Αναζήτηση
Αποτελέσματα 111-120 από 338
Έχει πυριτό στ' αστράγαλο και πουντα 'στο στομάχι
(1919)
Η παροιμία λέγεται επί των υποκρινομένων ότι έχωσιν ασθένειαν τινα πράγματι όμως υγιεστάτων. Περί τουτων προφασιζομένων ότι ένεκα ασθενείας δεν έπραξαν τι λέγεται η παροιμία ̇ εκουτσάθη η γίδα απ' τ' αυτί
Πα' να δείρω τα παιδιά μου και θυμάμαι τα δικά μου
(1919)
Δηλαδή θέλω να δείρω, να επιπλήξω τα τέκνα μου δια τας αταξίας των, αλλά συγκρατουμαι νε τον αναλογισμόν ότι και εγώ εις την ηλικίαν των τα αυτά έπραττον
Όποιος πεθαίνει, ανασταίνει
(1919)
Ανασταίνει αντί αναστήνεται
Δεν ημπορούν οι ζωντανοί θέλου οι πεθαμένοι
(1919)
Λέγεται επί παραλόγων γεροντικών αξιώσεων
Σαν το σκυλλί στον άλυσσο περναω (ή περναει)
(1919)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έμαθα να βελονιάζω και γαμώ το μάστορή μου
(1919)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τον εγύμνασε
(1917)
Ερμηνεία : Επί δαρμού
Τι έχω, τι καλό χω γέρον άντρα πόχω
(1919)
Οι δυό ούτοι στίχοι απεσπάσθησαν κατά πάσαν πιθανότητα εκ περιγελαστικού άσματος καιούτω μετέστησαν εις παροιμίαν ήτις λέγεται επί μεγάλης κακοτυχίας
Ανάμεσα σε πολλούς θάνατος δε λογάται
(1919)
Δηλαδή όταν τις αποθάνη εν καιρώ επιδημίας, πολέμου κ.λ.π, οπότε οι άνθρωποι αποθνήσκουσι σωρηδόν, τότε ο θάνατος του δεν γίνεται τόσου αισθητός, όσο θα εγένετο των αποθνήσκιν υπό άλλοις περιστάσεις