Αναζήτηση
Αποτελέσματα 501-600 από 3101
Ανάθρεψε τον ποντικό να φάη το σακκί σου
(1928)
Επί της αχαραστίας
Ευτά είν' αgούρια
(1930)
Το λέει κανένας, όταν του λένε κάτι που δεν το συμφέρει, που του φάνηκε ψευτιά
Τ' αυτί ντου δε ντρώνει
(1928)
Αδιαφορεί, δεν δίνει σημασία
Κάθε άγιος κι η μνήμη dου
(1928)
Η αγάπη ' ναι μισάρικη
(1926)
Δεν το ξέρεις που λέ' ένας λόος πως η αγάπη 'ναι μισσάρικη. Ώσπου μ' αγάπα τον εγάπου
Δεν ξερ' να μοιράση δυο αδάρ' άχερα
(1925)
Αδάρ = γαϊδάρων
Η κατσίνα και η σούβλη ει' των Αξώτω το γλϊούδι
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Έμη κλέφτης, έμη δυνάμεος
(1963)
Λέγεται. Όταν. Ενώ έχεις το άδικο, ζητάς και ρέστα. Δηλαδή “Δεν φτάνει που ... παρά και..”
Η καλή δουλειά δε dρέπεται
(1963)
Πιάνου gαι τω 'αδάρω κέρατα και τω χοιρώ κουδούνια!
(1963)
Πιάνω = ταιριάζω
Όπου τάχει τα μυαλά τζη απουπάν' α' τα μαλλιά τζη
(1963)
Δηλαδή είναι ανόητη, άμυαλη
Ζαβός φορεί τα ρούχα σου
(1963)
Ζαβός = κουτός
Ο Νάχας κι' ο Νάβρας ήτον' αδέρφια, κι' ο Καμενάχης (ήτονε) πρώτ' αξαδέρφια
(1963)
Λέγεται όταν κανείς στηρίζεται σε υποθέσεις και κυρίως, όταν λέη Νάχα... Νάβρησκα...
Η καλή νοικοκιουρά α' το κατώφλιο τζη φαίνεται
(1963)
Δηλαδή πριν ακόμη μπης στο σπίτι, καταλαβαίνεις την καλή, την καθαρή νοικοκυρά από την καθαριότητα ήδη του κατωφλιού του σπιτιού της
Σβουρίζει κάτι κουβέντες που μήτε πίσσα 'χουνε μήτε παράδεισο
(1928)
Σβουρίζει= λέει
Μήτ' εσύ, παπά, στα Φώτα, μήτ' εω στον αγιασμό
(1963)
Λέγεται όταν από πείσμα δυο άνθρωποι ζημιώνονται αμοιβαίως, εμποδίζοντας ο ένας τον άλλο να καρπωθή το αυτό κέρδος
Δεν έχει στο νήλιο μοίρα
(1963)
Δηλαδή είναι θεόφτωχος
Βάσανα πού τάχει η ρόκκα κι' όπου θες άμε κι αρώτα
(1963)
Δηλαδή όλες οι δουλειές έχουν τις δυσκολίες τους
Ήτονε καρφιά,εβράχησα gιόλα!...
