Αναζήτηση
Αποτελέσματα 401-500 από 873
Η στραβή αγελάδα δε θωρεί την αυλακιά τζης και άλλη καταδικάζει
(1938)
Το λέω για κείνους που κατηγορούν ενώ αυτοί έχουν πολλά ελαττώματα
Το ινάτι βγάζει μάτι
(1938)
Καλό φαΐ άφηνε, και δουλειά μήν αφήνεις
(1938)
Τη δουλειά μήν την αφήνεις, γιατί άμα την παραμελήσης δέ γίνεται εύκολα
Του λωλού το αχτύλι στου καούρου τη τρύπα
(1935)
Ερμηνεία: Επί εκμεταλλεύσεως των ανοήτων
Η καρδιά μου μου λέει
(1930)
Προνοώ
Χωρίζει το νύσιμ που το κριάς;
(1931)
Για δυο που 'ναι πολύ στενοί συγγενείς η που 'ναι στενά συνδεμένοι
Μλάρι στο Δίστομο και γυναίκα στο Καστρί (...γυναίκα στη Δαυλεία)
(1938)
Γιατί στο Καστρί δουλεύουν οι γυναίκες πολύ και οι άνδρες κάθονται. Το λένε οι Αραχοβίτες, περιφρονώντας τους κατοίκους των Δελφών (Καστριού)
Γέλα του Νικόλα, να περάσης τολ λιμνιώνα
(1931)
Άμα έχεις δηλαδή να βγάλης κάτι από κάποιο, κάνε του τον φίλο κι άμα το βγάλης, τότε του δείχνεσαι
Γιουβέτζ' που δεν είναι για να φάς χέσε μέσα
(1939)
Μην ενδιαφέρεσαι για τα ξένα
Δούλευκε σαν τομ μαύρου τζοαί τρώε σαν αφένdης
(1931)
Εργάζου σκληρά, για να τρώς καλά
Χάμ τ' ωβού τ' απέσ', χαμ τ' ελαιατί τ' εξ
(1939)
Και τ' αυγού το μέσα και της ελιάς το απ' έξω.Για πλεονέχτη που τα θέλει όλα δικά του,προσπαθώντας να ξεγλυστρήσει από κάθε επιβάρυνση.
Της νύχτας τες δουλειές είεν τες η μέρα τζ' ενηέλασέν της
(1931)
Της νύχτας τες δουλειές τες είδ' η μέρα κ' ειρωνεύτη
Μικρό, μικρό τ' αλώνι σου και ναν' μοναχικό σου
(1938)
Καλύτερα να κάμης μια επιχείρηση μόνος σου και με μικρά κέρδη [αρά με άλλον και με άλλα κέρδη
Μικρό, μικρό τ' αλώνι σου και ναν' μοναχικό σου
(1938)
Καλύτερα λίγο και δικό σου, παρά πολύ και να τόχης μ' άλλους μαζί
Σαν κοκώνα του ταμπλά
(1937)
Σημείωση: Λέγεται επί ευειδούς γυναικός, εκτών παραστάσεων των δίσκων
Άλλοι σκάβγουν και κλαδεύουν, κι' άλλοι πίνουν και χορεύουν
(1937)
Κλαδεύουν = κλαδεύγουν, χορεύουν = χορεύγουν
Κοdέβ' να κάμ' το γίσωμα dούbα
(1938)
Πλησιάζει ν' αποθάνη (κοντεύει). Έλεγαν και: Έκαμε το γίσωμα dούbα. Όταν απέθνησκε κανείς. Ελέγετο μάλλον διά τους γέροντας ή αναπήρους
Το βαρύ πεπόνι είναι γλυκό
(1939)
Ο άνθρωπος πρέπει ναναι σοβαρός
Πάρτονα στο γάμο σ' να σε πη και τ' χρόν'
(1938)
Επί ανοήτων
Δε μ' αφήνει η πίσα να πάω στων παράδεισο!
