Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 1-20 από 77
-
Αγάν εζητούσαμε και γιουμπρουκτσή ευρήκαμε
(1923)Αγάδες ελέγοντο ως γνωστόν οι στρατηγοί (εξωτερικοί αγάδες) και οι αυλικοί (εσωτερικοί αγάδες). Υπό του ελληνικού όμως λαού ωνομάζοντο όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί -
Αγαρηνοί χρημάτων δούλοι
(1923)Και διά τών τριών παροιμιών διαδηλούται τό φιλοχρήματον τού Τούρκου, η χαρακτηριστικωτέρα ίσως μετά τής ωμότητος ιδιότης τής τουρκικής φυλήσελ. Διά τής πρώτης μέ τήν αλουργίδα τής αττικής διαλέκτου, διά της οποίας ενόμισεν, ... -
Αλί και τρισαλί σ' εμένα τον Αλή
(1923) -
Αλί στουν Αλή που χασι του γάϊδαρουν τ' κι π'λαλεί για να τουν βρή
(1923)Χάσι = Που έχασε, Π'λαλεί = και πηλάλεί, τρέχει -
Αμάξη Αγαρηνοί αλίσκονται τον λαγόν
(1923) -
Αν ακούης τους Τούρκους, βάϊ στους Ρωμιούς, αν ακούης τους Ρωμιούς, βάϊ στους Τούρκους
(1923)Εκ της αντιθέσεως των θρησειών μετηνέχθη εις τους μεταδίδοντας ειδήσεις εναντίας αλλήλαις.Δια της πρώτης παροιμίας δηλούται η ζωηρά αντίθεσις μεταξύ Ελλήνων(Ρωμιών) και Τούρκων εις ότι αποτελεί την ζωηροτέραν -
Αν ο Αλής γίνεται Γιάννης, κ' η όρνιθα χταπόδι
(1923)Δια της τετάρτης εξαίρεται η αντίθεσις δια της δηλώσεως ότι είναι αδύνατος η αλλαξοπιστία, όσον είναι αδύνατος η αλλαγή της φύσεωςτης όρνιθος -
Ανα παρά, μπαμπά παρά, σελιάμ παρά, κελιάμ παρά, hέπισι παρά
(1923)Ερμηνεία: Μητέρα, πατέρας, λόγος, χαιρετισμός, όλα είναι χρήμα -
Από τον Αλή στο Χούσο
(1923)Επί των από κακού εις χείρον μεταπιπτόντων. Βλ. Και παραλλαγ. Αύτοθι. Ταυτόσημος είναι η κοινοτάτη παροιμία, από τον Άννα εις του Καϊαφα -
Αρίφης έφαγεν αυγό κι αλείφθη ως τις πλάτες
(1923)Η λέξις αρίφης και ερίφης προήλθεν εκ της τούρκικης αρίφ σημαινούσης τον άνθρωπον με τινα καταφρονητικήν απόχρωσιν. Η λέξις απαντά και ως κύριον όνομα -
Βεζίρης έγινες, αλλ' άνθρωπος δεν έγινες
(1923)Η δευτέρα και η τρίτη προήλθον δια μεταφράσεως εκ των τουρκικών : 1) Τιούρκ dανισ' μεντ ολούρ, αdάμ ολμάζ και 2) Όλλούμ, πασ'ά ολdούν, λάκιν αdάμ ολμαdούν, εις τας οποίας υπόκεινται ο γνωστός μύθος του Τούρκου, όστις ... -
Βλάκο πριλέγα dα dιdε jα ταξίdαρ
(1923)Ο λύκος ταιριάζει να είναι εισπράκτορας, δηλαδή, ο ειπράκτωρ τ ων φόρων της τουρκικής κυβερνήσεως και ο λύκος είναι εξ ίσου άρπαγες και άπληστοι -
Βούλγαρο αν κάμης φίλο βάστα και καμμάτι ξύλο, κι αν τον Τούρκο κάμης φίλο βάστα πάντοτε το ξύλο
(1923)Εν μεν τη ενάτη χαρακτηρίζει τον Τούρκον ως δολιώτερον του Βουλγάρου -
Γέροι θέλουν χαϊδέματα, αγάδες θέλουν άσπρα (Λαογραφ. Αρχείον. Εκ Γορτυνίας (3)
(1923)Πρός τους επιδιώκοντας να επιτύχωσι τι. -
Γίdε νdέρατ νέ ούνdε κάνε
(1923)Όλα τα γουρούνια μια μύτη έχουν.Λαογρ. Α' 651. Οι Αλβανοί περί των Τούρκων.