(1963)
Λέγεταιόταν ένα πράγμα εξ αρχής κακό γίνεται ακόμη χειρότερο απο μιά οποιαδήποτε αιτία
Είναι να μην έbη το ξύλο στη φωθιά͘ αφού έbη, θα καή
(1963)
Ερμηνεία: Όταν αρχίσει κάτι, μοιραίον είναι να τελειώση
Μήτε γλυκύς και φάσι σε μήτε πικρός και ριξούσι σε
(1963)
ΔΔηλαδή ούτε πολύ καλός ούτε πολυ κακός πρέπει να είναι ο άνθρωπος
Κάλλια φυλλαδόφυλλα και μέσα κώλος, παρά τυραθότυρα κι' όξω κώλος
(1963)
Ερμηνεία: Προτιμότερη είναι η ασφάλεια στη ζωή παρά η καλοπέραση με κίνδυνο
Κάθα καλ' ανευρίσκεται, κάθα κακό θυμιέται
(1963)
Ερμηνεία: Και το καλό και το κακό δεν λησμονούνται. Θάρθη η ώρα να ανταποδοθούν
Όλα τα πουλιά μισούνε κι΄ο τρουτσουλίτης κάθεται
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται κυριολεκτικώς για τον κορυδαλλό και μεταφορικώς για άνθρωπο, που, ενώ οι άλλοι φεύγουν, ταξιδεύουν, αυτός μένει πάντα στο τόπο
Κάθα κακό θυμίζεται, κάθα καλό ξεχνιέται
(1963)
Δηλαδή το κακό, που θα μας κάμουν, το θυμόμαστε, ενώ το καλό το ξεχνάμε
Κι' εώ κακό χειρόβολο κι' εσύ κακό δεμάτι
(1963)
Λέγεται όταν δύο άνθρωποι δεν συμφωνούν και αναγνωρίζει καθένας την υπαιτιότητά του
Όψιμος
(1963)
Επά ο κόσμος χάνεται κι' η γρϊά στολίζεται
(1963)
Επά = εδώ
Όλα τάχει η Μαργιωρίτσα, μόν' ο φερετζες τσή λείπει
(1963)
Λέγεται όταν, ενώ μας λείπουν πολλά ουσιώδη, ζητούμε ή κάνωμε κάτι περιττό
Η δουλειά που κάνει κανείς και δε dη μετανοιώνει είναι το κατούρημα
(1963)
Δηλαδή ότι κάμη κανείς, μετανοεί, εκτός όταν κάμη το νερό του
Εκεί που δε σε σπέρνουνε, (να) μη ξεφυτρώνης
(1963)
Λέγεται και επιτιμητικώς και συμβουλευτικώς, δηλαδή να μην αναμιγνύεσαι σε ξένες υποθέσεις
Είδα 'ω πολλοί σπανοί, μάχα dρίχα και μαλλί
(1963)
Λέγεται για κάτι υπερβολικό, κάτι που ξεπερνα κάθε όριο
Όποιος επρόλαβε, dο Gύριον είδε
(1963)
Δηλαδή σε μια βιαστική διανομή, παροχή κ.τ.λ. καρπουνται μόνον όσοι προφθάσουν
Με το νου πλουτίζει η κόρη, με το νύπνο η ακαμάτρα
(1963)
Λέγεται, όταν ονειροπολή κάποιος ευτυχισμένο τό μέλλον του, ενώ δεν καταβάλλει καμμιά ουσιαστική προσπάθεια γι' αυτό
Όποιος περπάταγε, κάτι ηύρε gι' έφαγε, κι' όποιος καθότανε, κάτης τον έφαγε
(1963)
Κάτης = γάτος
Από πίττα, που δε dρως, τι σε γνοιάζει κι' α gαή;
(1963)
Δηλαδή δεν πρέπει να αναμιγνύεται κανείς σε υποθέσεις, που δεν τον αφορούν
Κάθε πέρυσι καλύτερα
(1963)
Δηλαδή το παρελθόν είναι πάντοτε καλύτερο, μας φαίνεται πάντοτε καλύτερο
Η όρνιθα λέει “Ρίξε μου, να σου ρίξω”
(1963)
Δηλαδή η όρνιθα να τραφή για να κάμη αβγά
Η ομορφιά είναι μουσαφιρλίκι
(1963)
Δηλαδή η ομορφιά είναι περαστική
Θα χτυπά ύστερα τη γκεφαλή ντου στο ντοίχο
(1928)
Θα μετανοιώση
Κατά που χτυπά η φλάσκα...
