Αναζήτηση
Αποτελέσματα 701-800 από 2664
Γη δείρε τ' αρχοντόπουλο γή μην το μααρίζης
(1876)
Μη ελλιπώς
Αρχοντιά κ' η λάμπαις άδειαις
(1880)
Για τους φτωχοπερήφανους πυ θέλουν μεγαλεία και στερούνται το καθημερούσιο
Ας αστράφτει κι ας μη κόφτει
(1880)
Ακόμη [δ]έν εθώκαμε[ν] κ' οι πετεινοί κουκίσαν
(1891)
Ερμηνεία: Επί απροόπτων
Ήτο(ν) κι άσουρα τ' αρνιά είχαν και πλατυάν ορέαν
(1893)
Επί των καμπορρημονόντων
Τ' αρσενικό σφαχτό του λύκου (ή του μαχαιριού)
(1894)
Επί των κινδύνων ους διατρέχουν τα άρρενα
Κατά το γάμο κι ο χορός
(1873)
Παλαμήδα του μυρίζει μα δεν τρώγει ουδέ κολλοιό
(1885)
Ερμηνεία: Δια τον επιθυμούντα τινός
Μη χαλάς τ' ασκιά γιατ' είν' από λάδι
(1889)
Ερμηνεία: Ειρωνικής επί των περιφρονούντων και των άλλων επαφάς
Όποιος γυρεύει τα πολλά χάνει και τα λίγα
(1888)
Ερμηνεία: Επί πλεονεκτών
Κατουρημένα κι ακατούρητα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των φύρδην μίγδην συλλεγομένων
Άδεια κοιλιά, τρα(γ)ού(δ)ια δεν ηξεύρει
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αδιαθετούντων
Τα ζύια τση νύχτας
(1893)
Ερμηνεία: Μεσονύκτιον
Ζεστό κολλάει το σίδερο ζεστό ξεκολλάει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφειλούντων να μη αναβάλλωσι ταις περιστάσεις
Νε σκόρδο έφαϊ, νε σκουρδές μυρίζ'
(1889)
Ερμηνεία: Απονίπτεται τας χείρας, καιπερ αμέσως ενεχόμενος εις υπόθεσιν τινα
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς, κ' οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους
(1877)
Ερμηνεία: Παρηγορητικώνς λεγομένη προς τους λυπουμένους διά τον θάνατον οικειακού ή συγγενούς
Το σκοινίν τρώει την πέτραν
(1881)
Ερμηνεία: Δια της επιμονής και ολίαν αδύνατος μέγιστον έργου δύναται να κατορθώση
Απ' του βουβό του πουτάμι να φουβάσι
(1893)
Ερμηνεία: Πρέπει να φοβήται τις μάλλον τον σιγώντα ή τον βοώντα. Διότι ως ο μεν κροτών ποταμός ποιεί τινα προσεκτικόν, ο δ' ήσυχος απατην παρασύρει, ούτω ο βοών άνθρωπος ποιεί τινα να προφυλάσσηται, ο δε σιγών δύναται να βλάψη
Του κόσμου το νεγέλασμα τον κόσμο νεγελάται
(1894)
Ότι συνήθης οι άξιοι γέλωτος γελώσε τους άλλους
Παπάς βαστάει τη κλείδα του και καίετ' η καλύβα του
(1889)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπων ων καταστρέφεται κτήμα τι ασφαλές θωρούμενον και ακίνδυνον αγνοία αυτών
Πήρε τη(ν) κάρα του
(1889)
Ερμηνεία: Κάρα = κεφαλή ανθρώπου κ' ζώου, επί ζώων έθνος τόυτο
Άλλος δρώνει κι' αποδρώνει κι' άλλος χαροκοποτρώει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ασωτευόντων εκ κληρονομίας. Χαροκοποτρώει = ασωτεύει
Η αρρωστιά κι η αρχοντιά γνωρίζεται που τα μακρυά
(1893)
Καρπάθου
Οι άσπρες τρίχες δεν κάμουσι τη γνώση
(1889)
Ερμηνεία: Διότι δεν είναι πάντοτε σημείον φρονίσεως η λευκή θρίξ
Τρώγονται σαν τα κακά προγόνια
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται οίκοθεν ως ετεροπάτρια η ετερομήτρια εισίν ασυμβίβαστα...
