• Απόμεινε Γιώτα μοναχή 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Επί του εντελώς στερηθέντος χρηματικών πόρων
  • Αυτή μπουκαλώνει το διάβολο 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Ερμηνεία: Επί παμπονήρου γυναικός
  • Αυτή μπουκαλώνει τον διάβολο 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Ερμηνεία: Από παράδοσιν καθ' ών η γυνή, απατήσασα τον διάβολον έθεσεν αυτόν εντός φιάλης
  • Δεν περνάει η μπογιά της 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Η φράσις δηλοί την επαγγελματικήν αποτυχίαν της πωλούσης ψιμύθια κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Εξ αυτής μετεφέρθη επί γυναικός ης παρήλθε πλέον η ηλικία και το κάλλος και η χάρις εξέπεσε, και έπειτα καθόλου περί παντός ...
  • Δουλεύει σαν το σκυλί 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Περί του λίαν φιλοπόνου. Ο είπων την φράσιν υπ' όψιν τους ποιμενικούς κύνας, οίτινες εργάζονται και μάλιστα πολύ, ημέρας και νύκτας, φρουρούντας τα ποίμνια και την έφοδον των λύκων αποκρούοντες
  • Έκαψε το ποδάρι του 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Ερμηνεία: Προς δήλωσιν του υποστάντος μέγα πένθος ή μεγάλην συμφοράν
  • Εγώ βουλλώνω και πουλώ, και συ βλέπε κι' αγόραζε 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Εγώ στραβώνω και πουλώ, και συ βλέπε κι' αγόραζε
  • Είναι όλοι το πι και το φι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Είναι όλοι το πι και φι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
  • Να το κρεμάσης σκουλαρίκι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Να έχης την συμβουλήν μου συνεχώς υπ' όψιν
  • Να το κρεμάσης σκουλαρίκι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Να έχεις την συμβουλή μου συνεχώς υπ' όψιν
  • Πήγε σαν το σκυλί στ' αμπέλι 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Συνοδεύεται από κείμενο...
  • Σαν με ξαναδής γράψε με 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Ουδέποτε θα με επανίδης
  • Την έπαθε Χιώτικη 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Η παροιμιώδης αυτή φράσις αναφέρεται εις τι αγνώστον σκώμμα από τα συνήθης αναφερόμενα εις τους Χιώτας. Όχι από τας σφαγάς της Χίου, ως τινος εξηγούσι
  • Την έπαθε Χιώτικη 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Μετά της σχετικής ερμηνείας
  • Τον εβούλωσε για καλά 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Επί εξαπατηθέτος
  • Τον κουρδίζουν 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Τον διερεθίζουν, τον πεισμώνουν. Από το βασανιστήριον των Βυζαντινών, καθ' ο έθετον κόρδαν περί την κεφαλήν του ανακρινομένου, ταύτην δε έσφιγγον μικρόν κατά μικρόν
  • Του δωκα έν' αλλάϊ! 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Τον ξυλοκόπησα ισχυρώς. Η λ. Αλλάϊ λεχει σχέσιν με το αλλάσω και αλλαγή ώς εξής: Μία των ποινών κατά τους Βυζαντ. Χρόνους ήτο και η μαστίγωσις ή ο ραβδισμός. Όταν ο δέρων κατεπονείτο, δεύτερος ή τρίτος ή και πλείονες ...
  • Του τα 'πε, με το νυ και με το σίγμα 

    Κουκουλές, Φαίδων (1930)
    Όταν άρχισεν ο λαός να λέγη το χέρι, το πόδι, το τυρί άνευ το (ν) και πάλιν η πίστι η κρίση άνευ το (σ), τότε οι τύποι οι το ν και το ς έχοντες, εθεωρούντο κι οι ακριβέστεροι, κομψότεροι, τελειότεροι