Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2301-2400 από 2664
Ο καιρός δεν σε καρτερά
(1876)
Ερμηνεία: Γιατί ο καιρός διαβαίνει ή δεν γυρίζει πιά
Κάθε φάρμάκιν έχει και τ' αντιφαρμακόν του
(1876)
Πράμα ή ουσιαστικής
Έπεσ' ο αφαλός του
(1889)
Λέγεται επί των προσκολλωμένων εις μέρος τι
Αδειανός καλόγηρος τ' αρχίδια του έσκαε κ' ψύλλους εμουνούχιζε
(1876)
Τ΄αρχίδια του=τα ράσσα του
Είμαι απίκο
(1888)
Ερμηνεία: Έτοιμος είμί. Απίκο λέγεται επί της άγκυρας όταν ο προσδεδωμένος ούτω κάμης είναι κατακόρυφος, κ πεσμένης το οποίον είναι τότε έτοιμο να πλέυση. Συνεκδοχικάς σημαίνει κ το έτοιμο
Κράκτης εις τις 'ρώμεςκράζει, κι ο Παπατρέχας 'πόλυεί
(1893)
Ότι τινος διαλύουν την εργασίαν ινα άλλοι προετοιμάζουν αυτήν
Αλλού τα κούρταλα κι' αλλού είν' ο γάμος
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιτυγχανόντων, αντ' άλλων διενεργούντων (κυρ. Επί γάμων)
Η αρκαρά το γκαστρί της κρουφό καμάρι τό'χει
(1893)
Αρκαρά = η πρωτέγκυος
Πολλά μη λεγνύντς τσακούνταν τα μέσα σ'
(1881)
Λεγνύω = λιγνεύομαι, κομψεύομαι, ακκίζομαι
Το 'κανε απαλάμα
(1893)
Ερμηνεία: Ήτοι γυμνόν κι η παλάμη λέγεται δε επί παντελούς φθοράς γαιών αγρών λειμώνων
Άραντα θέματα κουκκιά μαγερεμμένα
(1888)
Ερμηνεία: Επί των ματαιολογούντων
Όπου δε δίνει ο Θεός παιδιά δίν ο διάβολος ανίψια
(1888)
Ερμηνεία: Ο άκληροι ως επί των πλείστον αποκαθιστούσι κληρονόμους ασώτους και φειλίδονου, ει εν βραχεί καταδαπανώσι τα μετά πολλών πόνων και φειδώς συνειλεγμένα
Άλλα λέ η λύρα μου κι' άλλα ο λυριστής μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων
Το φκυάρι και το σκεπάρνι χωρίζει τ' αντρόγυνα
(1889)
Ερμηνεία: Επί του αδιαλύτου των γάμων, ους ο θάνατος διαλύει
Απολύθ'κε σαν η ώρα του κάστρου
(1893)
Ερμηνεία: Οι φλύαροι παραβάλλονται με τον κώδωνα του προλογίου του φρούριου. Παρεμφ. Αρχ. Ώσπερ Δωδωναίον χαλκείον
Ανοστιά του Χαραλάμπη και γιαχνί του γέρου Σταμάτη
(1876)
Γερεμία και γλυκομαντελίδη
Κάθεται και γλύφει το κόκκαλο
(1873)
Ερμηνεία: Επί φυγοπόνου
Εξάγαμεν ψωμί κι άλας
(1885)
Είχαμε στενές σχέσεις
Το κοντύλι δε λέει ψέματα
(1873)
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια
(1873)
Άραντα και θέματα κουκκιά μαγειρεμμένα
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί εκείνον, όστις ακαταλόγιστα πράγματα αναφέρει
Γίνηκε ανάστα ο Θεός
(1893)
Ερμηνεία: Φράση λεγόμενη επί των οχλαγούντων μεταφορικως. Διότι οτι ο ιερέας κατα τον εσπέρινόν του Μ. Σαββάτου αναγγέλει τας λέξεις “ ανάστα ο Θεός” ρίπτει συνάμα εκ της ωραίας πύλης δάφνας, τότε πάντες σι εν της εκκλησίας ...