(1938)
Ερμηνεία: Δεν αφήνει η κακή τύχη έναν άνθρωπο να ευτυχήση
Γλέπου, να σε γλέπη τζι ο Θεός
(1931)
Δηλαδή φυλάγου, να σε φυλάγη κι ο Θεός
Κάτσε, κόρη, ανύπαντρη, να κάμω γιο να πάρης
(1939)
Ερμηνεία: Περίμενε, περίμενε όσο θες
Λείψ΄από μιστό, μη σου κολλήση κρίμα
(1935)
Πολλάκις ευρίσκει τις ενοχλήσεις, θέλων να φανή φιλάνθρωπος και ευεργετικός
Όποιος με καίει, δε με χορταίν'
(1938)
Ερμηνεία: Ελέγετο δια το ψωμί όταν ήθελαν τα παιδιά να το κάμουν φυργανιές
Όποιος με τα πίτερα κι οι γ – όρθες τονι τρώνε
(1938)
Η κακή συναναστροφή βλάπτει
Η κατσ'βέλλα είνι η μούρη τς μαύιρ' κ' η ηλιά τς γιμάτ'
(1930)
Οι αναιδείς δεν έχουν αξιοπρέπειαν, αλλά καλοπερνούν
Εγώ αλλού τζι' άλλ' έσσω μου
(1931)
Εγώ στο σπίτι αλλονών κι άλλοι στο σπίτι το δικό μου. Άμα πρόκειται για κανένα σπίτι, που ο άντρας είναι μ' άλλες έξω κι η γυναίκα ή οι κόρες του δέχονται τους φίλους τους σπίτι
Άλλοι παπάδες, άλλα ευαγγέλια
(1939)
Άλλαξαν οι εποχές και οι ανθρωποι, άλλαξαν και οι συνήθειές τους
Σαράντα Μενεδιάτες σαρανταπέντε κουβέντες
(1934)
Σκώμμα των κατοίκων του Καρπαθ. Χωρίου Μενετές, οίτινες θεωρούνται παρά των άλλων Καρπαθίων ως θορυβώδεις και πολυλόγοι
Τα 'ασιλικά μολύβια 'εβ βουλού
(1934)
Εν Καρπάθω η παροιμία λέγεται επί των βασιλ. Φόρων,οίτινες δεν παραγράφονται
Άη Γιώργη μου βόθα μου, λέ – μέ σειέ και συ το χέρι σου
(1932)
Αντίστοιχο με το: συν Αθηνά και χείρα κίνει
Όμτσος βάλη το χέρι του στο μέλι θα το γλείψη
(1934)
Λέγεται επί ανθρώπων οίτινες εν τη διαχειρίσει ξένης περιουσίας οικειοποιούνται πολλά ή ολίγα
Ο θεός ειξέρει το τζ' εγιώνdαν να το κρύψω;
(1931)
Ο θεός γνωρίζει το κι εγώ γιατί το κρύβω; Δεν πρέπει λοιπόν να κρύβουμε κάτι μιά και το ξέρει ο θεός
Το κακό γαιδούρι τη μια στράτα κάνει δυο
(1938)
Όποιος δεν κάνει καλή δουλειά θα την ξανακάμη
Ο λόγος δεν είναι δέντρο
(1938)
Δηλαδή φεύγει, δεν μένει
Του διαόλου τα κέρδη σκατά
(1938)
Ανdάσ σου διούμ πκιάννε, τζ' ανdάθ θωρείς, μεν-ι-ζητάς
(1931)
Όταν σου δίνουνε να πιάνης κι' άμα τα βλέπης μη ζητάς. Για κείνους που ζητιανεύουν κάτι
Ο Θεός μακροτζαιρά τζαί δικαιοπκιορώννει
(1931)
Δηλαδή ο Θεός σου δίνει αρκετό χρόνο, για να μετανοήσης, αλλά στο τέλος σ' ανταμείβει ανάλογα με την πράξη σου
Αμ μέδ δολώσης εμ πκιάννεις
(1931)
Αν δεν υποχωρήσης σε λίγα ή αν δεν προσποιηθής τον φίλο, δεν θα καταφέρης έναν άνθρωπον εκεί που θες
Με τοδ δικός σου φαε πκιέ, τζι αλισιβερίσιμ μεγ κάμης
(1931)
Με τον δικό σου φάγε, γλέντα, μα μη τ' ανοίξης και λογαριασμούς
Δυό κγαρπούζα σ' ένα κγολτούχ μασχάλη δε χωρούν
(1938)
Επί του αδυνάτου της εξασκήσεως ταυτοχρόνως δυό επαγγελμάτων
Τ' Άη Νικήτα κοίτα και τ' Α Γιωργκιού ξεκοίτα
(1932)
Ερμηνεία: Διάρκεια του χειμώνα
Τ' αβγά δε τ' αλωνίζνα
(1939)
Τα χρήματα δεν τα πετούν,πρέπει να κάνει κανείς οικονομίες.
