Αναζήτηση
Αποτελέσματα 601-700 από 2664
Αδεν είναι σκλάβα η γυναίκα, έχασε τση χάραις τση ούλαις
(1876)
Τη βαρειέται τη ζωή της, μήτε η ίδια δεν ηξέρει τι είναι
Άσπαρτο κι αγέννητο, τ' όνομά του Γιάννης
(1879)
Εκ αννεάρητων
Αρρωστικό σε ζητώ
(1888)
Λέγεται ειρωνικώς προς εκείνον τον οποίον αηδιάζει τις. Αρρωστικό = αναρρωτήριος τροφή, την οποίαν ζητεί ο άρρωστος αναλόγως της διαθέσεώς του
Αν έχ' ο σκύλλος 'σπίτι, έχει κι' ατσίγκανος προφήτη
(1896)
Επί απίστων
Κι' έχω δόντια για τα σύκα;
(1876)
Κατά σένα φφούρνομ και τα παξιμάδια σου = Tel maitre tel valet
(1895)
Σημείωση: Παρεμφερής: Κατά τον Μαστρογιάννην κλπ.
Έχει κι' ο κόρακας γενιά κι' η αχελώνη (γ)ένεια
(1893)
Επί ασήμων
Για ζούμε για πεθαίνομε για σ' άλλον τόπο πούμε
(1877)
Ερμηνεία: Επί υποθέσεων μακροποροθέσμων, έχει την πηγή της εξ' άσματος, ου η αρχή: για φάτε, πιείτε, βρε παιδιά, χαρήτε να χαρούμε, τούτον τον χρόνον τον καλόν, τ' άλλον ο Θεός το ξέρει για ζούμε
Που σηκωθή με το θυμό με τη ζημιά καθίζει
(1893)
Περί των οξύθυμων
Είδα και πολλούς σπανούς μ' είχαν κάπου κάπου τρίχα
(1895)
Ερμηνεία: Προς αναιδεστάτους
Όποιος πλερώση εμπροστά, δυό φορές τρώει
(1892)
Ερμηνεία: Καθόσον ακολούθως ο λαβών τά χρήματα και ών ασυνείδητος και το πράγμα δυσκολεύεται να δώση και τά χρήματα να επιστρέψη
Ζωή και τήξη
(1889)
Ερμηνεία: Ζωή κακορρίζικη, ζωή με φτώχεια ή με πολυκαιρινή αρρώστια
Ξεσκωτίστηκα 'ς τα γέλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Μπαΐλισα 'ς τα γέλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Δουλεύει σαν τ' αλόγο
(1893)
Για παπάς παπάς, για ζευγάς ζευγάς
(1889)
Ερμηνεία: Ου δύναται τις δυστ΄κυρίους δουλεύειν
Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδαε
(1889)
Ερμηνεία: Επί των νυμφευομένων εν της ξένης οικίας
Θα κόφς το κιφάλιν αθες και το κιφάλιν αθε
(1895)
Ερμηνεία: Ταύτην την φράσιν λέγοντες εννοούμεν του ανδρικού αιδίου την κεφαλίν, δηλαδή δεν δύνασαι τίποτε να κάμης
Κόφτ' αλάφια
(1893)
Ερμηνεία: Είναι τερατολόγος και φλύαρος
Εμπρός πατρός υιος δε βλογεί
(1873)
Έκαμα μιαν τρύπα εις το νερό
(1874)
Κοντό γαϊδούρι πάντα πουλάρι
(1888)
Ερμηνεία: Ο μικρός το ανάστημα πάντοτε νέος φαίνεται
Γιάννινα χωριό, Λάρ(ι)σσα κουτσοχώρι, Κόν – τσα κασαπάς
(1876)
Ερμηνεία: Λέγουσιν οι Κονιτσιώται κομπάζοντες ότι εισί κάτοικοι πόλεως
Ό,τ' έπεσαν από τα δάκτυλά των
(1882)
Ερμηνεία: Παραμικρά πράγματα, από την κληρονομίαν του πατρός του τω έδωκαν ότ' έπεσαν από τα δάκτυλά των
Αι σον Άδην κάκαλα γυρεύει
(1874)
Από του Άδου πόσθην αιτεί. Ερμ. Επί των αδυνάτους αιτήσεις ποιουμένων
Αντ είσεν κι ο φτειριαρίτους
(1874)
Δηλαδή τουτί και ο φθειριών τ.έ. ο πτωχός είχεν. Ερμηνεία: Παροιμίαν ην λέγει πένητας περί πράγματος αυτού, μάλιστα δ' όταν χρήται τις αυτώ κακώς
Πάσχα δω, Πάσχα κει, Πάσχα και στα Λέλοβα
(1876)