Αντάρες και βροντάδες
(1893)
Ερμηνεία : Έχουνε γούλη μέρα τώρα αντάρες και βροντάρες, κραυγάς κ' βοάς κατα λέξιν, πλην μεταφορικής σημαίνει το ευρίσκεσθαι τινά εις διασκεδάσεως κ' ευθυμίας “έχει ώρα που ήρτε ο αδρεφό του, αντάρες και βροντάρες”
Αντί να σείουνται τα πανάφλια, σείουνται τα κατώφλια
(1891)
Ερμηνεία: Επί μεμψιμοιρούντων κατ΄άλλων ζημιωθέντων πλείονα αυτής
Ποιός – Ο Γιάννς ο άπιαστος
(1893)
Ερμηνεία: Επί αοριστίας και αδέσποτου φήμης
Μιάν κρύα και μιά βραστή
(1876)
Βραστή ή ζεστή
Ήμουνα βάρδια
(1888)
Ερμηνεία: ούτε εκοιμήθην δι όλης της νυκτός, εκ του βάρδια = η φυλακή των ναυτών εκ τους οποίους και συνενοχικής το μη κοιμηθηταί τινά καθ' όλης της νύχτας
Πγιάσ' τ' αχνάργια μου
(1888)
Ερμηνεία: Έφυγον πρό πολλού, μόνον δε τα ίχνη των ποδών διαμένουν
Είν' πλί αλάλ'το
(1893)
Εις αφρόνων νέων
Δεν το χω πως ψοφησ' ο γαϊδαρός μου αλλά πως θα δώσω τσεβάπι του κόσμου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δυστυχούντων και αναγκαζομένων ν' απαντώσιν εις τας ερωτήσεως όλων
Κατέβα, κούτλη, δος τ' αμπά
(1876)
Βούδι εις κατσίκι ακέρατα αμφότερα
Από το Γιάννη ως το(ν) λλιό, ανάθεμα τους και τις (δ)υο
(1893)
Ερμηνεία: Επί ομοφρόνων. Λλιο = Ηλίας, τις = Αντί τους
Από τη πόλιν έχομαι κ' εις τη κορφή κανέλα
(1893)
Επί των ασυναρτήτος ομιλούντων
Απ' εδώ ως τα Γιάννινα γεια κυρά Γιάννινα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εξάφνης κ πολλάκις γινομένων φόρτωμα
Καί ς τον κουμπάρο σου τ' άλογο μή δίνεις
(1889)
Ερμηνεία: Διότι θά το κακομεταχειρισθεί
Θα σου δείξω πόσα απίδια βάζει ο σάκκος
(1880)
Φράσις
Πως σε βράζω
(1886)
Ερμηνεία: Πως σε μισώ, βράζω = εχθρεύομαι
Μ' έκαμεν η μάννα μου να μοιάσω του κυουρού μου
(1895)
Ερμηνεία: Ευνοεί τα τέκνα εκείνα, ατινα απολαμβάνουσιν καθ' ολοκληρίαν την φύσιν του αληθούς πατρός των, καλών ούσαν ή κακών
Το παιδί μ' να μη ομοιάγη σε
(1874)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπων απεχθείας αξίων
Σιφουνιόν αποδοσίδι πέντ' ελιές κι έναν κρομμύδι
(1876)
Κατά εις χλεύην δια φιλαργυρίαν
Δεν το βάφω
(1892)
Ερμηνεία: Επειδή εις ένδειξιν πένθους βάφουν μαύρα τα φέσια εκ μεταφ. φέρ. ή φ. εις, δηλαδή, οτι ουδόλως θα σενοχωρηθώ ουδέ λυπούμαι δια την δείνα περίπτωσιν. Περιφρονιτικώς
Δεν έχω για τα τι έπαθα, μόνο τα θέλει πάθει
(1893)
Ερμηνεία: Εκ των δις παθόντων
Άπλω τα τσακωμένα σ'!
(1892)
Ερμηνεία : Άπλωσον τας χείρας σου (αλλά το δεύτερον και επί ποδών)
Βάφτισμα να του δώκουν για να μιλή
(1876)
Δηλαδή, ως εις τα βωβά βρέφη
Αΐκον κατάρα σσο χαζερόν κατακέφαλα
(1886)
Χαζερόν = σκεύος εν ω φυλάττονται χαμζιά
Κάμνουν τη ρόκα σ'
(1881)
Ερμηνεία: Προς τον θέλοντα ν' αναμιχθή εις ξένην υποθέσεην
Αλλού τα κακαρίσματα κι' αλλού γεννάν οι κόττες
(1879)
Αλλού 'ν' τα καρκαλίσματα, κ' αλλού γεννάει η κόττα
Από την Πόλιν έρχομαι και στην κορφήν κανέλλα
(1879)
Ερμηνεία : Επί των διηγουμένων ανυπαρκία
Που ξέρει κι' οπού δεν ηξέρει, μιλεί
(1876)
Συ = όνειδος
Αυτό δεν είναι παντρειά
(1876)
Παροιμία δεικνύσα της υπανδρ. ή του γάμου, το εκ της ιερότητος αδιάλυτον
Απιστία, βρε Μανιατες γράφετέ μας για χωριάτες
(1895)
Η αρχή εκ της εισβολής των Αράβων δια του Δίρου, άνευ εν θέση Κάμαρις ήτο ην πλειομένης η οικογένεια Γεωργιβέλου εν πυργώ. Προσηληθείσα εις παράδοσιν απάντησεν οτι παραδίδεται μόνον εις τον αρχηγόν , αν παρουσιασθέντα ...