Εγώ απιτάζω τον σκύλλον κι ο σκύλλον τ΄ουράδ' ν ατ
(1931)
Εγώ στέλνω σε δουλεία το σκύλλο κι ο σκύλλος την ουρά του
Θε να σε κάμω 'να βρακί κόκκινο και σαλένιο όποτε θέλω να το 'χω κι όποτε να το δένω
(1937)
Το έλεγαν για λογαριασμό του τρίτου, ο οποίος ήθελε να έχει υποχείριον κάποιον άλλον. Κ λέξη σαλένιο σημαίνει μάλλινο
Άνθρωπος να μην απελπίζεται
(1938)
Παιδί ακόμα στο μιγτάν' δεν έεις, φουβάσι να μην πέσ' η πινακοθήκη κι το σκουτώσ'
(1938)
Μιγτάν = μεϊντάνι,πλατεία,ανοικτό μέρος. Εδώ εννοεί στον κόσμο
Ψύλλους στ΄ άχερα γυρεύεις
(1937)
Έχω ξινάρ' μέσα
(1938)
Πεινάω
Μάσ' στην πήττα πάτησες
(1937)
Αποτυχία
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει
(1938)
Όποιους γουνέται πιδικλώνεται
(1938)
Γουνέται = βιάζεται
Όποιος βιάζεται, σκοντάβει
(1936)
Μες την πίττα πάτησες
(1937)
Σημείωση: Λέγεται επί αποτυχίας
Το μάτι είναι αχόρταγο
(1937)
Ο σχετικός μύθος κατετάχθη
Τ' άντερά σου να τηράς
(1937)
Έντισι
(1939)
Συνηντήθη, έπεσε σε κακά χέρια
Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο
(1937)
Ανοίγω φσαλώ
(1938)
Φσαλώ = σφάλω, Επί της δυσπιστίας
Ο άνθρωπος ποτέ δεν γρουνίζεται
(1937)
Δεν ξέρει τι του γίνεται
Χουρίζ' κι' αντρόϋνα
(1939)
Επί δεινών και επιτηδειστάτων ραδιούργων
Χαρά στον αξιώτερο
(1938)
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει
(1937)
Από δήμαρχος κλητήρας
(1937)
Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει
(1937)
Πότε μήλα πότε φύλλα
(1937)
Πολλα καλά στην έρημο
(1937)
Μη έχοντας μάτια να ιδή
(1939)
Παμοιμία: μη δυνάμ ενός να βλέπη
Από μακυιά κι' αγάπ'
(1938)
Όσο κανείς συναναστρέφεται μετά τινος αραιά, τόσο γίνεται και επιθυμητός, ενώ η συχνή συναναστροφή φέρει τον κόρον και αποβαίνει επιζήμια