Αναζήτηση
Αποτελέσματα 901-1000 από 1240
Με θωρεί με την άκρα τ' αμμαθιύ του
(1892)
Ερμηνεία: Με υποβλέπει
Τον έπιασαν οι δρίμαις τ' Αυγούστου
(1892)
Ερμηνεία: Αντιστοιχεί προς το αρχαίον: Αστρόβλητος
Μου 'ρχεται σαν να φορώ ανίπλυτη κοιλιά στη μούρη
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Έβαλεν η αραπτσύα τον πόδα τση στο τσικάλι
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν τσουκνιάση το φαγητόν
Κουζουλός παπάς σ' εβάφτιζε και δε σ' εκουτσοκεφάλιζε
(1892)
Ερμηνεία: Ελεεινολογητική φράση επί των λεγόντων άτοπα
Πέρνει μυρωδιά σαν το γάτη
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς από των γαλών, εχουσών οξυτάτην την όσφρησιν
Που ξυρίζεσαι;
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τον απρεπής συμπεριφερόμενον. Είναι δ' άνθρωπος και ξυρίζεται εις το κουρείον, η ζώον και κείρεται υπό των βοσκών
Πολλοί να σου ζηλέψουνε και λίγοι να σου μοιάσουνε
(1892)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς προς τους στερουμένους επιζήλων προσόντων
Έπαθε των παθών του τον τάραχο
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν υφίσταται τις πολλά προς ένα σκοπόν
Από την πείνα γυρεύει μαρεύτα
(1892)
Σημείωση: Merenda = δειλινόν, εκ του merendare = τρώγω το δειλινόν αλλ' η πείνα ετέθη αντί του πτωχός
Ο διάολος έσκισε πολλά παπουτσια ώστε να τσοι σμίξη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν επιτυχούς συντροφίας
Το 'ριξε σόπρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των προσκολωμένων παρά τινι οικογένεια, ιδίως χάριν διασκεδάσεως η εκ πλαγίου συμφέροντος, είτε περί των εγκαταλειπόντων το επάγγελμα αυτών και επιδιδομένων εις ευτυχίας
Βοήθα μου, παπουτσι μου
(1892)
Ερμηνεία: Την φράσιν ταύτην λέγει ο φεύγων δυσαρεστημένος ή εσπευσμένο, οιονεί ξεκιαλούμενος την βοήθειαν των ευδών του διά ν΄απομακρυνθή ταχέως
Μια βολά 'θέλε να πάει ο Οβραίος στο κουμέρκι και του 'λαχε Σαββάτο
(1892)
Ερμηνεία: Διαν αποτυγχάνη τις εις κάποιον επιχείρησιν
Του δώκε την πατσαβουριά
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται συνήθως επί του λαμβάνοντος αρνητικήν απάντησιν εις πρότασιν γάμου και επί πάσης περιπτώσεως εις ένδειξιν αποστροφής ή εκδιώξεις
Αυτά δεν τα παίρνει ο μπακάλης
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν ότι τα κίβδηλα ή κενα δεν έχουν αποτέλεσμα
Του 'παιξε ένα καγιάρι
(1892)
Καγιάρ = το πελέκωμα το ονύχων των φορτηγών ζώων δι' ειδικής κοπίδος
Του 'παιξε ένα αλάι
(1892)
Αλάι = Σύνταγμα και τελετή
Σέρν' ο Γιάννης τον Γιάννη, η Γιάννενα τον Γιάννη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρει όταν ο προσκεκλημένος άγει συν αυτώ και μη προσκεκλημένους
Έφαγε και τση ραβδαίς και τα κρομμύδια
(1892)
Προυτάθη εις εγκληματίαν να εκλέξη μεταξύ των εξής δύο ποινών, τεσσαράκοντα ραβδισμούς ή τεσσαράκοντα κρόμμυα. Ούτος προτίμησε την βρώσιν των κρομμύων, υπολαβών αυτήν ευκολωτέραν, αλλ' αφού έφαγε τα ημίση, μη αντέχοντος ...
