Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1801-1900 από 1932
Η γυναίκα ας σο βράδον δείκ σε έναν τρθπίν κι΄ ας σον πιρνόν δέκα
(1881)
Πιρνόν= πρωΐ. Ερμηνεία : Επί του πολυδάπανου του έγγαμου βίου
Ο δεάβολον δουλειάν κι είσεν εγάμεν
(1881)
Ετσούμπιζεν
Μ' ελιγωρείς και πάς αργώς
(1881)
Ερμηνεία: Προς βιαζομένους (μετ' οικειότητος), δηλοί ότι πολλάκις βιαζόμενος τις πολύ αναγκάζεται να δαπανήση περισσότερον χρόνον έπειτα δια την αυτήν υπόθεσιν
Να 'σάν π' έει σε κ' έργον κ' εσ' και κοιμάται κ' ύπνον κ' εσ
(1881)
Ερμηνεία: προς ηλίθιον (ειρωνικώς)
Εμ τ' ελαίας τ' εξ εμ τ' οβγού τ' απέσ
(1881)
Ερμηνεία: Επί των θελούντων κατά την διανομήν παντός πράγματος να λαμβάνωσιν αυτού πάντοτε το καλύτερον μέρος
Οι κάτες εξενήτεψαν κ' οι ποντικοί χορεύνε
(1881)
Ερμηνεία: Επί των ατακτούντων κατά των απουσίαν των προισταμένων των
Έναν δουλεύ και δυό τρώει
(1881)
Ερμηνεία: Επί του δαπανώντος πλείω των όσα κερδίζει
Εγώ το γομάρι μ δαδία έν
(1881)
Ερμηνεία: Προς τους ζητούντας να αναμίξωσι τινά εις δύσκολον υπόθεσιν.
Έκαμε Άγουστο
(1892)
Αντι εδραπέτευσε. Ίσως προήλθε εκ του ότι και Αύγουστον συνήθως γίνονται αι διακοπαί της διδασκαλίας. Αλλ' επειδή εν τη φρ. Απαντά η λέξις. Άγουστο και συχί Αύγουστο, ενδεχόμενον να σύγκηται η λ. Εκ του στερητικού “α” και ...
Του 'γγιξε στον παντελή
(1892)
Σημείωση : Εκ του γαλλ. Pendule = εκκρεμές προλόγιον. Ερμηνία : Τον ηρέθισε θανάσιμως, εις μεταφοράς από του εκκρεμούς του ρολογιού συ θυγομένου χάνει την λειτουργείαν της η μηχανή. Λέγεται και “ του “γγιξε στο ιμπαντικί
Άρκον 'ς σα ξύλα έστειλαν κ' εγρίζεψεν το δάσος
(1881)
Ερμηνεία: Επί ανοήτων οίτινες λαμβάνοντες παραγγελίαν να φέρωσι, αφαιρούσι παν ότι εύρεσιν
Φτηνά τη γλύτωσε!
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν αναλόγως του εγκλήματος υποστήν της ελαφράν ποινήν ή απαλλαγή ταχέως ασθενείας ή τέλος διαφύγη ευκόλως σπουδαίον κίνδυνον
Θώρειε με και μη μου γγίζης
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς από την ευθραυστην και εν μεταβολων αντικειμένων, τα οποία εισίν ασφαλή εφ' όσον μένωσιν άθικτα. Φέρεται και εο=πί ισχνών, των ευερέθιστων και των αργιλών ανθρώπων, σιανεί λεγομένης της φρ. Παρ' αυτών ...
Απού τη γλώσσα μου το πήρες
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν μας προλαμβάνη έτερος εκφέρων γνώμην ομοία της ημετέρα
Τι τα θέλεις, τι τα γυρεύεις ;
(1892)
Ερμηνεία : Φέρ εις συντόμευσιν του λόγου
Γιαε δα κεινού είν' τα του 'π' ο χατζής του!
