Αναζήτηση
Αποτελέσματα 501-600 από 11736
Σκνί λουρί
(1939)
Δηλαδή διαρκώς
Τα παλιά κινούργια
(1939)
Ερμηνεία: Επί παλαιών ενδυμάτων μεταποιουμένων
Σήκωσε το μπαϊράκι!
(1937)
Ερμηνεία: Λέγεται επί γυναικός παρεκτραπείσης
Περσινα ξινα σταφύλια
(1930)
Ερμηνεία: Ανοησίες
Το βουργό και χάρι έχει
(1937)
Μεροκάματο μεροφά(γ)ωτο
(1939)
Κακή πουρνή, καλή μέρα
(1938)
Άβουλος νους, διπλός ο κόπος
(1937)
Πετσί και κόκκαλο
(1937)
Παντου τα πάντα
(1938)
Ποτάσσει σκύλλdος σουμάρι;
(1932)
Για τους ανοικοκύρευτους
Ποτάσσει σκύλλdος βρακοζώνη
(1932)
Στέρηση ενός πράγματος
Άκλερος άθεος
(1939)
Ο άκλερος δεν παρακαλεί το Θεό γιατί δεν έχει παιδιά και δεν πονεί
Κάλπικος παράς δεν χάνεται
(1937)
Όπ' αγαπά dρέπεται
(1938)
Αρμένικα μαλιμάτια
(1933)
Μαλιμάτια = κολακείες
Αδικομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα
(1937)
Λέγεται για κείνους που χάνουν την περιουσία που απόχτησαν άδικα
Καλή παντρειά, κακή πετριά
(1939)
Μες την πίττα πάτησες
(1937)
Σημείωση: Λέγεται επί αποτυχίας
Είναι περσινα ξινα σταφύλια
(1930)
Ερμηνεία: Ανοησίες
Φτωχός άγιος δεν δοξάζεται
(1939)
Στους φτωχούς δε δίνουν σημασία
Άθρωπος αθρώπου μοιάζει
(1932)
Σκύλλ' κουρεύ'
(1938)
Σκύλους
Μεροδούλι μεροφάϊ
(1938)
Λέγεται για τους ημερομίσθιους
Βάστα πόνο για 'μορφιά
(1937)
Καλομελέτα κι έρχεται
(1937)
Που κουκλομάθει, γεροντοξεχάνει
(1939)
Κουκλομάθει = μικρομαθαίνω
Χρόνου μελέτημα ώρας κάμωμα
(1939)
Για κείνους που πολυσκέπτονται να κάμουν κάτι
μεροκάματο, 'μεροφάωτο
(1937)
Άρα μάρα
(1937)
Δεν πειράζει
Ο μύλος λέθει με την ακοή
(1932)
Ακοή = καλή φήμη
Τα παθήματα είναι μαθήματα
(1937)
Η σκρόφα το γεβέντισμα παναϋράκιν τόχει
(1939)
Για τους αναιδείς
Μικρά βροντή κοντά βροχή
(1930)
Κάθε 'μπόδιο γιά καλό
(1937)
Διμάτ' λ'τό
(1939)
Ερμηνεία: Επί των ασωτευόντων
Έφτασεν ο κόμπος στη χτένα
(1937)
Βώδ λυμένο λύεται εύκολα
(1930)
Παντού τα πάντα
(1939)
Μάμ' κι νάν'
(1939)
Ερμηνεία: Επί οκνηρών
Το κακόν κεφάλι παιδεύκει το κορμί
(1939)
Για τους απερισκέπτως εργαζομένους
Άρα μάρα κουκουμάρα
(1937)
Βίρι, βίρι επήε να πνιή
(1937)
Όποιος ζη μεταζώνεται
(1930)
Τα ζωντανά σιάζονται
(1930)
Απού ζη μεταζώνεται
(1930)
Ξένα ψωμιά κοφτερά μαχαίρια
(1939)
Για κείνους που θέλουν να τρώγουν από τα έτοιμα των άλλων
Ώρας βουλειά, χρόνου μελέτημα
(1934)
Εργασία απαιτούσα διά την εκτέλεσιν ελάχιστον χρόνον μελετάται και συζητείται επί μακρόν λόγω αναποφασιστικότητος. Πρβλ. Βυζαντ. Παρ. Π. Π. 1, 5, 40 (Βυζαντ.) και 4, 531, 42 κέξ...
Απού θέλει να 'εράση αργαστήρι ν' αοράση
(1934)
Η τφαντική θεωρείται εκνευριστική εργασία εξαντλούσα προώρως τας γυναίκας
Τον άνεμο ξεχυριστό και το καφίζι κούππα
(1939)
Για κείνους που χωρίς να εργάζωνται, παινιούνται...
Καφίζι = το 1/8 του κοιλού. Το κοιλόν είναι μέτρον χωρητικότητος τωνδημητριακών καρπών και έχει οκτώ καφίζια. Το κάθε καφίζι ζυγίζει τρείς οκάδες...