Παστρικός σαν τση κόττας τα πόδια
(1892)
Σημείωση: Αλληγορία, καθότι της κόττας τα πόδια είναι πάντοτε λασπωμένα
Εγινήκανε μπερμπελέσι
(1892)
Σημείωση: μπέρ (τουρκική) = επάνω
Εβγήκε φιτύλια από τη μύτη μου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν διαδέχηται την διασκέδασιν στενοχωρία ή το κέρδος ζημία
Έσπασε κι απ' αλλού
(1892)
Ερμηνεία: Η φράσις φέρεται όταν εις επίμετρον διαφόρων γεγονότων προστηθή αίφνης έτερον απρόσωπον ανελπίστου προελεύσεως
Επήρε την πετσοπουλα
(1892)
Παρεμφερής χυλόπιτα
Θα δης ποσ' απίδια βάν' ο σάκκος
(1892)
Ερμηνεία: Εκφοβιστική έκφραση
Δεν μου ιδρώνει ταυτί
(1892)
Ερμηνεία: Το κυριώτερον γνώρισμα ότι εν φορτηγό ζώον εκουράσθη είναι το να ιδρώση εις το αυτί. Η φράσις αυτή του αδιάφορου.
Οι τοίχοι έχουν αυθιά
(1892)
Ερμηνεία : Απαιτείται δηλαδή άκρα προσοχή όταν ομιλή τις, διότι είναι ενδεχόμενον να γνωσθή το λεχθέν ανελπίστως
Όντε 'πη κανείς πηνώ! Πήδα σαν τον πετεινό! 'Σαν το γέρω Σφακιανό!
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους ζητουντας φαγητον εσπευσμένως
Τρείς κακά τον εις τη χώρα, κ' ήσμιξε τσ' η άδικ' ώρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν συγτύχωσιν επί τω αυτώ πρόσωπα κακής φήμης
Πέπων φάτος, ξπέφυκεν πάθος άνευ οίνος ακράτος
(1892)
Δηλαδή, το πεπόνι είναι καλόν με το κρασί
Έπεσε το σγουγκαράκι και τον επλάκωσε
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους μεγαλοποιούντας και την ελάχιστην αδιαθεσίαν
Ξού γούρ μου 'φαες τ' άνθια μου
(1892)
Σημείωση: γουρ=ψεύδος. Ερμηνεία: Επί των διαρκώς ενοχλούντων τινά.
Τα 'παθα 'γώ στο μέγα δρύ, άλλος κανείς να μην τα δη
(1892)
Εις δήλωσιν αναμνήσεως παρωχημένων θλίψεων και βασάνων
Τα 'δες παπά μου 'βλόησε
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ότι δεν πρέπει να στηρίζεται επί προσδοκιών αλλά ν' αρνήται εις όσα βλέπη
Τον γνωρίζω σαν τον κάλπικον παρά
(1892)
Κάλπ' = αραβ. = κίβδηλον
Ήρθε ο κόμπος εις το χτένι
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς η φράσις εις περίπτωσιν ανεπίδεκτον θεραπείας
Τάντερά μου εδέσανε κόμπο από τα γέλια
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν υπερέμτρου γέλωτος, εκ μεταφοράς από του κωλικού των εντέρων
Εκρέμασαν τα γράμματα 'ς την αχλάδα
(1892)
Επί των εγκαταλειπόντων ημιτελείς τας σπουδάς των
Ποιός είδε διαν' απαλλανό δεσπότ' αγγαστρωμένο, ποιός είδε άσπρο μέρμηγκα κουτσούτγια φορτωμένο
(1891)
Ερμηνεία: Απαλλανό = πρόβατον ή άλλο ζώο έχον νεογνό
Το δέσε στο ψηλό πανί
(1892)
Ερμηνεία: Φέρ. ιδίως επί υποσχέσεως λαμβανομένης υπό σπουδαίαν έποψιν εκ μεταφ. από τιμαλφούς αντικειμένου όπερ τηρεί τις περιτετιλυγμένον εις πολύτιμον ύφασμα
Του διάβασε και τα κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Προσβλητικώς
Έσπασ' η οργή του Θεού τον πόδα τση
(1892)
Ερμηνεία: φέρεται όταν μετά πολλάς προσδοκίας καταρθώθω τι επί τέλους
Δεν ηύρε μηδ' ο παπάς να θάψη
(1892)
Ερμηνεία: Τελείαν καταστροφαί
Δεν είναι κάθε μέρα μπαϊράμι
(1892)
Σημείωση : Μπαϊράμι = χαρά, η μετά το ραμαζάν, ήτοι τον παρά μουσουλμάνοις μήνα των νηστειών, τριήμερος εύρης αυτός ο μετά το ραμαζάν αραβικός μήν. Ερμηνία : Απευθύνεται προς τους αξιούντας να χάνωσι πάντοτε
Για του δεσπότη τ' άλογα ή τα μουλάρια
(1892)
Ερμηνεία: Τοιαύτην απάντησιν λαμβάνει ο αναρμοδίως ερωτών τους διαλεγομένους περί τίνος πρόκειται
Πετά τη σκούφια του για καβγά
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τινός φιλέριδος και προκλητικού ανθρώπου
Σαν του λαγού το αίμα
(1892)
Ερμηνεία: Το αίμα του λαγού λαμβάνεται εις παρομοίωσιν θεωρούμενον ως το βαθύτερον ερυθρούν χρώμα
Πάει με το νου του
(1892)
Ερμηνεία: Ενεργεί απερισκέπτως, ίσον με το κουτουρού
Όσας είναι από πάνω από τη γη είναι και από κάτω από τη γη
(1892)
Ερμηνεία: Είναι πονηρότερος ή όσον φαίνεται
Επήρε την κάτω βόλτα
(1892)
Ερμηνεία: Επί διαφόρων περιπτώσεων, αλλά κυρίως περί εμπόρων, ήρξατο να καταπίπτη
Κακός είνια κι' ο ζόρες
(1892)
Ερμημεία: Αλληγορικώς, αντί του ότι και δια της βίας γίνονται πολλάκης κατορθώματα
Δέ σου δίδω, γρά, ψωμί. Βρέξε μού το στό ζουμί. Δέ σού δίδω σκιασυλιάς! Βρέξε μού το σκιάς καλά!
(1892)
Περί των ζητούντων πολλά, ενώ δεν χορηγούν τα αυτοίς ουδ' ολίγα
Τον έδειρε σαν το μοναστηρικό λινάρι
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν ότι εδάρη τις ανηλεώς
Είναι για όξ' από 'δώ
(1892)
Ερμηνεία: Κυρίως σημ. Ότι είναι τις διά καλύτερον τόπον του ιδικού μας. Αλλ' επειδή “όξ από δω” λέγεται ο διάβολος σημ. Η φρ. Αλληγορικώς ότι είναι τις αποδιοπομπαίος
Το 'βγαλε από τον πάτο του γιαλού
(1892)
Ερμηνεία: Επί ανακτήσεως του σχεδόν απωλεσθέντος αντικείμενον
Καβαλλάρης εψούνισε
(1892)
Ερμηνεία: Όταν αγοράσε τις αντικείμενον και εις μεγαλυτέραν της αξίας του τιμής ή κακής ποιότητος, και γενικώς επί των νυμφευομένων δυσειδή γυναίκα
Ακόμα δεν βγήκε άπ' τ' αυγό
(1892)
Ερμηνεία: περί των πρόωρων αναμιγνυομένων εις υποθέσεις αναγομένας εις την δικαιοδοσίαν σοβαροτέρων προσώπων.
Έγινε το ανάστα ο Θεός
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αναστατώσεως εκ μεταφοράς από της χαράς, ήτοι εκδηλούνται την ημέραν της Αναστάσεως, όταν ο ιερέας αναφωνή το “Αναστ αο Θεός κρίνον την γήν κλπ”
Τά ΄καμαν (τά 'φεραν) σούλφι καί βερεσέ
(1892)
Σούλχ (αραβ) = συμβιβασμός. Βιρεσιγιέ (τούρκ.) = επί πιστώσει. Επί των καταβροχθιζόντων τά αλλότρια
Δεν κάν η παραστά του άνθο
(1892)
Φέρετ. Επί των εκ συνηθείας ή ένεκεν άλλων αιτίων μη εγκαθισταμένων διαρκώς παράτινι
Ποίος σου 'βγαλε το μμάτι; - Αδερφός μου! - για κείνο σου το βγάλε και βάθε
(1892)
Ερμηνεία: Εις παραδειγματισμόν, οτι οι συγγενεις γίνονται πολλάτης παραίτιοι μείζονων κακών
Πάει σαν το γάιδαρο με τη σέλλα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις εμπαιγμόν των φερόντων ένδυμα πολυτελές, δυσανάλογον προς την κοινωνικήν αυτήν τάξιν, και εν γένει επί πάσης παρομοίας δυσαναλογίας
Θα κάμη κρά να μι δή
(1892)
Ερμηνεία: Την φράσιν ταύτην λέγουσιν οι απερχόμενοι δυσαρεστημένους
Αγαπουνται σαν το σκύλο με τη γάτα
(1892)
Ερμηνεία: Επειδή σπανίως συμβιβάζονται τα δύο ταύτα ζώα, φέρουσι εις μεταφορά η φράσις επί των αενναως διαπληκτομένων
Ετουτ' η πόρτα Δεξαι με και κείν' απάντεχέ με
(1892)
Ερμηνεία: Η φράσις φέρεται επί εκείνου, ο οποίος έκαμε πολλάς επισκέψεις
Θα ρίξω πέτρα πίσω μου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν αποχής, ίσως εκ του εθίμου του να ρίπτωσι μετά την ταφήν τινός δράκα χώματος οι παρόντες
Εδώ ζυγίζουν τση μύγιας το ξύγκι
(1892)
Ερμηνεία: Η κοινωνία είναι τοιαύτη, ώστε δύναται να εκτιμήση κατ' αξίαν και τας λεπτοτέρας περιστάσεις
Εκατεβήκανε τ' απαλά μου να περιμένω
(1892)
Σημείωση: Εκ δίψης ή ψύχους αναπτύσσεται ενίοτε εις τον ουρανίσκον των φορτηγών ζώων εξοίδημα περί ου λέγουσιν “εκατεβήκανε τ' απαλά του”
Αβάτζαρε του σκύλον πίττα
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς φέρεται εις κατειρώνευσιν των ανθρώπων των επιδεικνυομένων ως απόρων
Ραβδί του κάτη να μολογά τα μπράτη
(1892)
Ερμηνεία: Αναγκη ενίοτε ραβδισμών προς ανακάλυψιν πράξεως
Και στου βουγιού το κέρατο αν χωστή, θα τον εύρω
(1892)
Εις δήλωσιν μεγίστης προσπάθειας προς αναζήτησιν τινος
Κατέει ο χωριάτης ίντα 'ν' το μυλοκύδωνο;
(1892)
Ερμηνεία: Μεταφορική, εις στερουμένων αντιλήψεως προς πραγματικήν εκτίμησιν της αξίας αντικειμένου τινός
Έβαλανε τα βούγια στ' αλώνι
(1892)
Εκ μεταφοράς από του ζεύγους των βοών, οι οποίοι αλωνίζουν τους δημητριακούς καρπούς, φέρεται η γράση των αθέμιτον τέλος εχόντων ερώτων