Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 161-180 από 180
-
Τ' αγκωναρια μοναχά δεν σμίγονται
(1926) -
Τ' είναι τούτος, μάννα μου; Μπούφος, γυιέ μου
(1926)Ερμηνεία: Επί εκδηλώσεως ανοησίας εκ μέρους ηλιθίου -
Την πίττα που δεν τρως, μη σε μέλη κι' αν καή
(1926)Ερμηνεία: Επί αργοσχόλου όστις ενδιαφέρεται διά ξένας υποθέσεις -
Τι σου περναει η ιδέα πως παίζουμε τες αμάδες εδώ χάμου;
(1926)Εκλαμβάνεις τόσον εύκολα τα πράγματα, περί των οποίων ασχολούμεθα -
Τι; Μπουστάν' τ' Μούρκα του πέρασις;
(1926)Ερμηνεία: Επί παρασίτων που επισκέπτονται διαρκώς ή ζητούν από κάποιον Μούρκαν που είχε μποστάνι ελεύθερον εις πάντας -
Τί σε μέλει, για το ξένο το καρβέλι;
(1926)Μη αργοσχολής συζητών δια ξένα και αδιάφορα προς σε πράγματα -
Τόβαλι ίσκνα στα πουδάρια
(1926)Ίσκνα = το αγαρικόν. του έδωσε δρόμο, υποδείξας προς αυτον που δεόν ν' αναζητήση κάτι το οποίον απώλεσε -
Του βαρνάκ' τα νερά, παραδείσια κι αχυρά
(1926)Άμα σμίγουν τα δυο ποτάμια, του Μοναστηρακιού και τ' Αχυρά, καν' νι ένα μιγάλου πουταμ. Μια μέρα έκαμινα πιράσ' μιας μάγισσας του πιδί κι πνίγικι. Τότε το καταράστηκε το ποτάμι κι είπη, τα παραπάνου – Δηλ. Τα νερά του Β. ... -
Τσιτσιρή, καλογιαννά πουν τα πόδια σου λιανά κι η σφαή σου σαν κλωνά
(1926)Το λέγουν για να ειρωνευθούν παιδιά ισχνά, όπως ο καλογιάννος, τον οποίον κυρίως αφορούν οι ανωτέρω στίχοι