Ερμηνεία: Έλεγέ τις ανόητος, νομίζων ότι το Πάσχα εορτάζεται, έπειτα απορών λέγει, και εις τας Λέλοβα
Όποιος ολιγωρεί ν' αρχοντύνη συγερά την εφτωσίαν
(1874)
Ο σπεύδων πλουτείν συγγκράσκει τη πενία (ή πτωχεία)
Ας σον ουρανόν ντ' εγύρευα s σηγ γην ευρέθην
(1874)
Ότι τον ουρανόν (ή θεόν) κ'τούμην, τούτο επί γης εύρον. Ερμ. Επί ευτυχίας ευκτής μεν αλλ' απροσδόκιτή του
Ας σον Θεόν ντ' εγύρευα s σηγ γην ευρέθην
(1874)
Ότι τον ουρανόν (ή θεόν) κ'τούμην, τούτο επί γης εύρον. Ερμ. Επί ευτυχίας ευκτής μεν αλλ' απροσδόκιτή του
Αντί να μας βάλουν κέρατα, μας έκοψαν και τ' αυτιά
(1879)
Ερμηνεία: Επί των περιττά αιτούντων
Έπεσε ο λύκος ςτή κοπή κι' αλί πού χε τόνα
(1889)
Κοπή = κοπάδι
Ο ένας κερνά και ο άλλος πίνει
(1885)
Ερμηνεία: Όταν το συμφέρον περιστρέφεται μεταξύ δυο μόνον
Πως πάν οι στραβοί στον Άδη; Βλέποντας ένας τον άλλον
(1894)
Γλέποντας
Επασλάεψεν τη σχωρεμέντσας
(1881)
Ερμηνεία: Επί των εις τους εδίους πάντοτι λόγους επανερχομένων
Το χέρι σ' έβαλες ς σο μελοκούτιν
(1874)
Την χείραν ενέβαλον εις κυτίον μέλιτος
Τοσούτον χρόνον μεθ' υμών και ουκ έγνωκας με Φίλιππε;
(1889)
Ερμηνεία: Επί ευήθων και υπό της πείρας μη διδασκομένων
Και του αράπη ως και εκεινού του μοιάζουν τ' άσπρα
(1876)
Του μοιάζουν = τ' αρέσουν
Γύφτος παπάς δε γίνεται κι αν γίνη δεν βγαλάει
(1889)
Ερμηνεία : Επί ανθρώπων αναξίων προς αξιώματα
Π ελιγωρεί ν' αρχονύν συερά την εφτωσείαν
(1881)
Ερμηνεία: Επί των θελόντων δια μιάς να πουλτήσωσι και αποβαλλόντων όσα έχουσιν
Μεγάλωσ' η κολοκυθιά και μάκρυν' ο λαιμός της
(1888)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Έχω τον άσσο μου
(1893)
Έχω τον σκοπόν μου
Δεκαχτώ ν' σι Βεσσιανοί κι' έχουν είκοσι Θεούς
(1889)
Ερμηνεία: επι του δυσκόλως συνεννοημένου
Δέν δίνει ούτε τή θέρμη του
(1889)
Ερμηνεία: Επί των λίαν φυλαργύρων
Κει που βρέξ, μαυρίζ', κεί που χειμάσ' ασπρίζ'
(1893)
Ερμηνεία: Εκ των εξωτερικών σημείων δύναται να συμπεράνη περί της εσωτερικής καταστάσεως
Δένε μ' εδώ και λύσε μ' εκεί
(1889)
Ερμηνεία: Επί των καταλλήλων γιγνομένων
Δικό μας το παιδί, δικό μας και το παπούτσι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των θεωρούντων τα ελαττώματα των ανάξια λόγου
Η αρρώστια μπαίν' με το σακκί και βγαίν' με το βελόν'
(1882)
Ερμηνεία: Ορθοτάτη παρατήρησις γενομένη προς ασυνέτους και απειθείς νέους (βλ. και βγαίνω αρ. 21)
Τα αγαπημένα τ' άσπρα κάνουσιν τα πάντα πάστρα
(1876)
Ξολοθρεύγουσιν και κάστρα
Ένα χρόνο άσπορος πέντε χρόνια δύστυχος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι' αμέλειαν και οκνηρίαν γενομένων. Κυρίως λέγεται επί αγρών μενόντων χέρσων χρόνου τινά και ύστερον αφόρων γινομένων διά των μη καλλιέργειαν
Καθώς πάμε άσπρο παννί δε θα διούμε στο πλάγι μας
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απελπιζομένων διά των καταδρομών της τύχης να έλθωσιν εις γάμον κοινωνίαν