(1892)
Ερμηνεία: Ελεεινολογητική έκφρασις εις αποδοκιμασίαν της γνώμης τινός
Όλα τά 'χει η Μαργιορίτσα, μόνο ο φερετζές τσή λείπει
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται αλληγορικώς επί τών στερουμένων τών πάντων
Θα βάλλ το σέρι σ΄ς σο μελοκούτι
(1881)
Ερμηνεία: Προς εκείνον όστις καλείται υπό τινος δι΄ άγνωστον τι, όπερ ούτος θέλει να είπη, εις αυτόν
Δικά μου μάννα πέθανε, κανιού μην απουμείνη
(1893)
Ερμηνεία: Επί του επιθυμούντος να πάθωσι και άλλοι ό,τι αυτός έπαθε
Ο Θεός κ' η ψυχή του
(1892)
Ερμηνεία: φέρεται επί των διαχειριζομένων αλλοτρίαν περιουσίαν ανεξελέγτως
Καληά που λέει παρά που γροικά
(1892)
Ερμηνεία: Μονολογία του ακούοντος ύβρεις
Να έτον και μασεμένον
(1881)
Ερμηνεία: Επί οκνηρων τα πάντα έτοιμα θελόντων
Πετά το φέσι του για καβγά
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τινός φιλέριδος και προκλητικού ανθρώπου
Άγουστε, καλέ μου μήνα νάσουν δυό φορές τον χρόνο
(1891)
Ν'άμουν δυό φορές το χρόνο κακοντόπαθα ο κόσμος
Δίπλα, Σμαηλάκο μου κ' οι παπίτσαις περνούνε
(1892)
Ερμηνεία: Ένα κυνηγόν, ονόματι Ισμαήλ, μεταβάντα είς κυνηγεσία νησσών, εξαπλωθέντα δ' αμερίμνως ενώ περί ίπτατο σμήνος τοιούτων, επετίμα ο συνοδοιπόρος του διά της φράσ. ταύτης. Φέρεται εκ Μεταφορ. Επί των αταράχων και ...
Διδάσκαλε που δίδασκες και νόμον δεν εκράθηες
(1892)
Ερμηνεία: Ισοδυναμεί προς το άλλων ιατρός αυτός έλκεσι βρύων
Λύκον ετραβεγγέλιζαν και αυτός τ' αρνία τέρνεν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των μη προσεχόντων εις όσα λέγονται προς αυτούς
Πάει πολύ στο μίρι
(1892)
Σημείωση: Ο ανήκων της δημοσίου ταμείου
Απρίλη γρύλλη πεντικοί και Μάη καταραμένε
(1881)
Ερμηνεία: Επί της ακαταστάτου ατμουφαύρας κατά τους δυο τούτους μήνες
Η αμπελοκουτσούρα τα φταίει
(1892)
Είναι δίστιχο, που παλαιότερα το τραγουδούσαν. Δηλαδή οι πλούσιοι, επειδή έχουν την ευχέρεια να πίνουν απεριορίστως, είναι δυνατόν να γίνουν μέθυσοι και να καταστραφούν. Οι φτωχοί πίνοντας κρασί γίνονται κατά φαντασίαν πλούσιοι
Μήτε τα μικρά μου κλαίνε μηδέ τα μεγάλα μου
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν αδιαφορίας
Έκαμε την κεφαλή του αμώνι
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί αφόρητου φλυαρίας κατά παρομοίωσιν προς τον άκμωνα, ο οποίος δέχεται όλους τους κτύπους
Σ σο γεργάνι σ' κερέν άπλωσον και το ποδάρι σ'
(1881)
Ερμηνεία: Δείχνη οτι δεν πρέπει τις να εξοδεύση περισσότερα των όσα συγχωρεί η καταστασίς του. Γεργάνι = πάπλωμα, Κερέν = συμφωνώ
Το κάστανον εξήβεν ασ' σο κουμούσ'ν άθε και είπε τφού (απ') όθεν εξήβα
(1881)
Ερμηνεία: Επί των καταφρονούντων την πατρίδαν ή τους γονείς
Του αίμα νερό δε γίνιτι
(1893)
Ερμηνεία: Οι φύσει συγγενείς, κάν εις διάστασιν έλθωσιν, εν τοις κινδύνοις αλληλοβοηθούνται
Του γάμου όλα δύσκολα κ η νύφη βαρεασμέντσα
(1881)
Ερμηνεία: Επί μεγίστου κωλύματος παρεμβαλλομένου εις επιχείρησιν την κατά την επίτευξιν αυτής ην και καθιστά αδύνατον
Του γάμου όλα έτοιμα κ η νύφη βαρεασμέντσα
(1881)
Ερμηνεία: Επί μεγίστου κωλύματος παρεμβαλλομένου εις επιχείρησιν την κατά την επίτευξιν αυτής ην και καθιστά αδύνατον
Με το σήμερο και με το αύριο
(1892)