(1963)
Που πονεί, 'αδουρνα φωναζει
(1963)
Που = εκείνος που, 'αδουρνα = γαϊδουρινα, δηλ πολύ άγρια, πολύ δυνατά. Δηλ όταν κανείς πονή, φωναζει, δυνατά. Λέγεται και για σωματικό και για ψυχικό πόνο, για μια αδικία, μια ζημιά, που μας κάνουν
Μόνου τον αρρωστημέν αρωτουνε
(1963)
Λέγεται, σαν αστείο, αντί άμεσης αποδοχής σε πρόταση κεράσματος
Εκατό δράμια πάχος μια οκά ομορφιά
(1963)
Δηλαδή το πάχος φέρνει ομορφιά
Τση παdρεμένης το φιλί είναι ξεθυμασμένο, σα dο bαιάτικο φαΐ το ξαναζεσταμένο
(1963)
Δηλαδή τα πράγματα που έχουν χρησιμοποιηθή, δεν έχουν πολύ ενδιαφέρον
Κολιός και τζόος
(1963)
Το πέτυχες! Καλέ τι μας λες
Α δε dο κόψης, δε ξεματώνει
(1963)
Δηλαδή όλα τα πράγματα έχουν μια αιτία
Άλλα λόια ναγαπιόμεστα
(1963)
Λέγεται, όταν κάποιος προσπαθή να αποφύγη κάτι, αλλάζοντας τη συζήτηση εντέχνως
Χέσε μες στο γλινερό
(1963)
Αντιστοιχεί προς τα: Βράσε ρύζι, βλαστήμα τα
Ήbηκέ μου, σα dου κερατά
(1963)
Ήbηκέ μου = μου μπήκε, με τριβελίζει
Κάθα εις το bορδαρό dου μοσκολίβανο τον έχει
(1963)
Λέγεται όταν υπερβάλλωμε την αξία, την σημασία των οικείων μας η των πραγμάτων μας
Η κατσίνα και η σούβλη ει' τζη Νάξος το γλϊούδι
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ά δέν έbη η ελιά στά μάgανα, δέ βγάνει λάδι
(1963)
Δηλαδή όταν μιά δουλειά προχωρήση αρκετά, οπωςδήποτε θά τελειώση
Άουρα δαμάσκηνα και πικρές ελιές, τα κρυφομιλήματα δεν ει' gαλές δουλειές
(1928)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Καλοέροι και παπάδες όλοι παίζουνε τσ' αμάδες
(1963)
Εδόθη και ως δελτίον ποικίλης ύλης
Εκοιμήθην ο σκαθιάς κι είδε σκατένιον όνειρο
(1963)
Λέγεται, σαν αστείο, όταν διηγείται κανείς ένα γελοίο, ένα απίθανο όνειρο, που είδε
Από δήμαρχος κλητήρας
(1963)
Λέγεται σε περίπτωση ξεπεσμού
Δικό και μάλι
(1963)
Μάλι = πάρα πολύ πράγμα
Ια καλό και 'ια κακό θάψετέ τονε λαϊκό
(1963)
Δηλαδή για κάθε ενδεχόμενο, ας λάβωμε τα μέτρα μας
Αλίς σ' εκείνο dο gαλό, που τονε πιάσου δυο κακόμοιροι
(1963)
Δηλ. Ο αριθμός επιβάλλεται πάνω στη δύναμη
Άσπρος νήλιος, μαύρη μέρα
(1963)
Λέγεται το χειμώνα, όταν ο ήλιος είναι λευκός, χλωμός. Αυτό θεωρείται προμήνυμα κακομοιρίας
Βροdά το Μάη, το γάλα πάει
(1963)
Λέγεται το Μάη, όταν βροντά
Από ρόδο βγαίνει αgάθι κι' απ' αgάθι βγαίνει ρόδο
(1963)
Κρίμας τη μάνα τζη, πούτονε η καλύτερη ΄υναίκα dου χωριού κι΄εφτή ει dου πεταματού. Μ΄απ΄αgάθι, λέει...
