Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 947-966 από 2038
-
Κουβεντιάζουμι για το σαμάρ' χωρίς νάχουμε το γάιδαρο
(1928)Όταν γίνεται ομιλία περί υστερογενούς υποθέσεως, ενώ περιττεύει ελλειπούσης της βάσεως -
Κουλουκύθια στου πυτηρό
(1902) -
Κουσμάρ απού κουσμάρ!
(1926)Δηλαδή κουσμάρ' είχαμε, κουσμάρ' θα βάλουμε . Κάποτε νια γριά είπε τς τσούπας τς να πλύν' τον πιάτον που ήταν απού κοσμάρ' κι κι κείν' απήντσι έτσι κι έμεινι η παροιμία -
Κραίνει στην κορφή απ' τη γλώσσα
(1928)Επί υπερηφάνου απαξιούντος να ομιλήση προς τους κατωτέρους του -
Κρασί βιρισέ μιθάει κανένα δυό φουρές
(1923)Δηλαδή, ευκολώτερα είναι η επί πιστώσει μέθη εις τόν έχοντα το πάθος του μεθύσκεσθαι -
Κρατά του πλί μη σ' φύβγ' όσου τόεις στα χέρια σ'. Σόφγι δε ματά του πιάνς
(1922)Η παροιμία λέγεται ως συμβουλή προς τινά δια να επωφελείται των ευκαιριών -
Κρούει ου μύλους κ' η μ'σή η φτερού τς'
(1922)Ερμηνεία: Επί παντός πράγματος αρίστου: π.χ. “είνι καλό του πκάμισο;” - απάντηση: η ανωτέρω φράση, δηλ. άριστον είναι -
Κρυψ' χούιαξι
(1922)Ερμηνεία: Λέγεται όταν, ενώ θέλει τις να προφυλαχθή από του να διαδοθή κάτι μυστικόν, φωνάζη και ούτω προδίδει μόνος του την εχεμύθειαν περί της οποίας ενδιαφέρεται -
Κύλ'ισι ου μπούρμπλας του σκατό κι έβγαλι του διάφορου
(1927)Ματαίως εκόπιασες, πάνε χαμένοι οι κόποι σου -
Κωνστάντω μ', με τι ματάκια να σε κλάψω; Μ' αυτά που σόχω στο κάρακλο!
(1928)Συνοδεύεται από κείμενο ...