Ερμηνεία: Δι αλεπαλλήλων αναβολών
Ου παπάς όντας πειναη, ου διάουλους να φυλάη
(1893)
Ερμηνεία: Επί ιερέων λαιμάργων
Είν' απ' την Πάρου, δεν είν' απ' την Τήνου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιτρεπών εις το λαμβάνειν μάλλον ή εις το διδόναι
Ικεί 'π' δε σι σπέρν' τί φυτρώντς;
(1893)
Ερμηνεία: Επί πραττοντων τα μη ανήκοντα
Απου περγελάξη ρίγλα τρούλλα το παθαίνει
(1891)
Ερμηνεία: Όταν μετρήται ο σίτος γεμίζεται το κοιλόν άνωθεν των χειλέων (κούμουλα ή τρούλα) ξ' είτα δια σπαθωτου τινός ξύλου (ρίγλας)
Απου περγελάξη ρίγλα κώμουλο το παθαίνει
(1891)
Ερμηνεία: Όταν μετρήται ο σίτος γεμίζεται το κοιλόν άνωθεν των χειλέων (κούμουλα ή τρούλα) ξ' είτα δια σπαθωτου τινός ξύλου (ρίγλας)
Την προβιά και τ' άλλα ρούχα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των εκδιωκομένων εκ μεταφ. από του αναχωρούντος και παραλαμβάνοντος μεθ' εαυτου απάσας τας αποσκευάς του
Γενού προφήτης και πάρε τα μισά
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν δυσκολεύηται τις να προϊδη τα συμβαινόμενα
Τον παίζει απάνω στα δάχτυλά του
(1892)
Διαθέτει τινα κατά βούλησιν
Παίζει του παρά με την μπάλλα
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν αχρηματίας, είναι δηλαδή τόσον μακράν απ΄αυτου το χρήμα, ώστε μόλις διά σφαίρας πυροβόλου δύναται να το καταφθάση
Θαρρείς και πράμα ν' ήτονε; Πέντε χρονώ στο μούσκαρο!
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται ειρωνικώς περί των ζωοκλόπων, οι οποίοι συλλαμβανόμενοι αιτιολογούνται, ότι το κλαπέν ήτο ευτελούς αξίας, προς μετρίασιν της σπουδαιότητος του εγκλήματος
Η αγία ράβδα το ξέρει
(1892)
Ερμηνεία: Φερεται εις εκφοβισμόν τινος, είτε εις δηλαδή ότι ράβδισμοί έσχον αποτέλεσμα
Προυσώρας υπαντρεύτηκα κι γέρασα μι ταύτη
(1893)
Ερμηνεία: Ο πράττων τι προς ώραν και ούτω σκεπτόμενος ανεπαισθήτως διατελεί πολύν χρόνον τουτο πράττων
Περασμέν' βρουχή, κάπποι δε χρειάζιτι
(1893)
Ερμηνεία: Όταν το κακόν παρέλθη, ουδεν ωφελεί η φύλαξις
Τουν φρουνίμουν τα πιδιά, πριν πεινασουν, μαγειρεύουν
(1893)
Ερμηνεία: Οι φρόνιμοι προνοούσι μη συμβή τι κακόν
Ρεπάδι δεν τ' αφήνει
(1892)
Σημείωση: Εν τω τμήματι Χανίων λέγεται ρεπάδιν εν τη επαρχία Αγίου Βασιλείου ρουπάδι και εν τη επαρχία Σφακίων ρυπάδι
Σε παρακαλώ κ΄εγώ κ' η σκούφια μου
(1892)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς λέγεται
Τον κόκκινο Μάη
(1892)
Ερμηνεία: Επί ακατορθώτων
Πιο πολύ καιρό περνα κια είς με το παλαιό παρά με το καινούργιο
(1891)
Κια εις = κανείς
Δεν είν' άξιος να του γυαλίση τα παπουτσια του
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν ότι είναι τις κατά πολύ υποδεέστερος του άλλου
Επήρε ούλη την παπάρα
(1892)
Σημείωση: Pappare (ιταλική)= υβρίζω
Αμμόλλαρε τον πόρο τση σακκούλας
(1892)
Σημείωση: Ammolate (Ιταλικά)= τρέχω, κάμπτω
Έπεσε στα παλάγεια του
(1892)
Σημείωση: Palanca (Ιταλική) = περιχαράκωμα
Ερώτησε τον μπάρμπα μου το χιλιοψωματάρη
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται ειρωνικώς περί του ψεύδου του επικαλουμένον των επιβεβαίωσιν ετέρον ψευδολόγου
Τα πολλά η φως εγβάλ' τ' ομμάτεα
(1881)
Ερμηνεία: Επί των βλαπτομένων δια πράγμαντα, ων έχουσι πληθύν
Τη γραίαν θα μαθίεις το γαμετον
(1881)
Ερμηνεία: Προς τον θέλοντα να διδάξη τινί τι περί το οποίον ούτος είναι έμπειρος
Σ' ση σκοτίαν έμορφος εν
(1881)
Ερμηνεία: Επί δυσειδούς γυναίκας περί ως ερωτάται ως αν είναι ωραία
Τα πολλά ποι αραεύ χάν και τα ολίγα
(1881)
Σημείωση: Αραεύω = ρήμα ζητώ
Όποι βαράσκεται πλεό δουλεύ
(1881)
Ερμηνεία: Επί εκείνου όστις θέλει να κάμη την εργασίαν του όλων δια μίας, ίνα μή επαναλάβη αυτήν άλλοτε, όστις όμως ούτω κοιτάζει περισσότερον
Άλλα νουνίζ άνθρωπον και άλλα παθάν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των παρά προσδοκίαν πασχόντων
Ο λόγος ανοι[ζ] το λόγο
(1881)
Άλλους του καρφί κί άλλους του πέταλου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των διισταμένων και διαφωνούντων διατί το πέταλον, όπερ δεύται καρφίων ίνα στηριχθή, εχωρίσθη αυτών, άλλου λαβόντος το καρφί άλλον δέ το πέταλον
Θα πηδήσου, μάννα, να σι δώ πιδί μου
(1893)
Ερμηνεία: Χρώνται τη παροιμία οι μη αρκούμενοι τοις λόγοις τινος, αλλ' έργα προσδωκόντες, ανάλογον το “Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα”
Του γύριβα στουν ουρανό κι του βρα στη γής
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κτωμένων τι απροσδοκήτως
Ακόμα δεν τουν είδαμαν, Γιάννη τουν φουνάξαμαν
(1893)
Ερμηνεία: Λέγεται επί των προλεγόντων τα μέλλοντα
Απ' αγκάθι βγαίνει ρόιδου κι απού ρόιδ' αγκάθι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη ομοιαξόντων τους γονεύσιν
Ούλου τ' αυγό μέσ' στην πίττα
(1893)
Ερμηνεία: Κατ' ειρωνείαν επί πράγματος ελλείπους
Ξέρς να κλέψς; Ξέρου. Ξέρς να κρύψς; Δεν ξέρου. Ούδι να κλέψς ξέρς
(1893)
Ερμηνεία: Ότι ο κλέπτης πρέπει να είναι επιτήδειος
Κλουτσούντι τ' άτι αλίμουνου στα γουμάρια
(1893)
Ερμηνεία: Εκ της πολιτικής διαμάζης των πολιτευομένων ζητούντας οι μικροί πολίται
Κατά το μαστρογιάνν' κι τα κουπέλλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοίων τοις γονεύσιν υιών προς την κακίαν
Κατά μάννα κι πατέρα γιος κι θυγατέρα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοίων τοις γονεύσιν υιών προς την κακίαν
Το πολλά η φως 'ς σα μάτεα ου βλάφτ
(1881)
Ή το πολλά η φως 'ς σα μάτεα ου βλάφτ κι βγάλλ
Το πρόβαν κ' έμαθα τ' αΐδ κάπης λέγνε
(1881)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ή νά ελευθερωθούμεν, ή νά χαθήτε
(1889)
Γέλωτα άσβεστον τού επροξενούσεν η ενθύμησις τής επιστολής φίλου τινός όστις τού έγραφεν από τήν Ευρώπην: “Ή νά ελευθερωθούμεν, ή νά χαθήτε”
Μαλώνουν σαν τση σκύλους
(1892)
Ερμηνεία: Επί των διαπληκτιζομένων, μεταφορικώς από των κυνών, οι οποίοι συρρέοντες εις τας πλατείαις γαυγίζουν αδιακόπως
Φουτή που θα πας; Σ σο όμνισμον και 'ς σο όρκισμον
(1881)
Κλάσμαν που θα πας; Σ σο γέλος και σοι χαράν
Η γραία έμαθεν αβράκωτος και βρακωμέντσα ντρέπεται
(1881)
Ερμηνεία: Επί των συνειθισμένων εις πενιχρά ενδύματα και εντρεπομένων να φαίνωνται φορούντες νέα
Η σελα τς τσερισμένον εν
(1881)
Ερμηνεία: Επί γυναικός αναισχύντου και εις τα Αφροδίσια επιρρεπους
Εύκαιρον σακκίν ολόρθα κι στεκ'
(1881)
Ερμηνεία: Επί πεινώντος και μη δυναμένου να περιπετή ή εργάζηται
Εποίκεν την πάσαν κάσαν
(1881)
Ερμηνεία: Επί του διηγουμένου μικρόν τι κατόρθωμα ως μέγα: ειρωνικώς