Ίντσαν τρέχ σσην αρχοντίαν, συερά την εφτωχίαν
(1886)
Επί ανθρώπου ριψοκινδύνως αναλαμβανόντος επικερδή επιχείρησιν και κινδυνεύοντος ν' απολέση παν ό,τι έχει
Η σάρα κι' η μάρα (ήτον εκεί)
(1876)
Συγκλήδην όχλος ευτελής
Έσταψε μπουμπούνισε, πάλε καθάριος νότος
(1894)
Ερμηνεία: επί των μετά τρικυμίαν πάλιν νότιον άνεμον πνέουντος
Καλά νιάτα και κακά γηράματα
(1882)
Ερμηνεία: Επ' εκείνων, οίτινες νέοι όντες δεν φροτίζουνε δια το γήρας, αλλά την νεανικήν μόνον ευφυΐαν
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί ότι οι λόγοι του ανθρώπου πρέπει να είναι μετρημένοι και εν ολίγοις να παριστάνη εκείνο όπερ θέλει και ότι η πολυλογία σημαίνει αμηχανία
Είσαι σαν τον ασπάλαθρα
(1885)
Κεντάς, βλάπτεις πάντοτε τους άλλους
Πάει ντρέττα σαν του καβρού τη χαχάλη
(1892)
Ερμηνεία: Αλληγορικώς επί των παρεκτρεπομένων
Άσπρα μαλλιά του πουγγνιού κακά μαντάτα του μουνιού
(1876)
Στο χειρόγραφο: του πηγουνιού
Όσα σερνει η σκούπα
(1890)
Παίρνει κι' από τη μύγα ξύγκι
(1893)
Ερμηνεία: Επί αισχροκερδών και πλεονεκτών
Τα νερά κοιμούνται, οι οχτροί δεν κοιμούνται
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται ο εχθρός σκέπτεται, αγρυπνεί, πως να βλάψη
Νε σκόρδο έφαϊ, νε σκουρδές μυρίζ'
(1891)
Ερμηνεία: Επί των αρνούμενων τι παντελώ, και απονιπτοντων τας χείρας αν και γνώσκοντων τα καθέκαστα της περί της ο λόγος πράξεις
Κάθε πουλί με την λαλιάν του χαίρεται
(1876)
Κάθε πουλί ή πουλάκι
Ο φιλάργυρος με το βελόνιν τα συνάζει κι ο άσωτος με το φκυάριν τα σκορπίζει
(1876)
Παρεμφερής γυναίκα
Το καλορρίζικον αρνί βυζαίνει δυο μαννάδες το κακορρίζικον αρνί μηδέ την εδικήν του
(1876)
Την ίδια μάνα
Πόθεν, που, πως και πόσα;
(1876)
Αχ τη Λειβαδιά, στη Θήσα, Θόδωρος, πεντακόσια
Ας σο σιγηλόν το ποτάμιν να φογάσαι
(1874)
Σιγηλόν ή σιγηρόν. Τον γαλήνιον ποταμόν φοβού
Μάης ο πενταφαγάς και μονιδραχτάς
(1889)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Όλι οι γύφτοι μια σειριά
(1873)
Από πίτα που δεν τρως τι σε μέλλει ισ' αν καγή
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί ότι από πράγμα τό όποιον δεν έχει τίς συμφέρον δεν πρέπει να αναμιγνύεται
Δεν παίρνεις χρυσό μήλο από το χέρι του
(1891)
Υπονοείται: Τόσον κακήν ασθένειαν έχει
Μουλώξτι τώρα, του Ουβρούθ θα γιννηθή
(1891)
Ερμηνεία: Όταν επιβάλληται δια να ειπή τις ασήμαντον τι, υπάρχει παράδους καθ' ήν κατά τον τοκετόν Εβραίας τινός επιβάλλεται αυστηρά σιωπή
Δε(ν) την επήρε τ' άστρο(ν μου τη(ν) περαματαριαν σου
(1896)
Επί των μη ευνοούντων
Μ' όλα τα χορτάρια παίζω κι' απ' την ατσικνίδα φεύγω
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφελόντων ν' αποφεύγωσι τους επιβλαβείς συντρόφους
Ο κουτσός με τόνα πόδι και με τ' άλλο καλαπόδι
(1891)
Καλοπόδι = ξύλινο πόδι
Γλυκό το γάλα το τυρί μα το χάι χούι πικρό
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αγαθών μετά κόπων κτ. Άτινα κόπων και πάνω κτώνται