Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2501-2600 από 2664
Σιφουνιόν αποδοσίδι τρεις ελιές κι έναν κρομμύδι
(1876)
Κατά εις χλεύην δια φιλαργυρίαν
Τουν λόου σ' δυο δε θα τουν κάμου
(1891)
Ερμηνεία: Εκπληρώ την επιθυμίαν σου με τα μεγίστης προθυμίας ώστε δεν σε αναγκάζω ποτέ να επαναλάβη την αίτισίν σου. Η φράσις αυτή εν γένει εκδηλοί τρυφεράν τινα περιποίησιν
Δεν κλαίω το τι παθα, μον κλαίω το τι θα πάθω
(1889)
Ερμηνεία: Επί των προβλεπόντων μέλλοντα δεινά
Μ' αυτόν έφαγα ψωμί κι άλας
(1892)
Είμεθα αχώριστοι φίλοι
Απλώνεις και σωρεύεις
(1874)
Ερμηνεία: Επί των ποιούντων τι ανεξαρτήτως και επί των ποιούντων τι άνευ αδείας και περ άλλης δέον, (= απλούς τε και συνάγεις)
Αφ' τον Γιάννην ως τον Λιόν, τύφλαν να χουσιν κι οι δυο
(1876)
Μάρκον Κώστα
Τούνοιξα χαψί
(1885)
Έδωσα αυτώ αφορμήν να πολυλογή
Όπου κάθεται καλά καλύτερα γυρεύει, ο διάβολος του κώλου του κουκκιά του μαγειρεύει
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί ότι όταν και δεν ευχαριστείται εκ των καλώς κερδιζομένων, παρά της εργασίας του και προσπαθεί να αρχίση άλλην προς περισσότερα κάρδη, ενδεχόμενον να απολέση και την πρώτην τον εργασίαν
Έντρισεν το συκοκούρ' σαγ σούν καστανοκούρ'
(1886)
Επί παρθένου προβεβηκνία ηλικία υπανδρεωθείσης γέροντα
Λύνω τη βρακοθηλειά της γυναίκας
(1886)
Ερμηνεία : Ατυμάζω
Άνοιξε το ξερό του
(1885)
Ερμηνεία : Αν ίδωσι τινα φέροντα εις τον κρόταφον άνθος τ'
Του πουλολόγου πουπουλο, του ψαρολόγου ψώρα
(1889)
Ερμηνεία: Ο κυνηγός και ο ψαράς πολλές φορές δεν πιάνουν τίποτα
Έφαγε η σκουριά το σίδερο
(1873)
Ερμηνεία: Επί κακών φίλων
Ο πόλεμος είν' των ανδρών
(1873)
Το τουφέκιν τ' αδειανό σκιάζει κάλλιο, παρά το γεμάτο
(1876)
Διότι το αγνοεί ο εχθρός
Αν τον μυριστής θα πέσ' η μύτη σου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν βαθμού της ταυτότητός τους
Απ' αγάπη την επήρε ο κοχλιός την πεταλούδα
(1880)
Κυθήρων
Σαν τ' λαγού τα παιδιά
(1885)
Εν λήμμα λαγός
Το σκερπάνι δεν το κάνει το στελί
(1876)
Αλλ' οίκοθεν έχει την αρετήν
Με πίτυρα σμίγεις οι χοίροι σε τρου
(1891)
Ερμηνεία: Ομιλίαι κακών διαφθείρουσι ήθη χρηστά
Πασάς εγίνης, μ' άνθρωπος δεν έγινης
(1876)
Ανέκδοτη
Βαν' το νιρό απ' τ' άχυρο
(1877)
Ερμηνεία: Ενεργεί κατά τινος χωρίς να φαίνεται ο ίδιος ενεργών, επί υπούλου χαρακτήρος
Από του μπέη τα λαγωνικά κι από του Μωάμεθ τη φοράδα
(1889)
Ερμηνεία: Ετσί των ειρηνευομένων τους καυχωμένους επί τη καταγωγή των
Κατά το νιο και τ' άρματα
(1889)
Ερμηνεία: Πάντοτε επί κακού, οσάκις δυσειδής νυμφεύεται ομοίαν αυτήν και επί άλλων ομοίων περιστάσεων
Τα καλά εν κόποις κτώνται
(1873)
Τα ξύνισε τα μούτρα
(1893)
Ερμηνεία: η περίφρασις αυτή μεταφορικώς ειν' της αξίας γενομένων σημαίνει το δυσηρεστήθη
Ερώτησαν το λύκο γιατί έχει χονδρό το λαιμό του και αποκρίθηκε γιατί κάνω μόνος μου τες δουλειές μου
(1877)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τίναξε την ποδάρα
(1888)
Ερμηνεία: Απέθανε
Άμον ντ ελάλεσεν ο κολογκυθάς οφέτος λαμπράν κ' έχομεν
(1874)
Ως ελάλησεν η κολοκύνθα εφέτος ουκ έχομεν Πάσχα
Απέσ' 'ς σο σκατό σ' νοχούτ εύρες και γελάς
(1895)
Ερμηνεία: Γελάς χωρίς αιτίανσαν μωρός
Άλλο τ' ομμάτ του κουκουδά και άλλο τσή κορώνας
(1881)
Ερμηνεία: Επί πραγμάτων ανομοίων και διαφόρων
Κυριακή χοροπηδήστρα και Δευτέρα μουρμουρίστρα
(1889)
Ερμηνεία: Δια τους μαθητάς και εργάτας, δι' ους η Κυριακή ευχάριστος, η δε Δευτέρα δυσάρεστος
Χέρι το 'κοψ' η αφεντιά δε πονεί
(1893)
Ότι πάν το διεπόμενον υπό νόμο είναι αρεστόν.