Καφίζι = το 1/8 του κοιλού. Το κοιλόν είναι μέτρον χωρητικότητος τωνδημητριακών καρπών και έχει οκτώ καφίζια. Το κάθε καφίζι ζυγίζει τρείς οκάδες...
Όπχοιους θέλει ν' αγαπήση πρέπει να χασουμιρήση 'πρέπει γρόσια να ξουδγιάση κι να μην τα λουγαριάση
(1931)
Ελισάβετ Δ. Τζαρτζάνου βλ. σελ. 5, σημ. 1...
Αν βρέξη ο Μάρτης τρία νερά κι' ο Απρίλης άλλα δύο, να ιδής του Μάρτη τα κουκιά, τ' Απρίλη τα σιτάρια, να ιδής του γεροκρίθαρον πως στρέφει το μουστάκι
(1936)
Ερμηνεία: Η παροιμία εκφράζει πόση σημασία έχουν για τα σπαρτά οι βροχές του Μαρτίου κ' του Απριλίου
Όλο το Μάρτη φύλαγε και τ' Απριλιού τις δέκα ακόμη και τις δεκαοχτώ πέρδικα ψόφησε στ' αυγό
(1936)
Ερμηνεία: Δηλαδή εις την εποχή αυτή ο καιρός είναι ευμετάβλητος και υπάρχουν πιθανότητες να πιάση τέτια κακοκαιρία και τόσο δυνατό κρύο, ώστε να ψοφήσουν οι πέρδικες, που κλωσσούν συνήθως κατά τα μέσα ή τα τέλη Απριλίου
Απριλίου δεκοχτώ να 'χης το μάτι σου ανοιχτό. Πέρασαν οι δεκοχτώ; άραξε εις εν αυγό
(1936)
Ερμηνεία: Η παροιμία ορίζει την 18η Απριλίου ως τελευταία ημέρα της εποχής των τρικυμιών
Αλεσματικά φουρνιάτικα του μυλώνα 'ν' η πίττα
(1938)
Το λέν όταν θέλουν να δείξουν πως πληρώσ' εδώ, πληρώσε εκεί, δε μένει στο νοικοκύρη τίποτα
Κόφτει το ορμάνιν αν αγκρίστη ο λαός
(1931)
Όταν πρόκειται για δυο που συνδέονται κι ο ένας έχει μεγάλη δύναμη, ενώ ο άλλος είναι αφανής κοντά του και δυσαρεστείται ο δεύτερος με τον πρώτπ. Λοιπόν τον γνοιάζει τον πρώτο;
Έγ γίει τ' αντζέλου του νερό
(1934)
Γίει = δίδει. Επί των άκρως γλίσχρων ανθρώπων, οίτινες και είς τον -κατά την κοινήν αντίληψιν εν Καρπάθω- παρακολουθούντα αυτούς φύλακα άγγελον δεν προσφέρουν κάν νερόν
Ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις
(1939)
Τη σκληροκαρδίους ή φυλαργύρους “ πήγα στον σπίτ' τ' να μ' δώκ' τίπουτις, αλλ' ούκ ην φωνή ούκ ην ακρόασις
Σειρία παει το βασίλειο
(1939)
Όπου θέλει ν' αγαπήση, πρέπει να κακοπαθήση
(1937)
Ερμηνεία: Για να επιτύχης κάπου πρέπει να κοπιάσης
Γιουβέτζ' που δεν είναι για να φάς χέσε μέσα
(1939)
Μην ενδιαφέρεσαι για τα ξένα
Πίττα που δεν είναι για να φας μη σε μέλλη κιας καή
(1939)
Μή ενδιαφέρεσαι για τα ξένα
Άξιο το μιστό του
(1935)
Το γάδαρο εκρύβανε κι η νουρά ντου φαίνουνταν
(1937)
Το λεν όταν προσπαθούν να κρύψουν κάτι που δεν κρύβεται
Έγινε το “ Αλαλάξατε τω Κυρίω πασα η γής
(1939)
Επι μεγάλων ταραχών και συγχύσεων
Φάε χόντρο να χοντρύνης τσ' αλευρά να μιαλύνης
(1934)
Ο χόντρος = το σιτάρι χοντροαλεσμένον εις τον χειρόμυλον. Ψήνεται με γάλα ή εις τον ζωμόν του κρέατος και είναι λίαν θρεπτικός
Θεέ μου, μη δώσης στην ψυχή του ανθρώπου τα όσα μπορεί να βαστάξη
(1936)
Εν άρθρω Ν. Καζαντζάκη, “Τι είδα, 40 ημέρες εις την Ισπανίαν”
Καλά είν' τα γιαπρακόφυλλα με το ροΐ το λάδι
(1938)
Δηλαδή, το λάδι νοστιμίζει και το πλέον άνοστον φαγητόν όταν χρησιμοποιείται αφειδώς