Ευτός εδά το μοιάζ΄ εκινού bο΄ ΄ύρευγεν αbέλι ατρύητα, χωράφια με τ΄ αστάχυα
(1963)
Λέγεται, όταν έχη κανείς υπερβολικές απαιτήσεις
Τα καλοδουλεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά και τα κακοδουλεμένα τα παίρνει όλα
(1963)
Υπονοείται ότι αδίκως αποκτηθέντα τα παίρνει όλα
Δανεικά εί' da κούρταλα του 'άμου
(1963)
Λέγεται κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Δηλ. ό,τι κάμης, θα σου κάμουν
Ιά το πάπλωμα 'τον' ο καυγάς
(1963)
Λέγεται, όταν συμβή κάτι, που απολήγει σε ζημιά, σε στενοχώρια κ.τ.λ.
Ανάθεμά τσι και τσι δυό, το Ιάννη και το Λιό
(1963)
Το Λιό=τον Ηλία
Απέθανε να σ' αγαπώ και ζε να σοχ' αμάχι
(1963)
Λέγεται, όταν εκδηλώνη κανείς συμπάθεια σε ώρα ατυχήματος προσώπου, που είχε γι΄ αυτό προηγουμένως δυσμενή διάθεση
Όποιος σουλατσάρει σουλατσάρει τον αdικρευνό dου
(1963)
Λέγεται σαν αστείο
Όποιος σουλατσάρει σουλατσάρει τον άλλο
(1963)
Λέγεται σαν αστείο
Έμη ζύνη, έμη σάλιο
(1963)
Έμη... έμη= δεν φτάνει που... αλλά και...
Αλίς του που δεν έχει νύχια να ξυστή, κι' ανεμένει να τονε ξύσουνε
(1963)
Δηλαδή, αλίμονο σε όποιον περιμένει βοήθεια από άλλον
Λάβε πόνο 'ια 'μορφιά
(1963)
Λέγεται, όπως το “Μπρος στα κάλλη τ' είν' ο πόνος”
Όποιο gοπελάκι δε bάρη το Σαββάτο τη gουλούρα dου, δε dη ξαναπαίρνει
(1963)
Όποιο gοπελάκι ή το κοπελάκι άμα
Εώ στο κρίμα κι' εκείνη στην απιλοιά
(1963)
Εώ στο κρίμα κι' εκείνη ή εκείνος στην απιλοιά ή στην αdιπόδοση
Εμείς οι Βλάχοι, όπως λάχη
(1963)
Λέγεται όταν σου τύχη επισκέπτης και τον περιποιηθής με απλά μέσα
Κάτι λάκκο θάχη η φάβα
(1963)
Α. Κ.
Θαρρείς πως είναι μαλλιά dα 'ένεια
(1963)
Λέγεται, για κάτι, που ενώ θεωρείται εύκολο, δεν είναι
Απίσω κόβγει το κοπίδι
(1963)
Λέγεται συμβουλευτικώς ή απειλητικώς και σημαίνει ότι οι συνέπειες μιας πράξεως θα φανούν αργότερα
Ήκαμα και γούμενος και δοξολογούμενος
(1963)
Δηλ. Έχω πείρα σε όλα και συνεπώς δεν γελιέμαι
Αν ήτονε η ζήλεια ψώρα, 'θελε νάναι όλος ο κόσμος ψωριασμένος
(1963)
Λέγεται για τη μίμηση μεταξύ των ανθρώπων
Αν ήτονε η ζήλεια ψώρα, 'θελε νάναι όλος ο κόσμος κασιδιασμένος
(1963)
Κασιδιασμένος=ψωριασμένος
Τ' άρματα 'ναι σιδερένια, μα θέσι μαλαματένια χέρια
(1963)
Δηλαδή, για να χρησιμοποιή κανείς όπλα πρέπει να είναι επιδέξιος
Όποιος ανεκατωθή με τα σκατά τόνε τρών' οι χοίροι
(1963)
Δηλαδή όποιος συναναστρέφεται κατώτερους και ανάξιους, γίνεται όμοιός των