Αποκρηά χωρίς κρήας, τυρινή χωρίς τυρί, χωρίς ψάρια των Βαγιών, Πάσκα με χωρίς ψητό
(1876)
Κρήας ή κρηαίς
Πόσα θωρούν τα μάτια μου κι' ο νους μου τα σκεπάζει
(1876)
Μέρος άσματος ... πόσα θωρούν τα μάτια μου κ' η πληωμένη μου καρδιά κλαέι κι αναστενάζει
Μακρύ σου λάχη σύρε το, κοντό παράσυρέ το
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφειλούντων να υπομένωσι τα συμβαίνοντα αυτοίς ατυχήματα
Το λύκον ετραυαγέλιζαν κ' εκε΄νος έλεεν του πόπα τα αιίδια α κι' αν πάνγε
(1877)
Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες άλλα διανοούνται και λέγουσι ενώ άλλα συμβουλεύσουσι εις αυτούς
Άλλαξε τ' αφεντικό σου να ιδής το ριζικό σου
(1885)
Σημαίνει να μη είναι τις στάσιμος αλλά να ζητή την τύχην του και εκτός της πατρίδος του.
Κυριακή χοροπηδήστρα και Δευτέρα μουρμουρίστρα
(1888)
Ερμηνεία: Δια τους μαθητάς και εργάτας, δι' ους η Κυριακή ευχάριστος, η δε Δευτέρα δυσάρεστος
Ζητείς βελόνι 'ς τ' άχυρα
(1885)
Όλα του κακού κακά 'ναι
(1876)
Του κακού ανθρώπου πάντα εναντία ανδρί άφρονι
Κάθε γουνιά τουν καπνό τς ξέρ'
(1891)
Έκαστος έχει τας θλίψεις του
Τ' έναν τ' αύτσίν ατ' εν κοντόν και τ' άλλο ξάϊ κ' εφθάνει
(1874)
Ο έτερος πους βραχύςέστιν αυτώ οδ' έτερος ουδ' εξικλείται μέχρις εδάφους. Ερμηνεία: Επί των άγαν πεπηρωμένων
Πού να σε δη ο Θεός
(1880)
Ευφημιστική κατάρα (φρ.)
Έχ' αντάρες και τρεχάματα
(1891)
Είναι λίαν τεθορυβημένος ένεκα αιφνιδίου συμβάντος
Λίγο ψωμί και πολύν δρόμον
(1885)
Ερμηνεία: Δια τον δεικνύουντα πολλά εμπόδια εις την υπόθεσιν
Γίνηκε τ' αυγό να ορμηνέψη την όρνιθα
(1890)
Ερμηνεία: Επί των συμβουλευόντων τους ανωτέραις αυτών
Δεν αξίζει και φακρίζει
(1861)
Ερμηνεία: Σκωπτικός όταν της επεμβαίνη εις υπόθεσιν αναξίας
Γαμπρό και νύφη χάσαμε σηκώτε να χορέψουμε
(1894)
Σημαίνει: Λέγεται ότι γραίδιον απολέσαν γαμβρόν και νύμφην των ιδίων του τέκνων και θεωρούν αυτούς ως ξένους έλεγε τ' ανωτέρω
Όλα έσαν ς σο κατσί μ' γραμμένα κι' αυτό ς σο κότσι μ'
(1881)
Ερμηνεία: Επί μικρού ατυχήματος μηδόλως σχεδόν βλάπτοντος, σημείωση: κατσίν= μέτωπον, κότσι= πτέρνα
Αφ' τον Ελιό ως το Χαμολιό φωτιά να κάψη και τους δυό
(1891)
Άνευ ερμηνείας των λέξεων
Κόψε ξύλον κάμ' Αντώνη
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί τον αγροίκον, άμυαλον κ.τ.λ.
Σ' την άκρη σκάει η σφεντόνα
(1873)
Σφενδόνα
Αγκιστροκλέφτας ομοιάζει
(1874)
Προς αγκιστροκλεπτών ομοιάζει
Απ' το ράμμα ως το βελόνι
(1892)
Ερμηνεία: Λεπτομερείς
Αλιπού ειδί τουν κώλου τς θάροι γιαράς που είνι
(1891)
Ερμηνεία: Ούτω και τινές ιδόντες μερικών τινά ευτυχίαν ή δυστυχίαν εκτρέπονται της ευθείας ταρασσόμενοι
Ο γκρεμός δεν εφοβήθη το μπαρούτι, τον λοστόν γη την βαριά, μόν' τ' αξινόφκυαρο
(1876)
Ου βίαν αλλά τέχνην, διότι η τέχνη νικά την ανδρεία
Μ' έκαμε τ' απάτητο
(1888)
Ερμηνεία: Δεν με επεσκέφθη, δεν ήλθε προς το μέρος μου
Άλλα λέ' η λύρα μας κι' άλλα η τσαμπούνα μας
(1893)
Ερμηνεία : Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων