
(1940)
βλ. παιδικά σελ. 170
Είμι μι τάντερα όξου τώρα ίγω
(1923)
Δηλαδή, εξαντλημένος της έργασίαςαπαιτούσας όλας τας δυνάμεις μου αμερίστους
Από το κουπί 'ς τον κλήρο
(1880)
Ανεφέλ' προβάτ' το κιφάλ' κόφ' νε
(1929)
Ανωφέλευτου προβάτου κόβουν το κεφάλι. Κρωμ. Χαλδ. Επί αχρήστου πράγματος απορριπτομένου ή επί προσώπου εις ουδέν ωφελούντος και δια τούτο αποπεμπομένου ή άλλως εξευτελιζομένου
Απού 'ν Τρίτ' ους 'ν Τιτράδ'
(1939)
Επί εκείνων των πραγμάτων που φθείρονται εύκολα
Ο βίος 'ς σον βίον πάει
(1931)
Ο πλούτος 'ς τον πλούτον πηγαίνει. Τραπ. Επί απροσδοκήτου χρηματικής ωφελείας πλουσίου
Ξυούμαι με τς αγνώνδες
(1903)
Ερμηνεία: Επί στερηθέντων της περιουσίας των ή άλλου τινός και αμηχανούντων περί του πρακτέου
Από τα σύκα ως τα σταφύλια
(1920)
Εποκοιμήθηκες ή επήρες εκατό μπρεβάνια
(1915)
Ερμηνεία: Τόσον πολύν εκοιμήθης, ώστε είδες κια όνειρων οτι έλαβες εκατό μπρεβάνια. Σημείωση : Μπρεβάνια η λ. Τούρκικη θα είναι , σημαίνει δ' ίσης ποσόν τι χρημάτων, θησαυρόν
Με τ' αρνάρισμα και το ξύλο γίνεται βελόνι
(1909)
Πρόθυμος εκάστη ικανός εις οτι επίσταται
Αυτός ο άνθρωπος είναι αγγείο άπλυτο
(1910)
Αχρείος
Κι αύριο ημέρα είναι
(1906)
Προς τον θέλοντα να τελειώση εν μία ημέρα έργο τι
Όσο βαρύ αξίζει
(1906)
Έπαινος (Όσον βάρος έχει, τόσην και αξίαν)
Από τ' αυτί 'ς το δάσκαλο
(1880)
Ο άνθρωπος είναι γλυκός σαν μέλι και βαρύς σαν το μολύβι
(1889)
Επί των δια των οχληρών επισκέψεων καθισταμένων οχληρών
Όσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών
(1889)
Ερμηνεία: Σπιλιάν απεχόντων των πραγμάτων και λίαν διαφερόντων αλλήλων ανθρώπων. Ηρήσις εκ του ψαλμωδού
Ας εν' για το Χριστός ανέστη, κουμπάρε!
(1929)
Ας είναι για το Χριστός ανέστη κουμπάρε!
Ο πόχει αιτιά και κρύβεται με την αιτιά πηγαίνει
(1910)
Όποιος κρύβει την αρρώστεια του πηγαίνει από αυτήν
Άξιοι κι αξαζούμενοι τρών τ' αυγκό μ μέσ' στ' άλλος
(1932)
Όπως φαίνεται δεν είναι
Άθρωπο απ' αθρώπους και σκυλί από μαdρί
(1960)
Τη λέμε όταν ένας πήρε γυναίκα ή μια πήρε άντρα από καλή οικογένεια
Απήγανο νάχης απάνου σου, δε σου πληχωρεί τίποτα, πας σ' ένα δρόμο, κάνεις κακό συναπάντημα
(1944)
Ξορκισμένος με τον απήγανο λές και τραβάς
Πήγε η παπαδιά γι' αλάτι
(1954)
Ερμηνεία: Γι' αυτους που κουράζονται εύκολα από τιποτένια πράγματα
Σαν το σκυλί στ' αμπέλι
(1954)
Για κάτι που γίνεται ύπουλα
Χουρίζ' κι' αντρόϋνα
(1910)
Επί δεινών και επιτηδειστάτων ραδιούργων
Από την Πόλη έρχουμαι και στην κορφή κανέλλα, χαμήλωσε την ουμβρέλλα σου να μη βραχή η κοπέλλα
(1922)
Επί των ασυνάρτητα και ανόητα λεγόντων
Μήν σσάξης αλλουνού κρικέλλια μήν σσάξουν τα κιά σου
Κιά σου = δικά σου
Από του Σταυρού ίσα με του Νικήτα
(1876)
Βαστούν διαρκούν 13, 14 Σεπτεμβρίου = εφήμερα
Ο μπροστινός τού πισινού γεφύρι γίνεται
Βλέπε αυτόθι Ομοίας: Ρωσσικών, Βοημικών, Γερμανικών
Κι θα έντριζα κέλα, άμα κανείς μουστέρης πα 'κ' εξέβεν
(1929)
Δε θα παντρευόμουν, αλλά δε βρέθηκε και κανείς να με γυρέψη
Δόσιμο του χεριού σώσιμο της ψυχής
(1929)
Τι σπουδαία αποτελέσματα φέρει η δωροδοκία; Και την θύραν του παραδείσου δύναται αυτή ενίοτε να ξαγοράση από τον φύλακα αυτής. Λέγεται και επί του αδιεξόδου, είς ο περιέρχονται πολλάκις οι απερίσκεπτοι άνθρωποι
