Αναζήτηση
Αποτελέσματα 481-490 από 511
Δι b'ρώθ'κα απ' του γήλιου, θα bρωθώ απ' του φιgάρ';
(1939)
Ελέγετο, όταν κανείς δεν έβλεπε καλωσύνων από τους οικείους του και προσφέροντο εις μίαν δεδομένων στιγμών να τον εξυπηρετήσωσι μακρινοί συγγενείς, από τους οποίους δεν ανέμενε και δεν ήλπιζε στοργήν
Σ' λουγιέται σα dου γ' ρούν π' θα gλάσ'
(1939)
Δια τα παιδιά, όταν ηρωτώντο και δεν απήντων, είτε λόγω ενοχής είτε λόγω αμηχανίας.
Όποιος αγαπάει τα ρόδα πρέπει νά 'χ' υπομονή, κι όταν τον τσιμπούν τ' αγκάθια να μην λέγη πως δεν πονεί
(1938)
Δια τους ερωτευμένους οι οποίοι συνήντων πολλά εμπόδια εις την ένωσιν των
Τ' αλεπλή και τ' Αλμαλή κι του κουμπουρλάρ μαζί
(1938)
Την έλεγαν συνήθης οι αγωγιάται, όταν ήθελαν να ειπούν οτι πρόκειται περί ασήμαντων πραγμάτων. Τα τρία ταύτα μικρά ελληνικά χωριά είσαν εις τον κάμπον της Θράκης, κατοικούμενα από γεωργούς λεγόμενους περιφρονητικώς “κουτσουράδες”
Αρνάρα, καθώς γέννησε, χλωρή βοσκή δεν έφαγε
(1938)
Εσήμαινε τας φροντίδας και τας ασχολίας που θα είχε μια μητέρα με μωρό παιδί. Δεν ημπορεί να φάγη ποτέ εις την ώραν της και με την ησυχίαν της
Φτωχός είν' ή διάβολος
(1937)
Ερμηνεία: Το έλεγαν ως απάντηση, όταν κανείς παρεπονείτο ότι δεν έχει περιουσία και εδυσκολεύετο να ζήση. Εξ' ού και το Η Θεός έχ' για ούλους
Τσ' γηργιάς του ριζοπίλαφο
(1937)
Το ριζοπίλαφο θεωρούνταν κοινό φαγητό. Και όταν επανειλημμένα μιά οικογένεια έτρωγε το αυτό φαγητό, ελλείψει άλλου, το έλεγαν με κάποια δυσφορία
Κατυλάει τον Άδ' με τα σάβανα
(1938)
Εσήμανε τον πολύ σπάταλον και λαίμαργον άνθρωπον. Ελέγετο συνήθως δι' οικογενείας πολυεξόδους
Αυτός δί δίν' τούν άγγελό τ' θυμιάμα
(1938)
Δι' άνθρωπον πολύ φιλάργυρον
Ορίστε, γαbρέ, και σύκο, Α σ'κωθώ κι α σκωθώ, ζ'πεθέρα
(1939)
Παρεξήγησις. Επρόσφερον σύκο εις τον γαμβρόν και αυτός ενόμισεν ότι του είπαν να σηκωθή δηλ. να φύγη, δηλ. αυτός άκουσε: “Και σήκω”