Δό μου κυρά τον άντρα σου και σύ βάστα τον κόπανο
(1929)
Δεν πρέπει να δίδωμεν ή να δανείζωμεν αντικείμενα, άτινα μας είναι απολύτως αναγκαία ανά πάσαν στιγμήν
Δεν είν' όλη μέρα τ' Α- Γιωργιού
(1929)
Αι πολυδάπανοι ευωχίαι και αι διασκεδάσεις δεν πρέπει να είναι συχναί, αλλ' εις εξαιρετικάς ημέρας του έτους. Λέγεται και επί των μέχρι φορτικότητας και επανειλημμένως απαιτούντων
Δανεικά κι αγύριστα
(1929)
Είναι μερικαί περιπτώσεις που δίδομεν χρήματα δήθεν ως δάνειον, ενώ γνωρίζομεν εκ των προτέρων ότι τα δανειζόμενα ουδέποτε θα μας επιστραφούν
Δεν είναι βλάχος ο Θεός
(1929)
Ο Θεός τα πάντα βλέπει, και όπως βοηθάει τον καλόν άνθρωπο, έτσι τιμωρεί τον κακόν και δεν λησμονεί τίποτε
Ρουτώντας πας στημ Πόλ'
(1915)
Ας λείπ' κι' ο καλόγερον, ας λείπ' κ' η ευχή – ατ'
(1939)
Για το καλό που είναι συνακόλουθο και με αντίστοιχο κακό, είτε από πρόσωπο προέρχεται, είτε από υποθέσεις διάφορες
Κρασί και οι γυναίκες ξελογιάζουν τους φρονίμους
(1938)
Κρασί (το) και οι γυναίκες ξελογιάζουν τους φρονίμους
Απρίλης θρέφει τ' άλογα τσ' ο Μάης τ' αγελάδια τσ' ο θεριστής παλιόβοιδα τα κάνει παλληκάρια
(1930)
Θεριστής = Ιούνιος
Είναι παιδί τς αμάκας
(1917)
Ερμηνεία : Αμάκα λ. ιτας = το τρώγειν, πίνειν, διασκεδάζειν ανεξόδως
Βάρ' το ξινάρι πάρα μέσα! Αμ' το βαρώ, μα δε συμφέρει τον νοικοκύρι!
(1924)
Δηλαδή, δεν ωφελεί τον σκάπτουτα με την αξίνη διότι κουράζεται περισσότερον
Με κυλάς πέτρα σε λιθάρι
(1915)
Όταν ένας χρεωστών εις τινα αναβάλλει να τον πληρώση λέγων εις αυτόν έλα αύριο, μεθαύριο κ.λ.π.
Απ' του ράμμα ως του βέλον!
(1894)
Λεπτομερώς μετά εκτενούς σαφήνειας Από παραμύθι
Τι του βρίσκ' τουν άνθρουπου κι δεν του τραβάει
(1922)
Ερμηνεία: Ο άνθρωπος όλα τα υπομένει
Κατά το πάπλωμα και το άπλωμα
(1906)
Ερμηνεία : Αναλόγης των ημερέρων δυνάμεων να πράττωμεν
Άπιαστα ψάρια κ' πουλιά δέκα πέντε στο παρά
(1893)
Επί των αβέβαιων
Ο χατζής κι ο αγωγιάτης κάπου θ' ανταμώσουν
(1963)
Παροιμία κοινωνικότητος και αυτή, λεγόμενη όμως συνήθως επί επαγγελμάτων που η συνάφεια είναι αναπόφευκτος. Κάποτε η παροιμία έχει και έννοιαν απειλής. Δηλαδή, οτι θα με ξαναχρειασθής, ή θα πέσης στα χέρια μου ξανά
Άλλος πάσκα τσ' άλλος χάσκα
(1957)
Χάσκα = με το στόμα ανοικτόν, δι' έλλειψιν πασχαλινής ευτυχίας
Ασ' σην πίσσαν σο γατράν
(1939)
Από την πίσσα στο κατράμι. Ανάλογο με το : Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη
Ας σό κακόν, σον κίνδυνον
(1939)
Η χροναρία κάθεται, κ' εβδομαδού αντρίζ'
(1939)
Η αρραβωνιασμένη πριν ένα χρόνο κάθεται, κ' η άλλη σε μια εβδομάδα παντρεύεται. Για προθύστερα σχήματα
Ανύπαντρος προξενητής, για λόγου του γυρεύει
(1896)
Ανάλογος τη των παλιαών : “Άκαιρος πρόξενος εις εαυτόν αφορά”. Ζηνόδοτ. Και Διογέν.
Άκαιρος πρόξενος εις εαυτόν αφορά
(1893)
Αναλόγως τη των παλαιών. Ζηνόδοτ. Και Διογέν.
Απού κούτσουρου σι λιθάρι
(1956)
Για τις αλλεπάλληλες αναποδιές
Βάζω, ρίχνω το κεφάλι κάτω
(1950)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Πότ' ηγένικις κουλκούθθα κ' ησράβωσιν κ' η λιμός σου;
Ερμηνεία: Επί νεοπλούτων
Σα bιπέρ' bαίν'ς
(1940)
Ξεφυτρώνεις, επεμβαίνεις